WEdward Alleyn – angielski aktor, jedna z głównych postaci teatru elżbietańskiego. Urodził się w Londynie, jako syn oberżysty. Dla niego została napisana główna rola w utworze Sir Thomas More, którego współautorem był prawdopodobnie William Szekspir.
WGiovanni Baglione – włoski malarz, rysownik i historyk sztuki okresu baroku.
Giuseppe Biancani – włoski uczony i jezuita. Zajmował się przede wszystkim matematyką i astronomią. Był jednym z pionierów selenografii. Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała jego nazwisko jednemu z kraterów na Księżycu.
Fabian Birkowski – polski kaznodzieja.
WPjetër Budi albo Pietro Budi – albański ksiądz katolicki, autor dzieł o tematyce religijnej.
WChrystian zwany Starszym – książę brunszwicko-lüneburski na Celle od 1611 roku z dynastii Welfów.
WFrancesco Erizzo – doża wenecki od 1631.
WGeorg Flegel – niemiecki malarz i rysownik okresu baroku.
WFerenc Forgách – węgierski kardynał, konwertyta.
WCarlo Gesualdo lub Gesualdo da Venosa – książę Venosy, włoski kompozytor i lutnista, żyjący i działający w okresie późnego renesansu, uważany też za reprezentanta manieryzmu w muzyce.
WIzabela Klara Eugenia Habsburg – infantka hiszpańska i portugalska, arcyksiężna austriacka, namiestniczka i współwładczyni Niderlandów Hiszpańskich, najstarsza córka króla Hiszpanii i Portugalii Filipa II Habsburga i jego trzeciej żony, Elżbiety de Valois, córki króla Francji Henryka II.
WJakub I – król Szkocji w latach 1567–1625 i król Anglii w latach 1603–1625. Syn Henryka Stuarta, lorda Darnleya, i Marii I Stuart, królowej Szkocji, córki króla Jakuba V Stuarta. Pierwszy król Anglii z dynastii Stuartów. Jego panowanie było początkiem unii personalnej Anglii ze Szkocją.
WJan Jessenius, słow. Ján Jesenský, J. Jesenius z Veľkého Jasena, niem. Johannes Jessenius – lekarz, filozof i polityk pochodzenia słowackiego okresu humanizmu, rektor Uniwersytetu Karola w Pradze.
WKarol Burbon-Condé, hrabia Soissons – hrabia Soissons, Dreux, Château-Chinon, Noyers, Beaugé, Blandy i pan Condé, książę Francji. Syn Ludwika I Burbona, księcia de Condé, i jego drugiej żony - Franciszki de Longueville-Rothelin.
WPiotr Kochanowski herbu Korwin – polski poeta, tłumacz, sekretarz królewski od 1602, kawaler maltański.
WCharles Loyseau – francuski prawnik i teoretyk absolutyzmu.
WMaria od Wcielenia – francuska Błogosławiona Kościoła katolickiego.
WMehmed III – sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów panujący w latach 1595–1603. Syn sułtana Murada III i pochodzącej z Republiki Weneckiej sułtanki Safiye. Ojciec sułtanów Ahmeda I i Mustafy I Szalonego. Mehmed III urodził się w 1566, w ostatnich miesiącach panowania Sulejmana Wspaniałego. Obdarzono go przydomkami „Adli” i „Egri Fatihi”.
WMiyun Yuanwu – chiński mistrz chan szkoły linji, jeden z najwybitniejszych mistrzów XVII-wiecznego zrewitalizowanego chanu.
WAngelo Notari – włoski kompozytor działający w okresie baroku.
WPiotr Opaliński z Bnina herbu Łodzia – krajczy koronny.
WMaria Magdalena de' Pazzi, wł. Maria Maddalena de' Pazzi – włoska karmelitanka, święta Kościoła katolickiego.
WNobuyuki Sanada - japoński arystokrata żyjący u schyłku okresu Azuchi Momoyama. Był synem daimyō Masayuki Sanady i starszym bratem Yukimury Sanady.
WAbraham Scultetus (Schultetus) – profesor teologii kalwińskiej, kapelan króla Czech, Fryderyka I.
WMichał Sędziwój, Michał Sędzimir herbu Ostoja, łac. Sendivogius Polonus – polski alchemik i lekarz, prawdopodobnie odkrywca tlenu.
Filippo Spinelli – włoski kardynał.
WSygryda Wazówna – królewna szwedzka, córka Eryka XIV Wazy i Katarzyny Månsdotter.
WFrederik van Valckenborch – flamandzki malarz i rysownik.
WJoachim Anthonisz. Wtewael – niderlandzki malarz okresu późnego manieryzmu.
WZygmunt III Waza, szw. Sigismund – król Polski i wielki książę litewski w latach 1587–1632 oraz król Szwecji z dynastii Wazów. W latach 1592–1599 głowa unii polsko-szwedzkiej. Syn króla szwedzkiego Jana III Wazy i królewny polskiej Katarzyny Jagiellonki, po kądzieli wnuk króla Zygmunta Starego i królowej Bony. Ojciec królów polskich Władysława IV i Jana Kazimierza. Za panowania Zygmunta III Rzeczpospolita osiągnęła swój największy obszar.