
Konrad Adam – niemiecki dziennikarz, publicysta i polityk.

Ernst Carl Julius Albrecht – niemiecki polityk, dyplomata i menedżer, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), w latach 1976–1990 premier Dolnej Saksonii.

Alois Alzheimer – niemiecki lekarz psychiatra i neuropatolog, profesor psychiatrii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako pierwszy opisał objawy choroby zwanej dziś chorobą Alzheimera.

Erwin Otto Eduard von Bälz – niemiecki lekarz, antropolog, osobisty lekarz japońskiej rodziny cesarskiej, profesor Cesarskiego Uniwersytetu Tokijskiego, jeden z twórców współczesnej medycyny japońskiej.

Fritz Bauer – niemiecki sędzia i prokurator, prokurator generalny kraju związkowego Hesja (1956–1968). Odegrał decydującą rolę w przygotowaniu drugiego procesu oświęcimskiego we Frankfurcie i schwytaniu Adolfa Eichmanna.

Ferdinand Christian Baur – niemiecki uczony, biblista i teolog, założyciel teologicznej szkoły tybińskiej.

Günter Bechly – niemiecki paleontolog i entomolog; ekspert od ważek kopalnych.

Theodor Maximillian Bilharz – niemiecki lekarz i przyrodnik, pionier parazytologii. Jako pierwszy opisał przywrę Schistosoma haematobium odpowiedzialną za chorobę zwaną bilharcjozą (schistosomatozą).

Max Isidor Bodenheimer, hebr. מקס בודנהיימר − niemiecki prawnik pochodzenia żydowskiego, jeden z liderów ruchu syjonistycznego.

Karl Ludwig Bonhoeffer – niemiecki lekarz psychiatra i neurolog, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie.

Agnieszka Brugger – niemiecka polityk polskiego pochodzenia, od 2009 posłanka do Bundestagu. Od 2018 wiceprzewodnicząca klubu parlamentarnego Sojusz 90/Zieloni.

Herta Däubler-Gmelin – niemiecka polityk i prawniczka, działaczka Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), długoletnia parlamentarzystka, w latach 1998–2002 minister sprawiedliwości.

Christian Friedrich August Dillmann – niemiecki biblista, orientalista i teolog.

Gebhard Fürst, niemiecki duchowny katolicki, biskup Rottenburga-Stuttgartu.

Józef Głowacki – polski finansista, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm IV i V kadencji w II RP.

Johann Georg Gmelin – niemiecki przyrodnik, badacz Syberii, autor Flora Sibirica.
Romano Guardini – niemiecki ksiądz katolicki pochodzenia włoskiego, teolog, filozof religii i liturgista oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Johannes Franz Hartmann – niemiecki astronom.

Karol Hube – polski naukowiec i wojskowy, matematyk, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i prezes Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.

Philipp-Hariolf Jenninger – niemiecki polityk, od 1982 do 1984 sekretarz stanu w Urzędzie Kanclerza Federalnego, od 1984 do 1988 przewodniczący Bundestagu.

Karol Maria Wirtemberg, właśc. Karol Maria Piotr Ferdynand Filip Albert Józef Michał Pius Konrad Robert Ulryk – książę wirtemberski z dynastii Wirtembergów, głowa wirtemberskiej rodziny królewskiej i pretendent do tronu Wirtembergii używający tytułu Księcia Wirtembergii, przedsiębiorca.

Johannes Kepler – niemiecki matematyk, astronom i astrolog, jedna z czołowych postaci rewolucji naukowej w XVII wieku. Najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac Astronomia nova, Harmonices Mundi i Epitome astronomiae Copernicanae. Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Isaaca Newtona.

Horst Köhler – niemiecki polityk CDU, były dyrektor Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz były prezydent Republiki Federalnej Niemiec.

Ernst Kretschmer – niemiecki lekarz psychiatra, profesor Uniwersytetu w Marburgu oraz Uniwersytetu Eberharda i Karola w Tybindze, twórca teorii konstytucjonalnej (1921).

Fritz Kuhn – niemiecki polityk, lingwista i samorządowiec, poseł do Bundestagu, burmistrz Stuttgartu, w latach 2000–2002 współprzewodniczący Związku 90/Zielonych.

Johann Loserth – austriacki historyk reformacji.

Carl Friedrich Michael Meinhof – niemiecki językoznawca, nauczyciel, wykładowca akademicki i pastor ewangelicki.

