W4-3-3 – jedno z ofensywnych ustawień taktycznych w piłce nożnej.
W4-4-2 – ustawienie taktyczne w piłce nożnej. Zgodnie z tym ustawieniem na boisku oprócz bramkarza jest czterech obrońców, czterech pomocników, i dwóch napastników. Jest to jedno z podstawowych ustawień, szczególną popularność zdobyło w latach 90.
WBramka – dwa pionowe słupki i poprzeczka wraz z linią bramkową namalowaną na murawie boiska. Przekroczenie linii bramkowej piłkę, okręgiem wielkim równoległym do płaszczyzny boiska, powoduje zdobycie gola. Bramka mierzy 244 cm wysokości i 732 cm szerokości. Z tyłu bramki doczepiona jest siatka służąca do zatrzymywania piłki po golu, zwykle uwidacznia też zdobycie gola.
WChorągiewka boczna - chorągiewka rozmieszczona w czterech narożnikach boiska do piłki nożnej. Osadzona jest ona na drzewcu nie niższym niż 1,5 metra. Chorągiewka ta ma kształt prostokąta i przybiera różne barwy, lecz najczęściej jest to żółto-czerwona szachownica.
WFutbol totalny – w piłce nożnej termin używany w odniesieniu do zbioru zasad taktycznych, stworzonych w latach 70. XX w. przez holenderskiego trenera Rinusa Michelsa. Istota futbolu totalnego polegała na uczestniczeniu zarówno w obronie, jak i ataku wszystkich piłkarzy danego zespołu, przy maksymalnym wykorzystaniu pozycji boiskowych. Taktyka opierała się na ofensywnym ustawieniu 4-3-3, przy czym podział ten był umowny, gdyż futbol totalny zakładał zniesienie sztywnego podziału na formacje. W takim ustawieniu każdy z piłkarzy miał za zadanie zarówno bronić, jak i uczestniczyć w akcjach ofensywnych. W trakcie meczu piłkarze płynnie zmieniali swoje pozycje na boisku. To wówczas także pojawiło się pojęcie pułapki ofsajdowej. Futbol totalny wymagał od piłkarzy doskonałego przygotowania fizycznego i dużych umiejętności technicznych.
WGroundhopping – hobby polegające na oglądaniu meczów piłkarskich na jak największej ilości stadionów i boisk. Termin może dotyczyć też innych dyscyplin sportowych.
WKapkowanie – podbijanie piłki stopą, kolanem, klatką piersiową lub głową w taki sposób, by nie dotknęła ona ziemi.
WMur – w piłce nożnej grupa zawodników stojących podczas wykonywania rzutu wolnego w szeregu pomiędzy piłką a bramką. Ich zadaniem jest utrudnienie przeciwnikowi oddania bezpośredniego strzału na bramkę.
WPiłkarz – sportowiec uprawiający piłkę nożną (futbolista). Określenie stosowane mniej precyzyjne w przypadku sportowca uprawiającego futsal, beach soccer, ręczną czy wodną.
WPole karne na boisku do piłki nożnej wyznacza się na każdej linii bramkowej w następujący sposób:
WPółkole pola karnego – miejsce to należy do powierzchni koła wyznaczanego od punktu karnego o promieniu 9,15 m i jest powierzchnią znajdującą się poza polem karnym, okreslającą przestrzeń w której nie mogą znajdować się zawodnicy z wyjątkiem zawodnika egzekwującego rzut karny.
WPrzewrotka – rodzaj widowiskowego zagrania w piłce nożnej.
WRzut karny – rzut bezpośredni w piłce nożnej wykonywany z odległości 11 m od bramki drużyny przeciwnej.
WRzut rożny, także róg, korner – w piłce nożnej sposób wznowienia gry poprzez wykop piłki z narożnika boiska.
WRzut sędziowski – w piłce nożnej jest jednym ze sposobów wznowienia gry. Przepisy gry przewidują wznowienie po przerwie w grze rzutem sędziowskim w następujących sytuacjach:naprawa uszkodzonej lub przemieszczonej poprzeczki bramkowej, wymiana niezdatnej do gry piłki, pojawienie się na polu gry osoby niepożądanej, kontuzja zawodnika niepowstała w wyniku naruszenia przepisów gry, użycie gwizdka przez kibica i wypłynięcie tego zdarzenia na grę, pojawienie się na polu gry drugiej piłki, innego przedmiotu lub zwierzęcia, zasygnalizowanie gwizdkiem przez sędziego, że bramka została zdobyta, mimo że piłka nie przekroczyła linii bramkowej całym swoim obwodem, z powodu, który zgodnie z przepisami gry, nie wiąże się ze wznowieniem w inny sposób.
WRzut wolny – sytuacja w piłce nożnej, w której po przewinieniu zawodnika, czy też po spalonym sędzia zatrzymuje grę i każe ją wznowić drużynie poszkodowanej z miejsca, w którym popełniono wykroczenie.
WSeria rzutów karnych, konkurs rzutów karnych – sposób na wyłonienie zwycięzcy meczu piłkarskiego w sytuacji, gdy regulamin rozgrywek nie przewiduje remisu, a po regulaminowym czasie gry i ewentualnie dogrywce wynik jest wciąż remisowy.
WSpalony, ofsajd – zasada gry opisana w Artykule 11. Przepisów gry w piłkę nożną.
WTiki-taka lub Tiqui-taca – styl gry i założenie taktyczne w piłce nożnej charakteryzujące się wymienianiem krótkich podań przy jednoczesnym zachowaniu dużej płynności ruchu zawodników bez piłki, oraz długim czasem utrzymywania się przy niej. Styl kojarzony jest przede wszystkim z hiszpańskim klubem FC Barcelona, zwłaszcza w czasach, gdy jej trenerem był Pep Guardiola. Sam Guardiola dystansował się jednak od tego stylu, twierdząc, że nienawidzi wszystkiego, co z nim związane. Czasy jej rozwoju i wpływu na hiszpańską piłkę sięgają okresu, kiedy Johan Cruijff był menedżerem Barçy aż do chwili obecnej. Ten styl gry był również stosowany przez menedżerów reprezentacji Hiszpanii, Luisa Aragonésa i Vicente del Bosque. Pozwolił on Hiszpanom zdobyć trzy tytuły mistrzowskie z rzędu na wielkich turniejach.
WFrancis Willughby, właściwie Francis Willoughby – angielski ornitolog i ichtiolog. Jako pierwszy opisał zasady gry w piłkę nożną.