WArchikatedra św. Anny w Caracas – kościół katolicki, siedziba Metropolity archidiecezji rzymskokatolickiej w Caracas, znajduje się przy Placu Bolivara w Caracas w Wenezueli.
WCiudad Universitaria de Caracas – kampus Centralnego Uniwersytetu Wenezueli w Caracas. W 1953 roku przeniesiono tu Uniwersytet z dotychczasowej siedziby w Palacio de las Academias. W 2000 roku kampus został wpisany na Światową Listę Dziedzictwa.
WFederalny Pałac Legislacyjny, znany również jako Federalny Kapitol – zabytkowy budynek w Caracas w Wenezueli, w którym obecnie mieści się Zgromadzenie Narodowe. Gmach położony jest przy ulicy Uniwersyteckiej na południowy wschód od Placu Bolívara. Pałac został zbudowany przez prezydenta Antonio Guzmana Blanco według projektu architekta Luciano Urdaneta Vargasa.
WKościół św. Franciszka w Caracas – kościół katolicki w Caracas w Wenezueli należący do parafii archikatedralnej.
WPalacio de las Academias – neogotycki budynek w centrum Caracas w Wenezueli. Najstarsza część budynku to zabudowania klasztoru franciszkańskiego z 1684 roku. W 1876 roku przeniesiono tu Universidad de Caracas i wtedy przebudowano kolonialną fasadę w stylu neogotyckim. Gdy uniwersytet w 1952 roku przeniósł się do nowego kampusu, umieszczono tu sześć akademii narodowych i dlatego budynek nosi nazwę Pałac Akademii. W 1965 roku został mianowany pomnikiem narodowym.
WPałac Miraflores – neoklasycystyczny pałac w środkowo-zachodniej części Caracas, siedziba prezydenta Wenezueli oraz rządu tego kraju. Został wzniesiony w roku 1884 według projektu Giuseppe Orsiego de Mombello. Obecne funkcje pełni od 1900 r.
WPanteon Narodowy Wenezueli - Inaczej „Ołtarz Ojczyzny”. Budynek położony na północnym skraju starego miasta Caracas w dzielnicy Altagracia. W miejscu tym wznosił się kiedyś kościół Świętej Trójcy zbudowany przez Juana Domingo del Sacramento Infante w 1744 roku. Świątynia została prawie całkowicie zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 1812 roku. Rozpoczęto jej odbudowę, ale dlatego, że postępowała bardzo powoli prezydent Antonio Guzmán Blanco polecił w dniu 27 marca 1874 roku przekształcić odbudowywany kościół w Panteon Narodowy, który miał być miejscem pochówku bohaterów narodowych kraju. Prace nabrały tempa, a mauzoleum oficjalnie otwarto 28 października 1875 roku. Pierwszymi osobami, których prochy tam umieszczono były: Francisco Rodríguez del Toro e Ibarra, Ezequiel Zamora, José Gregorio Monagas, Manuel Ezequiel Bruzual i Juan Crisóstomo Falcón. Przebudowy budynku dokonano w 1911 i 1929 roku.