60 Niewydawane dzienniki polskie

Chwila – polskojęzyczna gazeta o charakterze narodowo-syjonistycznym wydawana przez środowiska żydowskie we Lwowie.

Czas – dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1848–1934 w Krakowie, a w latach 1935–1939 w Warszawie.

Die Korrespondenz - krakowski niemieckojęzyczny dziennik ukazujący się w latach 1914-1915.

Dziennik Berliński – polska gazeta ukazująca się w Niemczech w latach 1897–1939.

Dziennik Bydgoski – polski dziennik ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1907-1939, a od 1920 roku także w województwie poznańskim i pomorskim. Główne polskie pismo codzienne w Bydgoszczy z okresu zaboru pruskiego i okresu międzywojennego.

Dziennik Cieszyński – gazeta codzienna „poświęcona sprawom ludu polskiego na Śląsku”, wydawana w Cieszynie w latach 1906-1935.

Dziennik Dolnośląski – pierwsza w Polsce pełnokolorowa gazeta codzienna, drukowana w technologii offsetowej. Pismo utworzone w 1990 roku we Wrocławiu dzięki osobistemu poparciu Władysława Frasyniuka oraz kapitałowi norweskiemu.

Dziennik Doniesień Rządowych i Prywatnych Departamentu Bydgoskiego – dziennik urzędowy departamentu bydgoskiego Księstwa Warszawskiego w latach 1808–1815; pierwsza polska gazeta wydawana w Bydgoszczy.

Dziennik Górnośląski – polska gazeta wydawana w Piekarach Śląskich i Bytomiu w latach 1848-49 adresowana do Polaków zamieszkujących na Górnym Śląsku. Wychodziła dwa razy w tygodniu. Wydawca - Teodor Heneczek, redaktor - Józef Łepkowski, Aleksander Mierowski (Sylla) i Emanuel Smołka. Miejsce wydania - Piekary, Bytom. R. 1:1848, R. 2:1849. Z wydawnictwem w Bytomiu był związany także Józef Lompa.

Dziennik Ludowy – socjalistyczny dziennik wydawany we Lwowie od 1918. W 1925 wychodził w nakładzie 6 000 egzemplarzy.

Dziennik Polska-Europa-Świat – polska gazeta codzienna o zasięgu ogólnokrajowym, wydawana w latach 2006–2009 początkowo przez firmę Axel Springer Polska, później przez grupę wydawniczą Infor PL. Ukazywała się od 18 kwietnia 2006 do 12 września 2009.

Dziennik Polski – gazeta codzienna Polaków na Zaolziu, wydawana w latach 1934–1938 w Czeskim Cieszynie z podtytułem „pismo bezpartyjne ludności polskiej w Czechosłowacji”. W okresie 1938–1939 jako „pismo bezpartyjne ludności polskiej”. Powstałe z inspiracji Konsulatu RP w Ostrawie.

Dziennik Poznański – pismo, a następnie gazeta informacyjno-publicystyczna.

Dzień - żydowski dziennik, wydawany w języku jidysz w Krakowie w latach 1909-1913.

Express Poranny – dziennik warszawski, wydawany w latach 1922–1939 przez koncern Dom Prasy S.A. W latach 1925-1931, gdy redaktorem naczelnym był Zygmunt Augustyński, miał charakter nowoczesnej gazety codziennej z szybką, krótką informacją polityczną. Po roku 1931 dziennik coraz silniej wiązał się z obozem Sanacji i ulegał tabloidyzacji.

Gazeta Bydgoska – polski dziennik ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1922–1933, zastąpiony następnie przez Kurier Bydgoski; druga pod względem popularności gazeta codzienna w Bydgoszczy w dwudziestoleciu międzywojennym.

„Gazeta Gdańska” – polska gazeta wydawana w Gdańsku od 1891, pierwszy polskojęzyczny periodyk w tym mieście. W latach 1925-1926 ukazywała się pod tytułem „Echo Gdańskie”, następnie pod podwójną nazwą, by w końcu roku powrócić do starej nazwy. Ostatni numer ukazał się w 1939.

Gazeta Ludowa – gazeta codzienna Polskiego Stronnictwa Ludowego, ukazywała się na mocy porozumienia o utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej zawartego w Moskwie w czerwcu 1945 pomiędzy reprezentantami KRN, a Stanisławem Mikołajczykiem. Była jedynym niezależnym dziennikiem w powojennej Polsce. Pierwszy numer Gazety pojawił się w sprzedaży 4 listopada 1945 w Warszawie i był w całości poświęcony zmarłemu 31 października 1945 Wincentemu Witosowi. Redaktorem naczelnym był Zygmunt Augustyński, w skład zespołu redakcyjnego wchodzili m.in. Witold Giełżyński, Władysław Bartoszewski. Nakład gazety wynosił 70 tys. egzemplarzy.

Gazeta Polska – dziennik informacyjno-polityczny o orientacji pro-sanacyjnej, wydawany w latach 1929–1939 w Warszawie.

