
Księstwo Kleve było państwem wchodzącym w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego i leżało na obszarach dzisiejszych Niemiec i Holandii. Jego terytorium rozciągało się po obu stronach Renu, wokół stolicy Kleve i w przybliżeniu pokrywało się z dzisiejszymi okręgami Kleve i Wesel oraz z obszarem miasta Duisburg.

Adolf I – biskup Münsteru w latach 1357–1363, arcybiskup-elekt Kolonii w latach 1363–1364, hrabia Kleve od 1368 r. i hrabia Mark od 1391 r.

Adolf II – hrabia Kleve od 1394 r., od 1417 r podniesiony do rangi księcia Kleve, i hrabia Mark w latach 1398–1437, jeden z najważniejszych książąt Rzeszy swoich czasów.

Arnold I – hrabia Kleve od ok. 1119 r.

Dytryk I – hrabia Kleve.

Dytryk III – hrabia Kleve od 1172 r.

Dytryk IV – hrabia Kleve od ok. 1203/1208 r.

Dytryk V – hrabia Kleve od 1260 r.

Dytryk VI – hrabia Kleve od 1275 r.

Dytryk VII – hrabia Kleve od 1310 lub 1311 r.

Jan zwany Pokojowym – książę Jülich, książę Bergu i hrabia Ravensbergu od 1511 r., książę Kleve i hrabia Mark od 1521 r.

Jan I – książę Kleve od 1448 r. i hrabia Mark od 1461 r.

Jan II – książę Kleve i hrabia Mark od 1481 r.

Jan Wilhelm – książę Kleve i hrabia Mark oraz książę Jülich, książę Bergu i hrabia Ravensbergu od 1592 r., ostatni władca połączonych księstw westfalskich; biskup-elekt Münsteru w latach 1574–1585.

Wilhelm Bogaty – książę Geldrii w latach 1538–1543, książę Kleve i hrabia Mark oraz książę Jülich i książę Bergu od 1539 r.