W

Adnasalia, adnasale – części płata czołowego głowy larw niektórych chrząszczy.

W

Gula, płytka gardzielowa – skleryt na brzusznej stronie głowy niektórych owadów.

W

Karapaks – twarda grzbietowa powłoka zewnętrzna ciała skorupiaków i pajęczaków. U skorupiaków pancerz jest częścią szkieletu zewnętrznego, który pokrywa głowotułów. Jest szczególnie dobrze rozwinięty u homarów i krabów.

W

Mesoscutellum muchówek – u muchówek stanowi element szkieletu grzbietowej części tułowia. Określane jest jako zatarczka, tarczka lub scutellum.

W

Nadustek – płytka z przodu głowy stawonogów, na której osadzona jest warga górna. Wyróżnia się ją u większości grup, tj. skorupiaków, wijów, pajęczaków i owadów.

W

Nasale − przednio-środkowy wyrostek czoła u niektórych stawonogów w formie jednolitej płytki.

W

Płytka aksillarna – charakterystyczny dla ważek skleryt w nasadowych częściach skrzydeł, odpowiadający za ich stawowe połączenie z tułowiem.

W

Płytka humeralna, skleryt barkowy – skleryt w nasadowych częściach skrzydeł owadów uskrzydlonych.

W

Płytki medialne – skleryty występujące w nasadowej części skrzydeł niektórych owadów uskrzydlonych.

W

Policzek – część ciała zwierząt występująca po bokach głowy.

W

Prescapular shield – zesklerotyzowana płytka na ciele niektórych roztoczy.

W

Przedpiersie – sternum czyli brzuszny skleryt przedtułowia owadów. Położony jest przed i pomiędzy przednimi biodrami.

W

Przedplecze – część tułowia sześcionogów, stanowiąca zarazem grzbietową część przedtułowia (prothorax) i przednią część płytki grzbietowej (notum).

W

Sakus – element narządów genitalnych u motyli powstały przez środkowo-brzuszną, wewnętrzną inwaginację dziewiątego sternum odwłoka, czyli winkulum (vinculum), przybierający różną formę w zależności od płci.

W

Skleryty aksillarne – zespół sklerytów w nasadowej części skrzydła owadów, odpowiedzialny za jego stawowe połączenie z tułowiem.

W

Skleryty skrzydłowe, pteralia – zespół sklerytów w nasadowej części skrzydła owadów, odpowiedzialny za jego stawowe połączenie z tułowiem.

W

Spiculum gastrale – element anatomiczny w końcowej części odwłoka (terminaliach) samców niektórych owadów z rzędu chrząszczy.

W

Spiculum ventrale – element anatomiczny w końcowej części odwłoka (terminaliach) samic niektórych owadów z rzędu chrząszczy.

W

Szew epistomalny, szew czołowo-nadustkowy, szew czołowonadustkowy – szew obecny na głowie owadów.

W

Śródpiersie – sternum czyli brzuszny skleryt śródtułowia owadów. Określenie używane również ogólnie na brzuszną stronę śródtułowia.

W

Śródplecze – grzbietowa płytka (tergit) tułowia sześcionogów, położona na śródtułowiu. U owadów uskrzydlonych wchodzi w skład alinotum, czyli grzbietowej części skrzydłotułowia.

W

Tegula, pokrywka skrzydłowa – skleryt w przednio-nasadowej części skrzydła niektórych owadów uskrzydlonych.

W

Tergum to grzbietowa część poszczególnych segmentów ciała stawonogów z wyjątkiem głowy. Przednia krawędź tergum nazywa się podstawą (base), zaś tylna wierzchołkiem. Terga tułowiowe u owadów tworzą notum. Najsilniej zesklerotyzowaną część tergum tworzą skleryty zwane płytkami grzbietowymi lub tergitami.

W

Unkus – w ogólnym sensie jest to struktura w postaci zakrzywionego haka wyrastająca z trójkątnej płytki grzbietowej i skierowana ku dołowi. Występuje u samców motyli, muchówek i niektórych innych grup.

W

Zapiersie – sternum, czyli brzuszny skleryt zatułowia owadów. Określenie używane również ogólnie na brzuszną stronę zatułowia.

W

Zaplecze – grzbietowa część (tergum) trzeciego segmentu tułowia u przedstawicieli sześcionogów. Poprzedzona jest śródpleczem, a za nią występuje tergum pierwszego segmentu odwłoka. U owadów uskrzydlonych wchodzi wraz ze śródpleczem w skład alinotum; u mrówkowatych określa się je wraz z pozatułowiem jako epinotum. U owadów uskrzydlonych szwy rzekome często dzielą zaplecze na przednią przedtarczę, środkową tarczę i położoną za nią tarczkę.

W

Zapoliczki – skleryty wchodzące w skład szkieletu zewnętrznego głowy u sześcionogów.