
George Abbot – duchowny anglikański, arcybiskup Canterbury i prymas całej Anglii od 1610. Brat biskupa anglikańskiego Roberta Abbota.

Baldassare Cagliares – maltański rzymskokatolicki prałat, który w roku 1615 został biskupem Malty.

Catherine Henriette de Balzac d'Entragues, markiza de Verneuil – francuska arystokratka, po śmieri Gabrielle d’Estrées będąca maîtresse-en-titre króla Francji Henryka IV. Była córką Charlesa Balzac d'Entragues i jego żony Marii Touchet, która była dawniej jedynyną mistrzynią Francji Karola IX.

Scipione Caffarelli-Borghese – włoski kardynał. Syn Francesco Caffarelli i Hortensji Borghese, siostry kardynała Camillo Borghese, który w 1605 roku został papieżem Pawłem V.

Chrystian zwany Starszym – książę brunszwicko-lüneburski na Celle od 1611 roku z dynastii Welfów.
Jan Crell, Johannes Crell, Crellius − teolog, duchowny i pisarz braci polskich.

Cornelius Jacobszoon Drebbel − wynalazca holenderski. Kształcił się w akademii w Haarlem, po ukończeniu której stał się wykwalifikowanym miedziorytnikiem. Był innowatorem, który przyczynił się do rozwoju w takich dziedzinach jak systemy do pomiaru i sterowania, optyka i chemia.

Filaret, imię świeckie Fiodor Nikiticz Romanow – patriarcha moskiewski i całej Rusi w latach 1609–1633, współwładca Rosji w latach 1613–1633.

Achacy (Achacjusz) Grochowski herbu Junosza – biskup przemyski oraz łucki, sekretarz Jego Królewskiej Mości, prepozyt łęczycki i sandomierski, kanonik krakowski i przemyski, prepozyt miechowski, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1620 roku.

George Herbert – angielski poeta epoki baroku, mówca i duchowny anglikański. Jego wiersze są zaliczane do nurtu religijnego poezji metafizycznej.

Jan Samuel Hlebowicz – poseł na sejm w 1632 r., brat Jerzego Karola Hlebowicza, dworzanin Zygmunta III Wazy.

Izabela Klara Eugenia Habsburg – infantka hiszpańska i portugalska, arcyksiężna austriacka, namiestniczka i współwładczyni Niderlandów Hiszpańskich, najstarsza córka króla Hiszpanii i Portugalii Filipa II Habsburga i jego trzeciej żony, Elżbiety de Valois, córki króla Francji Henryka II.

Jerzy Kochanowski herbu Korwin – kasztelan małogoski w latach 1625-1633, stolnik sandomierski w latach 1620-1625, dworzanin i sekretarz królewski w 1613 roku.

Karol Jan Korecki – książę, starosta winnicki, kasztelan wołyński.

Máté Szepsi Laczkó – węgierski kalwiński duchowny, nauczyciel, kronikarz, winiarz. Wynalazca procesu produkcji tokaju aszú. Drugi człon jego nazwiska (Szepsi) pochodzi od węgierskiej nazwy jego rodzinnego miasta.

Pieter Lastman – holenderski malarz. Lastman był synem złotnika Pietera Segersza. Naukę pobierał, według relacji Karela van Mandera, u malarza Gerrita Pietersza Sweelincka. Po jej zakończeniu w latach 1601-1606 odbył podróż do Włoch, gdzie zapoznał się z twórczością Caravaggia i Adama Elsheimera, pod których wpływem tworzył swoje obrazy. Najstarsze znane dzieło Lastmana pochodzi z 1606. W 1607 powrócił do Amsterdamu, gdzie pracował do śmierci. Uczniami Lastmana byli między innymi Jan Lievens i Rembrandt.

Miron Barnowski-Mohyła – hospodar Mołdawii w latach 1626–1629 i 1633.

Jacopo Peri – włoski śpiewak i kompozytor, należący do Cameraty florenckiej. Uczeń Cristofano Malvezziego, od 1591 – pierwszy kierownik muzyczny na dworze Medyceuszy we Florencji. Jego opera – Dafne z 1598 roku otwiera w muzyce barok. Była ona pierwszą operą w historii światowej muzyki, jednak pierwszą zachowaną operą kompozytora jest Eurydyka (Euridice) z roku 1600. Inne dzieła Periego to: opera Arianna, balety, intermedia i madrygały.
Lew Iwanowicz Sapieha herbu Lis – hetman wielki litewski od 1625, kanclerz wielki litewski w latach 1589–1623, marszałek sejmu w Warszawie w 1582, podkanclerzy litewski do 1585, wojewoda wileński od 1621, sekretarz królewski, pisarz wielki litewski od 1581, starosta słonimski, brzeski, mohylewski.

Zbigniew Sienieński herbu Dębno – kasztelan lubelski w latach 1630-1632, chorąży lubelski w latach 1618-1630.

Anna Eufrozyna z Chodkiewiczów Sieniawska herbu własnego – chorążyna koronna.

Melecjusz – prawosławny, a następnie unicki duchowny działający w Rzeczypospolitej, w latach 1620–1629 prawosławny arcybiskup połocki, archimandryta dermański w 1627 roku. Autor gramatyki języka cerkiewnosłowiańskiego zaliczanej do najważniejszych opracowań w tej tematyce.

Natan Nate Spira, zwany Megale Amukot – kabalista, rabin, kaznodzieja, w latach 1617-1633 rektor krakowskiej jesziwy oraz przewodniczący sądu rabinackiego.

Baltazar (Balcer) Strawiński – ciwun i horodniczy trocki (1598), poseł na sejmy, deputat na Trybunał Skarbowy (1607), starosta mozyrski (1620), kasztelan brzeski (1624–1627), następnie smoleński, wojewoda miński (1631–1633), dyrektor trockiego sejmiku przedsejmowego 1596 roku, sejmiku deputackiego 1599 roku.

Sygryda Wazówna – królewna szwedzka, córka Eryka XIV Wazy i Katarzyny Månsdotter.

Jean Titelouze, także Jehan Titelouze – francuski kompozytor, poeta i organista przełomu renesansu i baroku.

Tadanaga Tokugawa - japoński daimyō wczesnego okresu Edo. Był synem drugiego sioguna Hidetady Tokugawy. Jego starszy brat, Iemitsu Tokugawa, był trzecim siogunem.

Piotr Woyna herbu Trąby – podstoli litewski w 1631 roku, starosta wołkowyski w 1626.

Xu Guangqi – chiński matematyk, astronom i tłumacz; członek dynastii Ming. Konwertyta i sługa Boży Kościoła katolickiego.

Piotr Żeromski (Żeroński) herbu Pobóg – sekretarz królewski, dyplomata, starosta bydgoski, cześnik nadworny, kuchmistrz wielki koronny w 1630 roku, pisarz królewski w 1606 roku, sekretarz królewski w latach 1608-1632, regent kancelarii mniejszej koronnej w 1633 roku, pisarz kancelarii Jakuba Zadzika w latach 1633-1635, inspektor mennicy bydgoskiej.