WSporty walki – ogólne określenie sportowych wersji technik walki, w odróżnieniu od sztuk walki − które są nieusportowionymi systemami samoobrony, niekiedy połączonymi z dążeniem do psychofizycznego samodoskonalenia. Niektóre sztuki walki zostały przystosowane do celów rywalizacji sportowej i są uznawane również za sporty walki.
WBoks birmański, znany także jako lethwei lub lethwae – rodzaj kick-boxingu pochodzący z Birmy. Boks birmański jest pod wieloma względami podobny do pokrewnych dyscyplin z krajów sąsiedniego rejonu Azji Południowo-Wschodniej, jak do tomoi z Malezji, do pradal serey z Kambodży, a przede wszystkim do boksu tajskiego. Od boksu tajskiego różni lethwei dopuszczalność uderzeń głową. Boks birmański uważa się za bardziej ekstremalny. Istnieją zapisy dotyczące walk w lethwei z czasów cesarstwa Pyu w Birmie. Armie dawnej Birmy z powodzeniem używały lethwei, bando i jej zbrojnej wersji banshay w wielu zwycięstwach nad sąsiednimi krajami.
WBoxe pieds-poings — francuska nazwa, niemająca swojego polskiego odpowiednika, od lat 80. XX wieku odnosząca się do sportów walki opartych na uderzeniach przy użyciu rękawic bokserskich. Jest ogólniejsza niż kick-boxing, gdyż obejmuje również dyscypliny, wobec których stosuje się nazwę "boks". Dyscypliny z tej grupy uprawia się na ringu lub na macie. Bokserzy stosują, w zależności od regulaminu, techniki nożne, techniki ręczne oraz techniki rzutów.
WBrazylijskie jiu-jitsu − brazylijski sport walki wywodzący się z ju-jitsu, zapasów i judo, który wyróżnia się naciskiem na walkę w parterze.
WCios łokciem – uderzenie przy pomocy łokcia lub części przedramienia albo ramienia położonej najbliżej stawu łokciowego. Cios łokciem można wyprowadzić podobnie jak ciosy bokserskie lub też w dół, ukośnie, z wyskoku, etc.
WDojo – określenie w języku japońskim miejsca treningów sportów walki albo sali medytacji mnichów buddyjskich zen.
WIppon − termin używany w japońskich sportach i sztukach walki (budō); oznacza decyzję sędziowską o zakończeniu walki przed czasem i ogłoszeniu zwycięstwa jednego z zawodników w wyniku uzyskania pełnego punktu. Jest stosowany m.in. w judo, jujutsu, karate czy aikido.
WKoluchstyl – sztuka walki stworzona na początku XXI wieku w Polsce. Twórcą dyscypliny jest ekspert sztuk walk Wiesław Koluch. Nazwa sztuki walki pochodzi od nazwiska założyciela.
WKurash na Igrzyskach Azjatyckich 2018 – jedna z dyscyplin rozgrywana podczas igrzysk azjatyckich w Dżakarcie i Palembangu. Zawody odbyły w dniach 28 – 30 sierpnia w Jakarta Convention Center w stolicy Indonezji. Do rywalizacji w siedmiu konkurencjach przystąpiło 186 zawodników z 24 państw.
WLista mistrzów świata WBC Muay Thai – chronologiczna lista dotychczasowych zawodowych mistrzów świata organizacji promującej boks tajski World Boxing Council Muay Thai w poszczególnych kategoriach wagowych.
WŁawa na ławę − popularna niegdyś wśród ludności ruskiej forma zmagań pięściarskich. Polegała na walce dwóch grup ludzi ustawionych naprzeciwko sobie w kilkurzędowych ławach.
WNokaut – w niektórych sportach walki, takich jak boks, kickboxing, boks tajski, wyeliminowanie przeciwnika poprzez spowodowanie jego niezdolności do podjęcia dalszej walki w określonym czasie, najczęściej z powodu utraty przytomności, zamroczenia, wyczerpania, bądź kontuzji. Zwykle jest to czas dziesięciu sekund, odliczany przez sędziego ringowego.
