
Altyngia wyniosła – gatunek drzewa z rodziny altyngiowatych występujący w południowej i południowo-wschodniej Azji, szczególnie częste w górskich lasach Jawy i Sumatry.
Archidendron jiringa – gatunek drzewa z rodziny bobowatych, pochodzące z Azji Południowo-Wschodniej.

Cenil – danie deserowe kuchni jawajskiej, przygotowane ze skrobi maniokowej w formie barwnych galaretek.

Etlingera wyniosła – gatunek rośliny z rodziny imbirowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej.
Galangal, galanga – przyprawa o imbirowo-pieprzowym smaku, stosowana w kuchni tajskiej i kuchni indonezyjskiej do zup i curry. Surowcem jest kilka gatunków roślin z rodziny imbirowatych, różniących się rozmiarami kłączy, barwą i smakiem:Alpinia galanga czyli galangal większy Alpinia officinarum czyli galangal mniejszy Kaempferia galanga (kencur) Boesenbergia pandurata

Kaempferia galanga – gatunek roślin z rodziny imbirowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej.

Kemangi - kultywar bazylii, będący skrzyżowaniem bazylii pospolitej z występującym w Afryce gatunkiem Ocimum americanum). Liście o cytrynowym aromacie stosowane są jako przyprawa w kuchni różnych krajów azjatyckich. Nazwa kemangi pochodzi z języka indonezyjskiego, w Indonezji jest jedyną odmianą używaną w kuchni do przyprawiania zup i curry. W Tajlandii, gdzie znana jest jako แมงลัก maenglak, jest jedną z kilku rodzajów bazylii wykorzystywanych jako przyprawa. Popularna także w kuchni laotańskiej.

Kleik ryżowy – papka z rozgotowanego w wodzie ryżu; potrawa popularna w krajach Azji południowej i wschodniej, tradycyjnie spożywana na śniadanie. Angielska nazwa "congee" pochodzi od tamilskiego கஞ்சி kandźi. W wersji śniadaniowej, kleik ryżowy podawany jest najczęściej z różnymi dodatkami, takimi jak mięso, jajka, ryby, przyprawy. Dodatki oraz konsystencja potrawy bardzo się różnią w zależności od regionu i indywidualnych upodobań. Kleik bez dodatków podawany jest osobom chorym i rekonwalescentom.

Kolokazja jadalna, taro – gatunek rośliny z rodziny obrazkowatych (Araceae). Ma liczne synonimy: taro, kolokazja, kleśnica, kleśniec jadalny, kleśnica jadalna. Preferuje tereny podmokłe. Wywodzi się zapewne z Azji Południowo-Wschodniej, rozprzestrzeniona w Polinezji i na Wyspach Hawajskich, a w czasach współczesnych także w Afryce i Amerykach.

Kuchnia indonezyjska – ogólne określenie różnych tradycji kulinarnych spotykanych w Indonezji, wykazujących znaczne zróżnicowanie regionalne, a także wpływy kuchni arabskiej, indyjskiej i chińskiej. Kuchnie indonezyjskie, słynące z bogactwa aromatycznych miejscowych przypraw, opierają się głównie na ryżu, z dodatkiem mięsa, ryb i owoców morza. Do sporządzania potraw wykorzystuje się także niektóre odmiany mango i bananów, a także mleko kokosowe i pastę z orzechów ziemnych. Do jedzenia używa się najczęściej kombinacji łyżki i widelca. Najbardziej popularne potrawy indonezyjskie znane są również w Singapurze i Malezji.

Kuchnia Nyonya – tradycja kulinarna Chińczyków Peranakan od dawna osiadłych w Malezji, Singapurze i Indonezji. Łączy potrawy kuchni chińskiej z lokalnymi przyprawami. Podstawowe składniki obejmują makaron pszenny i ryżowy, mleczko kokosowe, galangal, liście laksa, liście pandanowca, sok tamaryndowca, palczatkę cytrynową, liście papedy i pastę krewetkową belacan. Kuchnia Nyonya wykazuje pewne zróżnicowanie regionalne. Niepowtarzalny smak potrawy zawdzięczają tzw. rempah, mieszance przypraw każdorazowo ucieranych w moździerzu na pastę.
Kuchnia Padang – tradycje gastronomiczne powstałe zwłaszcza w mieście Padang w Indonezji. Nazywana także kuchnią Minangkabau od ludu zamieszkującego te tereny. Kuchnia Padang jest bardzo popularna w całej Indonezji. Istnieje wiele restauracji specjalizujących się w daniach tej kuchni, prowadzonych przez samych Minangkabau.

Leucaena leucocephala – gatunek rośliny z rodziny bobowatych, podrodziny mimozowych. Pochodzi z południowego Meksyku, gdzie nazywana jest guaje, naturalizowana w Ameryce Środkowej po północną część Ameryki Południowej.

