WDaigo-ji – buddyjski kompleks świątynny w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Fushimi.
WEnryaku-ji – jeden z największych zespołów świątyń buddyjskich w Japonii.
WFudżi – czynny stratowulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii. Leży na wyspie Honsiu, na południowy zachód od stolicy, Tokio. W 2013 roku góra Fudżi została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako obiekt dziedzictwa kulturowego – święte miejsce i źródło artystycznej inspiracji.
WGangō-ji – świątynia buddyjska zbudowana w VIII wieku w Narze w Japonii.
WGóry Shirakami – obszar górski na wyspie Honsiu w Japonii, rozciągający się od południowo-zachodniej części prefektury Aomori do północno-zachodniej części prefektury Akita, porośnięty pierwotnym lasem bukowym.
WHeijō-kyō – stolica Japonii okresu Nara. Zwana również „stolicą Nara” . Wzorowana była na stolicy dynastii Tang w Xi’an i stolicy północnej dynastii Wei w Luoyang. Obecnie znajduje się w pobliżu miast Nara i Yamatokōriyama. Pełniła rolę stolicy w latach 710–740 i 745–784.
WHōryū-ji – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WItsukushima-jinja – chram shintō na wyspie Itsukushima w mieście Hatsukaichi. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Część budynków i przedmiotów została uznana przez rząd japoński za skarby narodowe.
WKamigamo-jinja – chram shintō w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Sakyō-ku na wschodnim brzegu rzeki Kamo. Jest jednym z dwóch najważniejszych chramów shintō w Kioto. Jego zwyczajowa nazwa Kamigamo-jinja oznacza „Górny Chram Kamo”. Drugim jest Shimogamo-jinja „Dolny Chram Kamo”.
WKioto – miasto w zachodniej części japońskiej wyspy Honsiu, stolica prefektury Kioto, dawna stolica Japonii i siedziba cesarza. Kioto jest częścią obszaru metropolitalnego Keihanshin zamieszkiwanego przez ok. 18 mln osób.
WKiyomizu-dera – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany nad miastem, we wschodniej dzielnicy Higashiyama, na zalesionych zboczach góry Otowa. Odgrywał ważną rolę w historii Japonii przez ostatnie 1000 lat. Budowle zespołu były wielokrotnie niszczone i odbudowywane. Dziś kompleks ten jest jednym z najważniejszych obiektów dziedzictwa kulturowego Japonii i celem licznych odwiedzin turystów.
WKōya-san – nazwa grupy ośmiu gór w miejscowości Kōya-chō w prefekturze Wakayama w zachodniej Japonii, ok. 50 km na południe od miasta Ōsaka, na terenie Quasi-Parku Narodowego Kōya-Ryūjin. W ścisłym znaczeniu Kōya-san jest tzw. „górską nazwą” sangō (山号) świątyni buddyjskiej Kongōbu, sekty Shingon.
WKōzan-ji , formalnie Toganōsan Kōsan-ji – buddyjska świątynia szkoły Shingon położona w górach na północnych peryferiach Kioto, usytuowany w północno-wschodniej dzielnicy Ukyō-ku. Kompleks został założony przez cesarza Kōnin według tradycji w 774 roku. Świątynia jest słynna z Chōjū-jinbutsu-giga , powszechnie znanych jako Chōjū-giga , które uważane są za pierwowzory mangi.
WNachi − wodospad w prefekturze Wakayama w Japonii. Jest zaliczany do listy stu wodospadów Japonii. Często jest błędnie uważany za najwyższy japoński wodospad, pomimo że swoją wysokością znacznie ustępuje wodospadowi Hannoki.
WNara – stolica prefektury Nara w regionie Kinki (Kansai) na wyspie Honsiu, niedaleko Kioto. Znajdują się tutaj zabytki wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Miasto to, pod nazwą Heijō-kyō , było pierwszą stolicą Japonii i siedzibą dworu cesarskiego w latach 710–740 oraz 745–784. Po przeniesieniu stolicy do Heian-kyō (Kioto) miasto stało się ważnym ośrodkiem klasztornym. Utraciło natomiast znaczenie polityczne.
WNikkō – miasto w Japonii, w prefekturze Tochigi, na wyspie Honsiu.
WNikkō Tōshō-gū – kompleks chramów sintoistycznych, usytuowany w Nikkō, w prefekturze Tochigi, w Japonii. Zabytek znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
WNinna-ji – klasztor buddyjski w Kioto, w Japonii, usytuowany w północno-wschodniej dzielnicy Ukyō-ku. Kompleks został założony przez cesarza Uda według tradycji w 888 roku. Jest najważniejszą świątynią szkoły Omuro sekty Shingon. Mnisi z innych świątyń tej szkoły przybywają do Ninna-ji w celu nauki i ćwiczeń duchowych oraz aby służyć w niej. Świątynia jest słynna ze swoich drzew wiśni gatunku omuro-sakura, które kwitną najpóźniej w całym Kioto. Świątynia była także znana jako Cesarski Pałac Omuro, albowiem jej założyciel, cesarz Uda, zbudował tu dla siebie rezydencję o nazwie Omuro, w której zamieszkał po abdykacji w 897 roku.