Filip Melanchton – reformator religijny, najbliższy współpracownik Marcina Lutra, współtwórca reformacji, profesor Uniwersytetu w Wittenberdze. W Niemczech zreorganizował szkolnictwo i wprowadził szkołę humanistyczną, która stała się wzorcem dla szkół na Śląsku i Pomorzu. Autor Wyznania augsburskiego, podstawowej księgi wyznaniowej luteranizmu.

Hartmut Michel – niemiecki biochemik, laureat Nagrody Nobla.

Christoph Eberhard Nestle – niemiecki orientalista, biblista, krytyk i wydawca greckiego tekstu Nowego Testamentu oraz duchowny luterański.

Christiane Nüsslein-Volhard – niemiecka biolożka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, którą otrzymała w 1995 wraz z Erikiem Wieschausem i Edwardem B. Lewisem za badania nad genetyczną kontrolą rozwoju zarodka z wykorzystaniem muszki owocowej.
Ole Nydahl – jedna z pierwszych osób z Zachodu wykształcona jako nauczyciel medytacji w odłamie szkoły Karma Kagyu, jednej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego działającej pod przewodnictwem XVII Karmapy Trinleja Taje Dordże. W znacznym stopniu przyczynił się do przeniesienia buddyzmu na Zachód, w tym również do Polski. Od początku lat 70. przez większą część roku lama Ole Nydahl podróżuje dookoła świata wygłaszając wykłady i prowadząc kursy medytacyjne. Wraz ze swoją żoną Hannah Nydahl założył 626 świeckich ośrodków buddyzmu Diamentowej Drogi tybetańskiej linii Karma Kagyu. Jest autorem kilkunastu książek o buddyzmie przetłumaczonych na niemal 30 języków, w tym 10 książek w języku polskim.

Günther Hermann Oettinger – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, w latach 2005–2009 premier Badenii–Wirtembergii, w latach 2010–2019 komisarz europejski.

Carl Albert Oppel – niemiecki paleontolog. Zajmował się głównie skamieniałościami okresu jurajskiego i stratygrafią jury.

August Friedrich Pauly – niemiecki pedagog i filolog klasyczny.

Klemens Emil Ponfick – niemiecki lekarz patolog.
Konrad Raiser – niemiecki teolog protestancki, duchowny luterański, profesor Uniwersytetu w Tybindze i Uniwersytetu Ruhry w Bochum, w latach 1993–2003 sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów.

William Ramsay – brytyjski chemik i fizyk, członek Royal Society od roku 1888, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 1904 za odkrycie gazów szlachetnych w powietrzu i ustalenie miejsca tych pierwiastków w układzie okresowym.
Konrad Rieger – niemiecki lekarz psychiatra.

Heidemarie-Rose Rühle – niemiecka polityk, posłanka do Parlamentu Europejskiego V, VI i VII kadencji.

Johann Wilhelm Alexander Schnütgen – ksiądz, teolog oraz miłośnik i kolekcjoner dzieł sztuki. Kanonik kapituły katedry w Kolonii, założyciel muzeum w tymże mieście.

Hieronymus Schurff – niemiecki prawnik i uczony, profesor na Wydziale Prawa Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.

Gustav Benjamin Schwab – niemiecki pisarz, pastor i publicysta.

Alla Selawry – pochodząca z Rosji niemiecka naukowiec, antropozof, lekarz, homeopata i teolog.

Hans Karl Hermann von Soden – niemiecki protestancki duchowny, biblista, krytyk tekstu Nowego Testamentu. Dokonał nowej klasyfikacji rękopisów Nowego Testamentu, usiłował odtworzyć oryginalny tekst Nowego Testamentu, lecz jego dzieło zostało określone mianem wielkiej porażki. Dokonał odkrycia kilku rodzin tekstualnych.

Gottlieb Conrad Christian Storr (ur. 16 czerwca 1749 w Stuttgarcie

Michael Theurer – niemiecki polityk, samorządowiec, deputowany do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, deputowany do Bundestagu.

Ulrich Tukur – niemiecki aktor i muzyk.

Wilhelm Uhthoff – niemiecki okulista.

Martin Johannes Walser – niemiecki pisarz.
Friedrich Adolph Wislizenus, Frederick Adolph Wislizenus – niemiecko-amerykański lekarz i przyrodnik.

Matthias Wissmann – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), poseł do Bundestagu, w 1993 minister badań naukowych i technologii, latach 1993–1998 minister transportu, prezes Verband der Automobilindustrie.