WBesti squat – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. podnoszeniach. Jest to odmiana mondu, czyli jazdy na obu nogach ustawionych piętami do siebie po jednej linii, ale w pozycji przysiadu na zgiętych nogach przy zachowaniu wyprostowanej górnej części ciała.
WCantilever – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. podejściu do skoków. Jest wykonywany podobnie do mondu przez łyżwiarza jadącego na obu nogach ustawionych piętami do siebie, na głębokiej krawędzi wewnętrznej. Różnica polega na tym, że łyżwiarz wykonujący cantilever jedzie na ugiętych kolanach i maksymalnie odchylonej do tyłu sylwetce. Niektórzy podpierają się rękoma.
WCharlotte to jedna z pozycji w łyżwiarstwie figurowym, wykonywanych zwykle w ramach sekwencji spiral. Zawodniczka jedzie na jednej nodze, pochylona maksymalnie do przodu, z drugą nogą uniesioną do góry. Najlepiej rozciągnięte łyżwiarki są w stanie wykonać ten element niemal w pozycji szpagatu. Charlotte wykonywana być może zarówno podczas jazdy do przodu, jak i do tyłu, jednakże w przód jest zdecydowanie trudniejsza.
WIna Bauer to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. skoków. W pozycji Iny Bauer jedna noga łyżwiarza ustawiona jest w kierunku jazdy zaś druga jest równolegle odwrócona i używa do jazdy innej krawędzi łyżwy. Przednia noga jest lekko zgięta, a tylna noga jest prosta. Prekursorką elementu była niemiecka łyżwiarka figurowa Ina Bauer.
WLunge – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. przy sekwencji kroków. Jest to wypad do przodu w którym noga z przodu jest zgięta w kolanie, a druga noga wyciągnięta do tyłu w linii prostej, z butem lub płozą łyżwy dotykającym lodu. Tułów łyżwiarza wykonującego lunge powinien być wyprostowany lub elegancko odchylony. Przy podnoszeniu się z lunge, łyżwiarz podnosi się do przodu jednocześnie podnosząc nogę, która dotykała lodu. Ruch ten może być wykonywany zarówno na lewej jak i prawej nodze, jest używany jako pojedynczy element lub wejście do innego elementu np. skoku. Pary taneczne wykorzystują lunge nie tylko jako element łączący lub przy podnoszeniach po linii prostej.
WMondo – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. przy podnoszeniach. Jest wykonywany przez łyżwiarza jadącego na obu nogach ustawionych piętami do siebie. Pozycja monda może być wykonywana na krawędziach wewnętrznych lub zewnętrznych. Mondo jest często używane przy wejściu do wykonywania axla w jeździe indywidualnej zwiększając w ten sposób poziom trudności skoku. Pary sportowe i taneczne najczęściej wykorzystują mondo przy podnoszeniach.
WObrót trójkowy – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do sekwencji kroków. Obrót trójkowy to obrót wykonywany na jednej nodze w którym rysunek jaki tworzy łyżwa przypomina liczbę trzy wykonaną na okręgu. Pozwala to na zmianę kierunku jazdy, zmianę krawędzi łyżwy.
WPiruety – to jeden z obowiązkowych elementów łyżwiarskich w konkurencjach solistów i solistek, par sportowych i tanecznych. Piruet polega na obrotach wokół jednej osi bez przemieszczania się po lodzie w czasie jego wykonywania. Jest wykonywany z trzymaniem lub bez trzymania części ciała. Istnieje wiele rodzajów piruetów, określanych przez: przyjmowane pozycje, czyli ułożenie rąk, nóg i tułowia, nogę łyżwiarską na której wykonywany jest piruet, wejście do piruetu.
WPiruet Biellmann – to jeden z elementów łyżwiarskich, odmiana piruetu stanego z trzymaniem nogi, w którym łyżwiarz w pozycji stojącej sięga rękoma do tyłu przez ramiona i chwyta płozę łyżwy nogi wolnej, unosząc w ten sposób nogę wolną ponad głowę. Nazwa piruetu w regulaminach Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU) pochodzi od nazwiska szwajcarskiej łyżwiarki Denise Biellmann, która nie była pierwszą zawodniczką która go wykonała, ale bardzo go udoskonaliła Jako jedną z pierwszych łyżwiarek wykonujących ten piruet uważa się Tamarę Moskwiną, która wykonała go na mistrzostwach Europy 1965.
