WKonrad Hermann Josef Adenauer – niemiecki polityk, mąż stanu, działacz i długoletni przywódca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), kanclerz RFN w latach 1949–1963. Z zawodu prawnik.
WAlbert I, właśc. Albert Leopold Klemens Maria Meinrad, fr. Albert Léopold Clément Marie Meinrad – król Belgów od 1909.
WRené Barrientos Ortuño – boliwijski wojskowy i polityk, prezydent kraju w latach 1966-1969.
WGermán Busch Becerra – boliwijski wojskowy i polityk, prezydent kraju w latach 1937–1939.
WRafael Antonio Caldera Rodríguez – wenezuelski polityk, dwukrotny prezydent Wenezueli.
WFernando Henrique Cardoso – brazylijski polityk, prezydent kraju w latach 1995-2002.
WJacques René Chirac – francuski polityk. W latach 1995–2007 prezydent Francji i jednocześnie współksiążę Andory, w latach 1974–1976 oraz 1986–1988 premier Francji, w latach 1977–1995 mer Paryża. Był również sekretarzem stanu, ministrem, deputowanym krajowym i posłem do Parlamentu Europejskiego I kadencji, a także liderem ugrupowań gaullistowskich.
WJimmy Doolittle, właśc. James Harold Doolittle – amerykański pilot, generał United States Air Force. Zasłynął przeprowadzeniem podczas II wojny światowej „Rajdu Doolittle’a” – pierwszego udanego nalotu bombowego na Tokio.
WIra Clarence Eaker – amerykański pilot wojskowy i generał.
WEdward VIII, właśc. Edward Albert Chrystian Jerzy Andrzej Patryk Dawid, ang. Edward Albert Christian George Andrew Patrick David – książę Walii od 1911, król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i dominiów, cesarz Indii, Obrońca Wiary od 20 stycznia 1936 do abdykacji 11 grudnia 1936. Po ustąpieniu z tronu otrzymał tytuł księcia Windsoru.
WFilip, książę Edynburga, ang. Philip, Duke of Edinburgh – książę Zjednoczonego Królestwa, brytyjski książę małżonek jako mąż królowej Elżbiety II. Jest on najdłużej żyjącym małżonkiem władcy w historii imperium brytyjskiego, a także najstarszym współmałżonkiem kiedykolwiek panującego monarchy brytyjskiego, wolnomularz.
WFilip I, właśc. Filip Leopold Ludwik Maria, fr. Philippe Léopold Louis Marie, nid. Filip Leopold Lodewijk Maria – król Belgów od 21 lipca 2013, książę Brabancji w latach 1993–2013.
WHeinz Fischer – austriacki polityk, działacz Socjalistycznej Partii Austrii (SPÖ), w latach 1983–1987 minister nauki, długoletni poseł do Rady Narodowej, a od 1990 do 2002 jej przewodniczący. W latach 2004–2016 prezydent Austrii.
WFranciszek – argentyński duchowny rzymskokatolicki, jezuita, arcybiskup metropolita Buenos Aires i tym samym prymas Argentyny w latach 1998–2013, kardynał prezbiter w latach 2001–2013, 266. papież i 8. Suweren Państwa Watykańskiego od 13 marca 2013.
WCharles André Joseph Marie de Gaulle – francuski polityk, generał brygady, mąż stanu i teoretyk wojskowości, w czasie II wojny światowej stał na czele ruchu Wolnej Francji, kontynuującego walkę z III Rzeszą niezależnie od Francji Vichy. W latach 1959–1969 był prezydentem Francji i twórcą nowej konstytucji ustanawiającej półprezydencki system rządów. Przed II wojną światową był znany głównie jako propagator idei masowego użycia broni pancernej. Autor prac poświęconych historii wojskowości oraz strategii. Od lat 40. do śmierci był uznawany za najbardziej wpływową postać we francuskiej polityce, a także za jednego z najwybitniejszych polityków XX wieku. Człowiek Roku 1958 według magazynu „Time”.
WHajle Syllasje I – ostatni cesarz Etiopii. Oficjalnie używał imienia „Cesarz Haile Selassie I, Zwycięski Lew Plemienia Judy, Wybraniec Boży”.
WPaul Hymans − belgijski polityk związany z Partią Liberalną, prezydent Ligi Narodów w latach 1920−1921 i 1932−1933.
WPedro Pablo Kuczynski Godard – peruwiański ekonomista i polityk, od 16 sierpnia 2005 do 28 lipca 2006 premier Peru, od 28 lipca 2016 do 23 marca 2018 prezydent Peru.