WNishi Hongan-ji – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany w dzielnicy Shimogyō. Jeden z dwóch kompleksów świątynnych buddyjskich należących do szkoły Jōdo-shinshū. Drugim jest sąsiadujący z nim kompleks Higashi Hongan-ji. Jōdo-shinshū jest szkołą Czystej Krainy, a Nishi Hongan-ji i Higashi Hongan-ji są głównymi świątyniami dwóch frakcji tej tradycji buddyzmu. Nishi Hongan-ji jest najważniejszą świątynią tej tradycji buddyzmu z około 10 000 świątyń w Japonii oraz około 200 poza jej granicami. Świątynia została zbudowana przez Hideyoshi Toyotomiego po tym jak główna siedziba sekty Ishiyama Honganji w Osace została zniszczona przez Nobunagę Odę z powodu mieszania się sekty w bieżącą politykę. Na terenie kompleksu znajduje się pięć budowli, które reprezentują najwspanialsze przykłady architektury i osiągnięć artystycznych z okresu Azuchi-Momoyama. W 1617 roku większość budynków świątyni została zniszczona przez pożar. Część z nich została odbudowana z materiałów uzyskanych w wyniku rozbiórki zamku Fushimi. Powody, dla których do dzisiaj istnieją dwie świątynie Honganji, są czysto polityczne. Na początku XVII wieku Ieyasu Tokugawa, siogun, który sprawował realną władzę w Japonii, podżegał schizmę pomiędzy dwoma frakcjami świątyni. Celem było ograniczenie wpływu jednej z najbardziej wpływowych świątyń w Japonii. W 1864 roku Higashi Hongan-ji (zachodnia) została prawie w całości zniszczona przez pożar, tak że większość jej budynków została odbudowana w końcu XIX lub na początku XX wieku. Wschodnia Hongan-ji zachowała się. Budynki tej świątyni w dużej części zostały uznane za Skarby Narodowe Japonii, a świątynia jako całość jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jeden z 17 miejsc w starożytnym Kioto.
WPark Narodowy Shiretoko – park narodowy zajmujący większą część półwyspu Shiretoko, który znajduje się na północno-wschodnim krańcu japońskiej wyspy Hokkaido. Powierzchnia parku wynosi 38 633 ha. Został on założony 1 czerwca 1964 roku.
WWyspy Ogasawara – należący do Japonii archipelag wulkanicznych wysp, leżących około 1000 km na południe od Tokio. Stanowią barierę oddzielającą Morze Filipińskie od Pacyfiku.
WPomnik Pokoju albo Kopuła Bomby Atomowej – ruiny centrum wystawowego w Hiroszimie zachowane jako pomnik upamiętniający zrzucenie bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki; część Parku Pamięci Pokoju w Hiroszimie. W 1996 roku pomnik został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr. ref. 775.
WRyōan-ji – buddyjska świątynia, usytuowana w dawnej stolicy Japonii, Kioto. Nazwa świątyni znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
WShimogamo-jinja – chram shintō w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Sakyō-ku u zbiegu rzek Kamo i Takano.
WTō-ji – jedna z najstarszych i najważniejszych świątyń buddyjskich w Japonii, w 1994 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obejmuje kilkanaście budowli, z których większość to wysokiej klasy zabytki. Najsłynniejszą z nich jest zbudowana w roku 826 pięciokondygnacyjna pagoda o wysokości 57 m, najwyższa na terenie Japonii. Pięciokrotnie zniszczona przez pożary, obecnie istniejąca została odbudowana w 1643 roku. Główny pawilon (kondō), pochodzący z VIII w., również zniszczony przez pożar w roku 1486, zrekonstruowano na początku XVII w.
WTōdai-ji – buddyjski kompleks świątynny w japońskim mieście Nara. Wchodzący w jego skład Pawilon Wielkiego Buddy jest największą drewnianą budowlą na świecie. Znajduje się w nim wielki posąg Buddy Rushany o wysokości 16,2 m. Świątynia jest również główną siedzibą buddyjskiej szkoły kegon. Została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WYaku-shima – wyspa należąca do archipelagu Ōsumi-shotō w łańcuchu Riukiu, administracyjnie do prefektury Kagoshima w Japonii. Oddzielona od wyspy Tane-ga-shima cieśniną Tanegashima-kaikyō.
WZamek Himeji , także: Zamek Białej Czapli – japoński zamek, znajdujący się w centrum miasta Himeji, w prefekturze Hyōgo, około 50 km na zachód od Kobe. Jest to jedna z najstarszych, istniejących do dziś budowli Japonii. Został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wraz z zamkami: Matsumoto, Inuyama oraz Hikone posiada status Skarbu Narodowego Japonii. Zamek Himeji znany jest również jako Hakuro-jō lub Shirasagi-jō ze względu na zewnętrzne wykończenie białym tynkiem gipsowym.
WZespół zabytkowy dawnego Kioto – lista zabytków w Kioto, Uji i Ōtsu wpisanych wspólnie na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowioną na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętą przez UNESCO na 18. sesji, która odbyła się w dniach 12–17 grudnia 1994 roku w Phuket, w Tajlandii.
WZłoty Pawilon , oficjalna nazwa Rokuon-ji – świątynia zen w Kioto. Budynek reprezentuje tzw. kulturę Kitayama z okresu Muromachi.