Limnocharis żółty – gatunek wodnych roślin z rodziny żabieńcowatych. Pochodzi z tropikalnej Ameryki, z obszaru od Meksyku do Argentyny i Paragwaju. Naturalizowany w Chinach, na subkontynencie indyjskim, w Indochinach oraz na Borneo, Jawie i Sumatrze, introdukowany także do Australii.
Mleczko kokosowe, niekiedy określane również jako mleko kokosowe – popularny składnik spożywczy, stosowany w kuchni krajów Azji Południowo-Wschodniej, zaś w innych krajach dostępny w postaci puszkowanej. Otrzymuje się je poprzez zalanie gorącą wodą miąższu lub rozdrobnionej kopry i odciśnięcie przez gazę. Otrzymuje się w ten sposób aromatyczny, biały, przypominający mleko płyn, zawierający od 15% do 25% tłuszczu, w zależności od ilości użytej wody.
Nasi goreng – tradycyjne danie kuchni malajskiej i indonezyjskiej, w swojej najprostszej postaci składające się z uprzednio ugotowanego i pozostawionego do wystudzenia ryżu, usmażonego z dodatkiem cebuli i przypraw.
Otak-otak – potrawa z kuchni azjatyckiego południowego wschodu, rodzaj pikantnych klopsów rybnych, aromatyzowanych mlekiem kokosowym i różnymi dodatkami, zawiniętych do pieczenia w liście bananowca. W postaci produktu gotowego do pieczenia otak-otak sprzedawane jest w azjatyckich sklepach jako mrożone lub puszkowane.

Pandan amarylkolistny, pochutnik amarylkolistny – gatunek roślin z rodziny pandanowatych (Pandanaceae). Występuje w Azji Południowo-Wschodniej, gdzie nazywany jest rampe (syngaleski), lá dứa wietnamski i pandan wangi (indonezyjski).

Pangium edule – gatunek drzewa zaliczany do rodziny Salicaceae lub Achariaceae.

Papeda – gatunek rośliny z rodziny rutowatych (Ruteceae). Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Owoce nazywane bywają potocznie „limonkami kaffir”, a liście – „liśćmi kaffiru”.
Parkia wspaniała – gatunek rośliny z rodziny bobowatych i podrodziny mimozowych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Poza Azją jest bardzo rzadka.

Pasta krewetkowa – popularny składnik kuchni krajów Azji Południowo-Wschodniej.
Ryż czarny – odmiana ryżu kleistego o charakterystycznym orzechowym aromacie. Do jego odmian należą indonezyjski czarny ryż i tajski czarny ryż jaśminowy. Czarny ryż jest bogaty w wartości odżywcze, zawiera 18 aminokwasów, żelazo, cynk, miedź, karoten oraz kilka ważnych witamin. Ziarno ryżu czarnego ma więcej błonnika i witaminy E niż ziarno ryżu białego.
Sambal – indonezyjski sos chili, podawany do wielu potraw jako danie uzupełniające. Jest gęstszy niż meksykańska salsa. Najczęściej stosowane rodzaje chili obejmują:Adyuma znana również jako habanero: zazwyczaj żółte i krótkie, niezwykle ostre; Pieprz kajeński: zwykle czerwone i krótkie; Madame Jeanette: żółte lub jasnozielone i wydłużone, o nieregularnym kształcie; Cabe rawit: malutkie i wydłużone; mogą być czerwone lub zielone, bardzo ostre; Lombok: wydłużone, czerwone lub zielone, stosunkowo łagodne ; Naga Jolokia: nazywane również cabe taliwang, jedna z najostrzejszych papryk na świecie, osiągająca 800 stopni w skali Scoville'a.

Sambal oelek – ostry sos indonezyjski, jedna z odmian sambalu; swoisty rodzaj przecieru, sporządzanego z dojrzałych czerwonych papryczek chili, niekiedy z dodatkiem soli i soku z limonki.

Satay – malajsko-indonezyjskie danie składające się z kawałków lub plastrów mięsa – kurczaka, jagnięciny, wołowiny, ryby, etc. nadzianych na patyczki bambusowe, które później są grillowane nad ogniskiem, i podawane z ostrymi sosami. Danie pochodzi z Indonezji, prawdopodobnie z wysp Jawy lub Sumatry, ale jest bardzo popularne również w innych regionach Azji Południowo-Wschodniej, np. w Malezji, Singapurze, na Filipinach i Tajlandii, a także w Holandii na skutek posiadania przez to państwo Indonezji jako kolonii.

Tempeh – tradycyjny składnik kuchni indonezyjskiej wytwarzany z ziaren soi poddawanych procesowi fermentacji. Ze względu na wysokie wartości odżywcze, a także charakterystyczną teksturę i smak, jest współcześnie szeroko stosowany w kuchni wegańskiej i wegetariańskiej jako zamiennik mięsa oraz nabiału.

Tung molukański, nazywany także tungowcem molukańskim, dwuguzem trzyłatowym, kroplanem trzyłatowym, kukui – gatunek drzewa z rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae). Prawdopodobnie pochodzi z Malezji. Jest obecnie uprawiany w licznych krajach tropikalnych i subtropikalnych. Olej kukui zawiera dużą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych. Kwiaty barwy białej.

Wilec wodny – gatunek rośliny z rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Rodzimy obszar jego występowania to głównie obszary o tropikalnym klimacie w Afryce, Azji, Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Południowej, ale rozprzestrzenił się także na niektórych wyspach Pacyfiku i w południowych rejonach USA. Jest powszechnie uprawiany w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Ze względu na jadalne liście jest określany mianem "szpinaku wodnego".