Federacja Młodzieży Walczącej – niezależna, podziemna organizacja młodzieżowa działająca w konspiracji w okresie PRL.

Instytut Katyński – polska organizacja pozarządowa stawiająca sobie za cel upamiętnienie ofiar zbrodni katyńskiej.

Komandosi – określenie dla działającej w latach 60. XX wieku studenckiej grupy kontestatorów, głównie Adama Michnika, Teresy Boguckiej, Jana Grossa, Jakuba Karpińskiego, Barbary Toruńczyk, Ireny Grudzińskiej, Aleksandra Perskiego i innych studentów.

Komitet Katyński – polska organizacja pozarządowa, stawiająca sobie za cel upamiętnienie ofiar zbrodni katyńskiej i pielęgnowanie pamięci o polskich ofiarach komunizmu w ZSRR.

Konfederacja Polski Niepodległej (KPN) – polska partia polityczna założona 1 września 1979 przez Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa, nawiązująca do tradycji piłsudczykowskich. Pierwsza partia o charakterze antykomunistycznym powstała w Europie Środkowo-Wschodniej w okresie postalinowskim. Jako partia polityczna funkcjonowała do 12 stycznia 2018 z przerwą w latach 2003–2007.

Narodowe Odrodzenie Polski (NOP) – polska narodowo-radykalna i nacjonalistyczna partia polityczna. Liderem NOP jest Adam Gmurczyk. Oficjalnym organem prasowym jest pismo „Szczerbiec”. NOP firmuje także narodowo-radykalny magazyn „17. Cywilizacja Czasów Próby”. Jako symbolu NOP używa „Falangi” – stylizowanego rysunku ręki trzymającej miecz oraz dwukolorowego, biało-czerwonego „Płomienia” przypominającego logo takich formacji, jak francuskie Zjednoczenie Narodowe czy włoski Trójkolorowy Płomień.

Niezależne Zrzeszenie Studentów (NZS) – stowarzyszenie studentów powstałe 22 września 1980 w wyniku wydarzeń i strajków robotniczych z sierpnia 1980, będących sprzeciwem społeczeństwa wobec ówczesnego reżimu politycznego w Polsce.

Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Warszawskiego – największa organizacja studencka na Uniwersytecie Warszawskim założona 22 września 1980 roku.
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” – ogólnopolski związek zawodowy powstały w 1980 dla obrony praw pracowniczych, do 1989 również jeden z głównych ośrodków opozycji przeciw rządowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i komunizmowi. Początkowo duże wpływy polityczne organizacji w III Rzeczypospolitej uległy następnie znacznemu osłabieniu.

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” – ogólnopolski związek zawodowy, do 1989 r. pełniący również rolę masowego ruchu oporu przeciw rządom komunistycznym w okresie PRL-u.

Pomarańczowa Alternatywa – antykomunistyczny ruch happeningowy z korzeniami we Wrocławiu, ale działający w kilku miastach Polski w latach 80. XX wieku. Nazwa ruchu, a w zasadzie kolor pomarańczowy, który się w niej pojawia, jest odniesieniem do holenderskich provosów. Wynika z zainteresowania ich działalnością Andrzeja Dziewita, jednego z redaktorów gazetki studenckiej o tej samej nazwie. Światopogląd członków Pomarańczowej Alternatywy był jednak zupełnie inny niż organizacji holenderskich.

Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom – społeczno-kościelna instytucja charytatywna, powołana pod patronatem prymasa kard. Józefa Glempa 17 grudnia 1981 w reakcji na internowanie działaczy politycznych i ludzi kultury po wprowadzeniu stanu wojennego, działająca w okresie 1981–1983 przy warszawskim kościele św. Marcina. Komitet koordynował oraz inicjował działalność duszpasterską wśród internowanych, służył im i ich rodzinom pomocą materialną, prawną, medyczną oraz w zakresie pośrednictwa pracy.

Ruch Młodzieży Niezależnej – podziemna organizacja opozycyjna powstała podczas stanu wojennego w Gorzowie Wielkopolskim i działająca przez lata 80. Liderem Ruchu był Marek Rusakiewicz. Ruch przygotował napisy na murach dzień po 13 grudnia 1981 r., a od kwietnia 1983 r., regularnie co 2 tygodnie, przez kilka lat wydawał w Gorzowie podziemną gazetę „Szaniec”. Ruch Młodzieży Niezależnej (RMN) powstał w Gorzowie Wielkopolskim w 1983 roku w miejsce rozbitego w 1982 roku – i jako jego prosta kontynuacja – Młodzieżowego Ruchu Oporu (MRO). Nazwa została zmieniona dla celów konspiracyjnych celem uniknięcia aresztowań działaczy zatrzymywanych i skazanych wcześniej przez sądy wojskowe z Dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego. MRO i RMN stawiały sobie za cel organizowanie młodzieży do walki – razem ze zdelegalizowanym przez władze PRL Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność” – o swobody demokratyczne i związkowe. Z czasem cele działań RMN zostały zdefiniowane szerzej i zostały określone jako całkowicie niepodległe i suwerenne Państwo Polskie.
Ruch Wolność i Pokój (WiP) – niezależne ugrupowanie społeczno-polityczne należące do nurtu „solidarnościowego”, działające w opozycji wobec władz komunistycznych, w latach 1985–1992 w Polsce. Większość uczestników Ruchu WiP stanowili studenci i przedstawiciele środowisk młodzieżowych. Ruch przeprowadził liczne akcje propagandowe i protestacyjne. Liczył w szczytowym okresie rozwoju kilkuset członków.

Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka, Solidarność Polsko-Czeska, Solidarność Polsko-Czechosłowacka, także Solidarność Międzynarodowa (SPCzS) – międzynarodowy ruch społeczny opozycji demokratycznej powstały na początku lat 80. XX wieku. Od 1991 stowarzyszenie.

Solidarność Walcząca – polska antykomunistyczna organizacja podziemna założona we Wrocławiu w czerwcu 1982 przez Kornela Morawieckiego.

Studencki Komitet Solidarności (SKS) – studencka grupa opozycyjna działająca w Krakowie w latach 70. XX wieku, pierwszy z sześciu SKS-ów powstałych w Polsce.