WGabriel Bömeln – prawnik i dyplomata oraz burmistrz i burgrabia królewski Gdańska.
WHerbert Böttcher – SS-Brigadeführer oraz Generalmajor Policji, niemiecki zbrodniarz wojenny skazany w 1949 na karę śmierci przez Sąd Okręgowy w Radomiu.
WBieniasz Budny – polski pisarz i tłumacz działający na przełomie XVI i XVII wieku.
WJohann Xaver Robert Caspary – niemiecki botanik i mykolog.
WJan Hieronimowicz Chodkiewicz herbu własnego – wódz litewski, hetman inflancki, marszałek wielki litewski, kasztelan wileński od 1574, administrator Inflant od 1566, starosta generalny żmudzki od 1563, hrabia Św. Cesarstwa Rzymskiego po ojcu, polski hrabia na Szkłowie i Myszy od 1568.
WSamuel Dambrowski, znany także jako Dambrovius, Dąbrowski, Dąmbrowski, Dombrowski – polski duchowny ewangelicki, pisarz religijny.
WFelix Anton Dohrn – niemiecki przyrodnik, entomolog, darwinista, założyciel stacji zoologicznej w Neapolu.
WKristijonas Donelaitis – litewski ksiądz luterański i poeta oświeceniowy.
WRobert Dorr – niemiecki historyk, matematyk i prekursor archeologii w Elblągu.
WErich Dagobert von Drygalski – niemiecki geograf, geofizyk i polarnik.
WFritz von Farenheid – niemiecki arystokrata i kolekcjoner sztuki, właściciel jednego z największych majątków ziemskich w Prusach Wschodnich, fundator pałacu w Bejnunach Małych.
WAndrzej Firlej herbu Lewart – kasztelan lubelski od 1576 roku, starosta sandomierski, sekretarz królewski od 1569 roku, marszałek sejmu koronacyjnego 1576 roku.
WVilius Gaigalaitis – litewski ksiądz i działacz społeczny na terenie Małej Litwy i Kraju Kłajpedzkiego, deputowany do pruskiego Landtagu (1903–1918), wykładowca uniwersytecki w Kownie.
WViktoras Gailius – litewski polityk i działacz narodowy na terenie Małej Litwy, radny Kłajpedy, członek jej Sejmu oraz gubernator (1938–1939), dyplomata.
WErnst Wilhelm Theodor Gaupp – niemiecki anatom.
WMelchior Giedroyć herbu Hippocentaurus – biskup żmudzki od 1574, książę, kustosz kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1572-1576.
WFriedrich Leopold Goltz – niemiecki fizjolog.
WJulius Hallervorden – niemiecki lekarz neurolog i neuropatolog. W okresie narodowego socjalizmu pracował w Instytucie Cesarza Wilhelma (Kaiser-Wilhelm-Institut) w Belinie-Buch, po wojnie w Instytucie Badań nad Mózgiem im. Maxa Plancka we Frankfurcie nad Menem kontynuującym działalność berlińskiego instytutu. Razem z Hugonem Spatzem opisał chorobę, znaną dawniej jako choroba Hallervordena-Spatza. W związku z udziałem obu neuropatologów w akcji T4, zaproponowano przemianowanie tej choroby na encefalopatię z odkładaniem żelaza w mózgu lub neurodegenerację związaną z kinazą pantotenianu.
WKrzysztof Hartknoch – historyk, profesor protestanckiego Gimnazjum Akademickiego w Toruniu, historyk Pomorza i Prus.
WReinhold Heidenstein, inne formy nazwiska: Heidenstein Reinhold Borussus, Heydenstein Reinhold Solescius, herbu własnego Hejdenstein – prawnik, historyk, kronikarz, dyplomata, sekretarz kancelarii królów polskich, sekretarz królewski Stefana Batorego.
WJohann Gottfried von Herder – niemiecki filozof, pastor i pisarz, którego poglądy wpłynęły znacząco na późniejszy rozwój idei narodu oraz filozofii i historii kultury. Był jednym z klasyków weimarskich.
WArthur von Hippel – niemiecki lekarz okulista, ojciec Eugena von Hippla.
WWilhelm von Hohenzollern, niem. Wilhelm Friedrich Franz Joseph Christian Olaf Prinz von Preußen – książę Prus, członek rodu Hohenzollernów.
WCarl Gustav Jakob Jacobi – niemiecki matematyk, profesor Uniwersytetu Albrechta w Królewcu, członek Berlińskiej Akademii Nauk.
WKarl Ludwig Kahlbaum – niemiecki lekarz psychiatra, praktykujący w Allenbergu koło Wehlau i w Görlitz. Reprezentował kierunek kliniczno-nozologiczny w psychiatrii. Wprowadził do psychiatrii pojęcia katatonii, hebefrenii, cyklotymii, werbigeracji.
WImmanuel Kant – niemiecki filozof oświeceniowy, profesor logiki i metafizyki na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.
