Woolf BarnatoW
Woolf Barnato

Joel Woolf Barnato – brytyjski finansista, kierowca wyścigowy i krykiecista.

Colin CowdreyW
Colin Cowdrey

Michael Colin Cowdrey, baron Cowdrey of Tonbridge, angielski krykiecista, wielokrotny kapitan reprezentacji Anglii w krykieta.

Alec Douglas-HomeW
Alec Douglas-Home

Alec Douglas-Home, właśc. Alexander Frederick Douglas-Home, baron Home of Hirsel KT – brytyjski arystokrata, dyplomata i polityk. W czasie swej długiej kariery Home był osobistym sekretarzem premiera Neville’a Chamberlaina, dwukrotnym ministrem spraw zagranicznych oraz, w latach 1963–1964, premierem rządu Jej Królewskiej Mości. Karierę polityczną rozpoczął jako lord Dunglass. W latach 1951–1963 był 14. hrabią Home, następnie do 1974 znany był jako sir Alec Douglas-Home, po zakończeniu aktywnej kariery politycznej otrzymał tytuł barona Home of Hirsel.

John Douglas (sportowiec)W
John Douglas (sportowiec)

John "Johnny" William Henry Tyler Douglas – brytyjski bokser, krykiecista. W 1908 roku na letnich igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył złoty medal w kategorii średniej.

John FerrisW
John Ferris

John James Ferris – krykiecista,jeden z niewielu zawodników, którzy na szczeblu testowym reprezentowali więcej niż jeden kraj. Specjalizował się w grze jako spin bowler.

Andrew FlintoffW
Andrew Flintoff

Andrew "Freddie" Flintoff, MBE – angielski praworęczny krykiecista specjalizujący się w grze na pozycjach batsmana i bowlera, gracz Lancashire County Cricket Club i reprezentacji Anglii.

Darren GoughW
Darren Gough

Darren Gough – angielski krykiecista uznawany często za najlepszego angielskiego pace bowlera od czasów Boba Willisa. W reprezentacji Anglii zadebiutował w 1994 roku i od tego czasu zagrał w jej składzie w 58 meczach testowych.

W.G. GraceW
W.G. Grace

William Gilbert "WG" Grace był angielskim krykiecistą, który w wielkim stopniu przyczynił się do popularyzacji krykieta oraz rozwoju większości współcześnie używanych technik odbijania.

Charles Lennox (2. książę Richmond)W
Charles Lennox (2. książę Richmond)

Charles Lennox, 2. książę Richmond i 2. książę Lennox KG, KCB – brytyjski arystokrata i polityk.

Charles Lennox (4. książę Richmond)W
Charles Lennox (4. książę Richmond)

Charles Lennox – brytyjski arystokrata, polityk i wojskowy, jedyny syn generała George’a Lennoksa i lady Louise Kerr.

Alfred LytteltonW
Alfred Lyttelton

Alfred Lyttelton – brytyjski arystokrata, polityk, krykiecista i piłkarz, członek Partii Liberalno-Unionistycznej, minister w rządzie Arthura Balfoura.

Cuthbert OttawayW
Cuthbert Ottaway

Cuthbert Ottaway - jeden z najbardziej utalentowanych piłkarzy lat 70. XIX wieku. Był pierwszym kapitanem piłkarskiej reprezentacji Anglii. Wystąpił w pierwszym międzynarodowym meczu piłkarskim przeciwko reprezentacji Szkocji (1872). Ottaway był również krykiecistą. Zmarł w wieku 27 lat.

Monty PanesarW
Monty Panesar

Monty Panesar, właśc. Mudhsuden Singh Panesar – angielski krykiecista, leworęczny, pokręcający bowler, reprezentant Anglii na szczeblu testowym, zawodnik Northamptonshire County Cricket Club.

John Payne (rugbysta)W
John Payne (rugbysta)

John Payne – angielski rugbysta, reprezentant kraju, krykiecista.

Kevin PietersenW
Kevin Pietersen

Kevin Peter Pietersen – południowoafrykański krykiecista, batsman. Wieloletni reprezentant Anglii, także jako kapitan.

John Russell (4. książę Bedford)W
John Russell (4. książę Bedford)

John Russell, 4. książę Bedford KG – brytyjski arystokrata, dyplomata i polityk.

David SheppardW
David Sheppard

David Stuart Sheppard, baron Sheppard of Liverpool – angielski duchowny, biskup Kościoła anglikańskiego, reprezentant Anglii w krykiecie.

Charles Thomas StuddW
Charles Thomas Studd

Charles Thomas Studd – angielski krykiecista i misjonarz protestancki.

Alfred TegginW
Alfred Teggin

Alfred Teggin – angielski rugbysta, reprezentant kraju, krykiecista.

Bob WoolmerW
Bob Woolmer

Bob Woolmer - gracz i trener krykieta. Zmarł w czasie mistrzostw świata odbywających się na Jamajce, tuż po przegranej Pakistanu z Irlandią, gdzie pełnił rolę trenera reprezentacji Pakistanu. Początkowo policja podejrzewała, że przyczyną śmierci było morderstwo, ale kilka miesięcy później autopsja pokazała, że Woolmer zmarł z przyczyn naturalnych.