WBiały koń nie jest koniem – słynny sofizmat, który ukuł chiński filozof Gongsun Long.
WKung-fu – w języku chińskim oznacza osiągnięcie wysokiego poziomu umiejętności w jakiejś dziedzinie. Natomiast zbiorowym określeniem wszystkich odmian chińskiej sztuki walki jest wushu. Za pośrednictwem środków masowego przekazu doszło do pewnego zniekształcenia, polegającego na odejściu od pierwowzoru językowego i upowszechnienia w większości krajów świata zwrotu kung fu właśnie na oznaczenie chińskich sztuk walki. Nie wiadomo, kto pierwszy określił chińskie sztuki walki jako kung fu; takie jednak określenie przyjęło się w większości krajów i stało się normą językową, także w Pekinie.
WNongjia – jeden z prądów we wczesnym okresie rozwoju filozofii chińskiej. Przez Liu Xina sklasyfikowana jako jedna z dziesięciu głównych szkół filozoficznych. Jej najważniejszym przedstawicielem był żyjący w IV wieku p.n.e. Xu Xing (許行).
WOsiem trygramów (bagua) – starochińska koncepcja filozoficzna, według której siły przyrody można uprościć do ośmiu podstawowych elementów, reprezentowanych przez tzw. trygramy. Graficzną reprezentacją bagua jest ośmiokąt foremny, w którym każdy bok odpowiada jednemu z nich.
WQi – hipotetyczna energia życiowa w filozofii chińskiej, której manifestacją miałyby być zjawiska i procesy natury. W szczególności energia owa miałaby być silnie związana z siłami życiowymi natury i człowieka.
WSztuka wojenna Sun Zi – chińskie wojenne opracowanie napisane w VI wieku p.n.e. przez Sun Zi. Składa się z 13 rozdziałów, każdy z nich jest poświęcony jednemu elementowi sztuki wojennej.
WWu xing – teoria pięciu przemian (faz) w tradycyjnej filozofii chińskiej.