WWojciech Kętrzyński, urodzony jako Adalbert von Winkler – polski historyk, wieloletni dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.
WGustav Robert Kirchhoff – niemiecki fizyk, twórca prawa promieniowania cieplnego dotyczącego zależności między zdolnością emisyjną i absorpcyjną, oraz praw dotyczących obwodów elektrycznych.
WJulian Klaczko, właśc. Jehuda Lejb – polski krytyk literacki, historyk sztuki, publicysta polityczny, eseista, c.k. radca dworu.
WJacob Theodor Klein – niemieckojęzyczny naukowiec i dyplomata, który w wieku 27 lat zamieszkał w Gdańsku.
WAndrzej Kochanowski herbu Korwin – polski tłumacz i pisarz, młodszy brat Jana Kochanowskiego, burgrabia sandomierski od 1588, podstarości stężycki od 1585.
WPiotr Kochanowski herbu Korwin – polski poeta, tłumacz, sekretarz królewski od 1602, kawaler maltański.
WFriedrich Lange – niemiecki chirurg, sponsor instytucji charytatywnych.
WLeopold August Leo – polski lekarz okulista żydowskiego pochodzenia.
WHermann Minkowski – niemiecki matematyk i fizyk pochodzenia polsko-żydowskiego, profesor uniwersytetów w Bonn, Królewcu, Zurychu i Getyndze. Wprowadził idee geometryczne do fizyki matematycznej, teorii względności i teorii liczb.
WOskar Minkowski – niemiecki lekarz, mający korzenie żydowskie i polskie.
WJan Mniszech herbu własnego – starosta krasnostawski w latach 1594-1612, starosta jasielski w 1571 roku.
WKrzysztof Celestyn Mrongowiusz (Mrąga), inne formy nazwiska: Mrongowius; (błędne:) Morengoriusz; Morengovius; Murengovius, krypt.: M.; Mr. – duchowny ewangelicki, kaznodzieja, mieszkaniec Gdańska, filozof, językoznawca, tłumacz, edytor. Jeden z pierwszych badaczy folkloru Kaszubów.
WCelestyn Myślenta, – polski teolog luterański, orientalista, przez 24 lata rektor Uniwersytetu Albrechta w Królewcu.
WIgnacy Żegota Onacewicz pseud.: Żegota z Małej Brzostowicy, – polski historyk, bibliofil, edytor, profesor historii na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim.
WLudwig Pick – niemiecki lekarz patolog.
WMateusz Pretoriusz – prusko-polski duchowny ewangelicki i katolicki, historyk, etnograf, poeta i teolog nawołujący do ekumenizmu.
WKarl Bogislaus Reichert – niemiecki anatom.
WLudwig Jedemin Rhesa, lit. Liudvikas Gediminas Rėza, niem. Ludwig Martin Rhesa – niemiecko-litewski krytyk, filolog i poeta, pastor ewangelicko-augsburski, z pochodzenia Kur.
WStanisław Sarnicki herbu Ślepowron, inna forma nazwiska: Sarnicius, – polski historyk, działacz i polemista kalwiński, senior zborów polskich, twórca i wydawca utworów o tematyce wojennej oraz jeden z ideologów polskiego sarmatyzmu. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.
WJohann Friedrich Schultz – niemiecki filozof, matematyk i teolog luterański.
WPhilipp Johann Ferdinand Schur – niemiecki botanik, farmaceuta, chemik i fabrykant.
WWładysław Adolf Semadeni – polski duchowny ewangelicko-reformowany, superintendent generalny Jednoty warszawskiej i Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP.
WDionizy Skarżyński herbu Bończa – polski szlachcic, działacz niepodległościowy i zesłaniec, w czasie powstania styczniowego – członek Rządu Narodowego.
WJonas Smilgevičius – litewski ekonomista i polityk, sygnatariusz Aktu Niepodległości Litwy z 16 lutego 1918 roku.
WJohann Speymann – kupiec, rajca i burmistrz Gdańska.
WMarek Marceli Józef Jan Chrzciciel Tarczewski – polski prawnik, urzędnik, adwokat, obrońca spiskowców, wydawca i mason.
WAnton Friedrich Justus Thibaut – niemiecki prawnik znany z propagowania koncepcji kodyfikowania niemieckiego prawa i stworzenia wspólnego kodeksu prawa cywilnego dla ziem niemieckich, które wówczas były rozbite na wiele państw.
WFranz Robert Emil Wollenberg – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra.
WJonas Yčas – litewski pedagog i profesor, działacz społeczny i religijny.
WDovas Zaunius – litewski prawnik, działacz społeczny i polityk, minister spraw zagranicznych Republiki Litewskiej (1929–1934).
WTadeusz Stefan Żuralski herbu Godziemba – lekarz ginekolog położnik, docent doktor habilitowany, podporucznik służby zdrowia Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.