WPrzekładanka – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do sekwencji kroków. Jest to podstawowy krok łyżwiarski polegający na nabieraniu przez łyżwiarza prędkości przekładając nogi podczas jazdy po łuku lub kole. Przekładankę można wykonywać podczas jazdy do przodu lub do tyłu w kierunku zgodnym z ruchami zegara lub w kierunku przeciwnym. Górna część ciała jest zwrócona przodem do wewnątrz łuku lub koła z wyciągniętymi rękoma, zaś wzrok łyżwiarza skierowany jest najczęściej w kierunku jazdy. Przekładanka jest podstawowym ruchem we wszystkich konkurencjach łyżwiarskich przed wykonaniem innych elementów.
WShoot-the-Duck – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. przy pozycji w twizzlach lub piruetach. Ruch polega na maksymalnym pochyleniu się na nodze dotykającej lodu i wyprostowaniu nogi wolnej do przodu w kierunku jazdy. Ręce łyżwiarza powinny znajdować się z przodu. Wykonując ten ruch łyżwiarz nie powinien odchylać się do tyłu i jak najszybciej przyjąć pozycję, aby nie stracić prędkości w jeździe.
WSkoki łyżwiarskie – jeden z elementów łyżwiarstwa figurowego w konkurencjach jazdy indywidualnej kobiet i mężczyzn oraz parach sportowych. Różnice między poszczególnymi rodzajami skoków są identyfikowane na podstawie krawędzi startowej, kierunku ruchu i liczby prawidłowo wykonanych obrotów tj. od jednego do czterech obrotów wokół własnej osi. Ich nazwy zazwyczaj pochodzą od nazwisk osób, które je wymyśliły.
WSpirala śmierci – to jeden z elementów łyżwiarskich obowiązkowych w konkurencji par sportowych. Jako klasyczną, tradycyjną spiralę śmierci uznaje się tą wykonywaną tyłem zewnątrz (BoDs).
WTrójka odwrotna – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do sekwencji kroków. Trójka odwrotna to obrót wykonywany na jednej nodze w którym rysunek jaki tworzy łyżwa przypomina odwrotną cyfrę trzy, klamrę wykonaną na okręgu. Jest to obrót podobny do obrotu trójkowego, gdyż pozwala na zmianę kierunku jazdy, zmianę krawędzi łyżwy, ale kierunek rotacji ciała zawodnika jest przeciwny do kierunku obrotu.
WTwizzle – to jeden z obowiązkowych elementów łyżwiarskich w konkurencji par tanecznych w sekwencji kroków zaliczanych do ruchów w przestrzeni. Są to szybkie obroty na jednej nodze wykonywane przez oboje partnerów równolegle, synchronicznie. Twizzle są wykonywane również w łyżwiarstwie synchronicznym, gdzie także są zaliczane do obowiązkowych elementów sekwencji kroków.
WZwrot – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do sekwencji kroków. Zwrot to obrót wykonywany na jednej nodze pozwalający łyżwiarzowi na zmianie kierunku jazdy z jednego okręgu na drugi. W porównaniu do obrotu trójkowego i trójki odwrotnej łyżwiarz wykonujący zwrot nie zmienia używanej krawędzi łyżwy nogi łyżwiarskiej.
WZwrot odwrotny – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do sekwencji kroków. Zwrot odwrotny wykonywany jest na jednej nodze i pozwala łyżwiarzowi na zmianę kierunku jazdy z jednego okręgu na drugi, ale w przeciwieństwie do zwrotu, wierzchołek wskazuje na zewnątrz pierwszego okręgu. Wykonując zwrot odwrotny łyżwiarz pozostaje na tej samej krawędzi łyżwy nogi łyżwiarskiej.