WNokdaun – termin używany w niektórych sportach walki, takich jak boks, kick-boxing czy boks tajski, oznaczający powalenie przeciwnika, będące rezultatem celnego ciosu.
WOchraniacz zębów – rodzaj zabezpieczenia zębów używanego w sportach walki oraz innych sportach kontaktowych, takich jak rugby, hokej na lodzie, futbol amerykański, a także stosowanego w celach medycznych.
WPankration − dyscyplina sportowa w starożytnej Grecji, będąca połączeniem boksu i zapasów, wprowadzona do programu starożytnych igrzysk olimpijskich w 648 roku p.n.e.
WPencak silat na Igrzyskach Azjatyckich 2018 – jedna z dyscyplin rozgrywana podczas igrzysk azjatyckich w Dżakarcie i Palembangu. Zawody odbyły się w dniach 23 – 29 sierpnia w Taman Mini Indonesia Indah w stolicy Indonezji. Do rywalizacji w szesnastu konkurencjach przystąpiło 201 zawodników z 16 państw.
WPoddanie – termin używany w niektórych sportach walki określający akt rezygnacji jednego z zawodników z prowadzenia dalszej walki, który skutkuje jego natychmiastową porażką. Przyczynami poddania się mogą być m.in.: założenie dźwigni, duszenie, znalezienie się w pozycji uniemożliwiającej kontynuowanie walki, wyczerpanie sił, kontuzja.
WImię ringowe, pseudonim ringowy – pseudonim używany m.in. przez zawodowych zapaśników, a także pięściarzy, kick-boxerów oraz innych zawodników sportów walki w celu autopromocji. W wrestlingu imię ringowe używane jest jako „znak towarowy” do promowania tej dyscypliny.
WRękawice MMA lub rękawice chwytne - rękawice sportowe używane głównie w MMA oraz dyscyplinach pokrewnych m.in. grapplingu, krav madze lub sambo. Poza możliwością zadawania w nich ciosów pięściami, umożliwiają również chwytanie gdyż mają odsłonięte palce - jest to kluczowe przy zakładaniu wszelkiego rodzaju dźwigni i duszeń oraz przy rzutach i obaleniach zapaśniczych.
WSavate [] lub boks francuski – francuska sztuka walki powstała w XVII wieku. Stworzono ją w środowisku arystokratycznym - ale również wpływ mieli na nią marynarze - dla celów samoobrony w ulicznej walce z uzbrojonym przeciwnikiem. Duże znaczenie miały tu techniki nożne, stosowane w celu utrzymania dystansu. Z czasem savate zostało wzbogacone o techniki zaczerpnięte z boksu angielskiego. Charakterystyczną cechą odróżniającą savate od pozostałych sportów walki jest to, że zawodnicy zwyczajowo walczą w butach. Daje to możliwości walki o skuteczności której nie spotykamy w innych sportach kopanych. W savate rozróżniamy kilka formuł tradycyjnych i sportowych. Nazwa savate pochodzi z języka francuskiego i znaczy „stary but” lub „bucior”, ponieważ podczas walk ulicznych chuligani zadawali kopnięcia swoimi ciężkimi buciorami.
WSiłowanie na rękę to dyscyplina sportowa, rodzaj zapasów. Dwóch znajdujących się naprzeciw siebie zawodników zwiera dłonie w uścisk i, trzymając łokcie na płaskiej powierzchni, stara się przeciągnąć rękę przeciwnika w dół. Podobnie jak w zapasach i judo o zwycięstwie decyduje siła mięśni zawodników, ale także technika, taktyka, szybkość i wytrzymałość psychiczna.
WTurnieje rycerskie były ważnym elementem średniowiecznej i renesansowej kultury rycerskiej i dworskiej. Wykształciły się w ramach ewolucji kultury rycerskiej. Turnieje były formą zawodów i sprawdzania umiejętności rycerza. Polegały na prowadzeniu walki według ściśle określonych zasad, a rozgrywane były często na dworach królewskich i książęcych.
WWaga ciężka jest kategorią wagową zawodników głównie sportów walki oraz sztangistów.