Gazeta Poranna 2 Grosze – polityczny dziennik informacyjny wydawany w Warszawie w latach 1912-1929.

Gazeta Robotnicza – gazeta codzienna powołana do życia w Berlinie 3 stycznia 1891 roku przez polskich socjalistów działających w socjaldemokracji niemieckiej (SPD). Ukazywała się z podtytułem „Organ partii socjalno-demokratycznej”, zaś od 7 lutego 1891 jako „Organ socjalistów polskich”. Jako redaktor sygnowany był Władysław Kurowski, a po jego śmierci od lipca 1892 Franciszek Morawski. Gazetę redagowali również Ignacy Daszyński i Stanisław Przybyszewski.

Gazeta Rządowa – urzędowy dziennik wydawany w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794) w Warszawie, oficjalny organ prasowy Wydziału Instrukcji Rady Najwyższej Narodowej; redaktorem naczelnym dziennika był Franciszek Ksawery Dmochowski.

Gazeta Toruńska – pierwszy polski dziennik na Pomorzu Nadwiślańskim wydawany w latach 1867–1921. Gazeta została założona przez Franciszka Tadeusza Rakowicza. Pierwszy numer Gazety Toruńskiej ukazał się 1 stycznia 1867 roku. Gazeta odegrała dużą rolę w popularyzowaniu kultury i literatury polskiej, publikując twórczość polskich pisarzy.

Gazeta Warszawska – jedna z pierwszych warszawskich gazet ukazująca się regularnie przez długi czas, została założona po kasacie zakonu jezuitów w 1774 r., pierwotnie pod tytułem „Wiadomości Warszawskie”, była najstarszym dziennikiem.

Głos Lubelski – pismo codzienne wydawane w Lublinie, politycznie związane z endecją.

Głos Ludu Śląskiego – tygodnik narodowy wydawany w latach 1897-1932 na Śląsku Cieszyńskim. Początkowo we Frysztacie, a od 1912 w Cieszynie. Jego współzałożycielem i współwydawcą był Wacław Seidl, a jednym z jego czołowych redaktorów i publicystów Franciszek Friedel.

Głos Narodu – dziennik ukazujący się w Krakowie w latach 1893–1939.

Głos Poranny – dziennik o orientacji socjaldemokratycznej wydawany w Łodzi w latach 1929–1939.

Głos Wybrzeża – dziennik informacyjny, ukazujący się od czerwca 1947 do 2005 roku. Swoim zasięgiem obejmował dwa województwa: gdańskie i elbląskie. Na początku organ prasowy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej, a po zjednoczeniu tej partii w grudniu 1948 r. z Polską Partią Socjalistyczną gazeta KW Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).

Hajnt – dziennik społeczno-polityczny w języku jidysz ukazujący się od 1908 do 1939 roku, wydawany w Warszawie.

Hasło Łódzkie – dziennik informacyjno-polityczny o orientacji sanacyjnej, wydawany w latach 1927-1931 w Łodzi.

Ilustrowany Kurier Codzienny, I.K.C. – wysokonakładowy dziennik polityczno-informacyjny wydawany w latach 1910–1939 w Krakowie; pierwszy dziennik ogólnopolski, zapoczątkował działalność koncernu wydawniczego Ilustrowany Kurier Codzienny. Z gazetą współpracowali czołowi polscy dziennikarze i publicyści oraz ludzie kultury i nauki. Posiadał dodatki, między innymi „Kurier Literacko-Naukowy”, wydawany w latach 1924–1939, i „Kurier Kobiecy”, wydawany w latach 1927–1939.

Krakauer Zeitung – krakowski niemieckojęzyczny dziennik ukazujący się w latach 1915–1918, oficjalny organ wojskowej komendantury Twierdzy Kraków.

Kurier Bydgoski – polski dziennik ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1933-1939, następca Gazety Bydgoskiej; druga pod względem popularności gazeta codzienna w Bydgoszczy w dwudziestoleciu międzywojennym.

Kurier Czerwony – dziennik popołudniowy wydawany w latach 1922–1939 przez warszawski koncern prasowy Dom Prasy S.A.

Kurier Częstochowski – pierwsza gadzinówka w Generalnym Gubernatorstwie ukazująca się jako dziennik w Częstochowie. Wydawano ją w języku polskim od 4 listopada 1939 do końca okupacji. Nazywana była przez Niemców „centralnym organem katolickim w GG” i dołączano do niej dodatek dla katolików początkowo pod nazwą Niedziela, która nawiązywała do wychodzącego przed wojną katolickiego tygodnika Niedziela.

Kurier Lwowski – dziennik poranny wydawany we Lwowie w latach 1883–1935.

„Kurier Polski” – dziennik społeczno-polityczny wydawany w latach 1829–1831 w Warszawie.

Kurier Polski – ogólnopolski dziennik popołudniowy wydawany w latach 1957–1999 w Warszawie.

Kurier Poranny – polski dziennik informacyjno-publicystyczny, wydawany w latach 1877–1939 w Warszawie.