WLuis Alberto Lacalle de Herrera – prezydent Urugwaju w latach 1990–1995, z wykształcenia prawnik.
WLuiz Inácio Lula da Silva – brazylijski polityk, prezydent Brazylii w latach 2003–2011.
WAmadou-Mahtar M’Bow – senegalski polityk, dyrektor generalny UNESCO w latach 1974–1987.
WNicolás Maduro Moros – wenezuelski polityk, minister spraw zagranicznych w latach 2006–2013, wiceprezydent Wenezueli od 13 października 2012 do 9 marca 2013. Od 5 marca do 19 kwietnia 2013 pełniący obowiązki prezydenta Wenezueli, zaprzysiężony na ten urząd 19 kwietnia 2013, zaś 10 stycznia 2019 zaprzysiężony na drugą kadencję.
WFernando Alfonso Collor de Mello – brazylijski polityk i prezydent kraju w latach 1990-1992.
WCarlos Diego Mesa Gisbert – boliwijski polityk i dziennikarz, wiceprezydent w latach 2002-2003, prezydent kraju od października 2003 do rezygnacji w czerwcu 2005.
WMohammad Dżawad Zarif – perski polityk i dyplomata. W latach 2002–2007 ambasador Iranu przy Organizacji Narodów Zjednoczonych. Od 15 sierpnia 2013 minister spraw zagranicznych Islamskiej Republiki Iranu. W 2014 oraz 2015 umieszczony na liście 100 najbardziej wpływowych osób na świecie według tygodnika „Time”.
WEvo Morales – boliwijski polityk, lider Ruchu na rzecz Socjalizmu, od 22 stycznia 2006 do 10 listopada 2019 prezydent Boliwii.
WGustavo José Joaquín Noboa Bejarano – ekwadorski polityk i prawnik, rektor Uniwersytetu w Guayaquil w latach 1986–1996, wiceprezydent od 1998 do 2000, prezydent Ekwadoru od stycznia 2000 do stycznia 2003. W wyborach występował z ramienia Demokracji Ludowej. Objął urząd po tym, jak odsunięty został od władzy prezydent Jamil Mahuad. Samego Noboę oskarżono wkrótce o nadużycia. W lutym 2003 zbiegł z kraju.
WÁngel Víctor Paz Estenssoro – boliwijski prawnik i polityk, czterokrotny prezydent kraju.
WJavier Pérez de Cuéllar Guerra – peruwiański polityk i dyplomata, w latach 1982–1991 sekretarz generalny ONZ, w latach 2000–2001 premier Peru.
WEva „Evita” Perón, właściwie María Eva Duarte de Perón – żona prezydenta Argentyny Juana Peróna, działaczka polityczna i społeczna.
WPedro Sánchez Pérez-Castejón – hiszpański polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta krajowy, od 2014 do 2016 i od 2017 lider Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE). Premier Hiszpanii od 2018.
WJosé Ribamar Ferreira Sarney de Araujo Costa – polityk brazylijski, prawnik, malarz, poeta, prezydent kraju w latach 1985–1990.
WAlfredo Stroessner Matiauda (Strößner) – generał i polityk paragwajski. Prezydent i dyktator tego kraju w latach 1954–1989.
WJosip Broz Tito, cyr. Јосип Броз Тито – chorwacki przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii od 1945 aż do swojej śmierci. Podczas II wojny światowej Tito zorganizował antyfaszystowski ruch oporu znany jako Partyzanci Jugosławii. Później był założycielskim członkiem Kominformu, ale opierając się radzieckim wpływom, stał się jednym z założycieli i promotorów Ruchu Państw Niezaangażowanych. Zmarł 4 maja 1980 roku w Lublanie, pochowany został w Belgradzie.
WArturo Uslar Pietri – wenezuelski pisarz, poeta i publicysta, redaktor naczelny dziennika „El Nacional”, dyplomata i polityk, wielokrotny minister, senator (1958) oraz reprezentant Wenezueli w Lidze Narodów i UNESCO.
WJuan Velasco Alvarado – peruwiański polityk i generał. Szef sztabu generalnego i naczelny dowódca wojsk lądowych.
WJuan Carlos Wasmosy Monti – paragwajski polityk konserwatywny, inżynier budowlany i multimilioner, syn węgierskich emigrantów, absolwent Uniwersytetu Narodowego w Asunción, od 1973 działacz partii Colorado, następnie deputowany do parlamentu i kluczowy akcjonariusz konsorcjum konstruującego siłownię wodną. W 1992 zaprzyjaźniony z nim generał i prezydent Andrés Rodríguez mianował go ministrem do spraw integracji rządu.