Kurier Warszawski – gazeta codzienna wydawana w Warszawie od roku 1821 do 1939, związana ze Stronnictwem Chrześcijańsko-Narodowym. Była popularna wśród urzędników państwowych i warstwy inteligenckiej stolicy w okresie dwudziestolecia międzywojennego.

Lodzer Zeitung – periodyk wydawany w Łodzi w latach 1863–1915. Pierwsza gazeta wydawana w Łodzi.

Łodzianin – gazeta; organ prasowy Polskiej Partii Socjalistycznej, wychodzący od października 1900 r. jako wydawnictwo konspiracyjne. W II Rzeczypospolitej ukazywał się jako dziennik do wybuchu II wojny światowej.

Monitor Dolnośląski – dziennik, wychodzący na terenie Dolnego Śląska po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 w Polsce stanu wojennego i zawieszeniu w związku z tym wydawania wszystkich czasopism w kraju oprócz „Trybuny Ludu” i „Żołnierza Wolności”.

Nasz Przegląd – dziennik polskiej przedwojennej mniejszości żydowskiej, wydawany w Warszawie w latach 1923–1939. Był redagowany przez Jakuba Appenszlaka, Natana Szwalbe, Saula Wagmana i Daniela Rozencwajga. Miał nakład 40000–50000 egzemplarzy. Prezentował umiarkowanie syjonistyczny punkt widzenia, dziennikarze byli związani z grupą El Liwot.

Nowa Gazeta – dziennik polskiej mniejszości żydowskiej, wydawany w Warszawie w latach 1906–1918. „Nowa Gazeta” miała dwa wydania: poranne i wieczorne. Założyciel i redaktor Stanisław Aleksander Kempner nadał jej kierunek asymilatorski, rzadko zamieszczając publicystykę na tematy żydowskie. Mimo to, artykuły na temat pogromu w Siedlcach doprowadziły do administracyjnego zawieszenia wydawania gazety 16 września 1906. Po dwóch dniach kontynuowano jej wydawanie pod tytułem „Ludzkość” na podstawie odrębnej koncesji. Od kwietnia 1907 wznowiono wydawanie pod poprzednim tytułem. W 1917 roku jej właścicielem zostali Gustaw Grzybowski i Bogdan Straszewicz, od 31 grudnia 1918 ukazywała się jako „Gazeta Polska”.

Nowa Reforma – dziennik ukazujący się w latach 1882–1928 w Krakowie. Powiązany z obozem demokratycznym.

Nowiny – dziennik ukazujący się w latach 1903-1913 początkowo w Podgórzu, następnie w Krakowie. Do grudnia 1905 używał nazwy Nowiny dla Wszystkich. W 1912 wieczorne wydanie nosiło odrębny tytuł Wieczorne Nowiny.

Nowy Kurier Warszawski – niemiecki polskojęzyczny dziennik informacyjno-propagandowy wydawany przez władze okupacyjne Generalnego Gubernatorstwa początkowo w Łodzi, następnie w Warszawie, a po powstaniu warszawskim ponownie w Łodzi. Ukazywał się od października 1939 do stycznia 1945. Był kolportowany w dystrykcie warszawskim.

Orędownik – polskojęzyczne czasopismo (dziennik) wychodzące w Poznaniu w latach 1871-1939.

„Orzeł Biały i Pogoń” – dziennik polski ukazujący się w 1831 roku w czasie powstania listopadowego.

Robotnik – pismo socjalistyczne, związane z historią i tradycją Polskiej Partii Socjalistycznej. Wychodziło w okresie 1894–2003.

Rozwój – dziennik informacyjno-polityczny związany z Narodową Demokracją, wydawany w latach 1897–1931 w Łodzi, następnie pod zmienionym tytułem „Prąd” do 1933.

„Słowo” – lokalny, opiniotwórczy dziennik wydawany w latach 1922–1939 w Wilnie, uznawany za organ prasowy monarchistów, konserwatystów i litewskiego ziemiaństwa skupionych w Stronnictwie Prawicy Narodowej, a następnie po 1926 roku w Organizacji Zachowawczej Pracy Państwowej.

Słowo Polskie – polska gazeta, wydawana od 1895 do sierpnia 1946 we Lwowie.

Trybuna Ludu – dziennik społeczno-polityczny wydawany w Warszawie w latach 1948–1990, organ prasowy Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej o jednym z największych nakładów w Polsce – ok. 1,5 mln egz. w połowie lat 70..

„Warszawski Dziennik Narodowy” – polski dziennik wydawany w latach 30. XX wieku w II Rzeczypospolitej.

Wieczór Wrocławia – wrocławski dziennik, wychodzący w latach 1967–2004 na terenie samego miasta Wrocławia.

Włocławker Togblat – włocławski dziennik wydawany w języku jidysz w okresie międzywojennym

Życie Warszawy – dziennik ukazujący się w Warszawie od 15 października 1944 do 17 grudnia 2011.