WMajer Samuel Bałaban – polski historyk, orientalista i pedagog żydowskiego pochodzenia, rabin, jeden z najwybitniejszych badaczy dziejów Żydów w Polsce, współredaktor „Nowego Życia”.
WJan Stanisław Bury – polski politolog, arabista, dyplomata, nauczyciel akademicki. Od 2018 ambasador RP w Arabii Saudyjskiej.
WJan Grzegorzewski – polski etnograf, slawista, literat, krajoznawca i orientalista.
WPiotr Kłodkowski – polski orientalista, dziennikarz, laureat Nagrody im. Beaty Pawlak (2004) i Nagrody im. księdza Józefa Tischnera (2006). Ambasador RP w Indiach w latach 2009-2014.
WJózef Szczepan Kowalewski – polski filolog, orientalista, badacz języka mongolskiego i lamaizmu.
WJan Tadeusz Krusiński, – polski jezuita, lekarz, orientalista, archiwista, podróżnik, misjonarz, dyplomata z zacięciem historycznym.
WFranciszek Meninski, François à Mesgnien Meninski – językoznawca polski pochodzenia francuskiego, znawca języków Bliskiego Wschodu, gramatyk i leksykograf.
WAntoni Muchliński – polski orientalista, badający język i kulturę turecką, arabską oraz Tatarów polskich (litewskich).
WHalina Maria Ogarek-Czoj – koreanistka, tłumaczka i pedagog.
WKrzysztof Wojciech Olszewski – polski tłumacz, badacz kultury i literatury japońskiej, wieloletni dydaktyk języka japońskiego. Tłumacz przysięgły i symultaniczny języka japońskiego. Tłumacz klasycznej literatury japońskiej, członek zwyczajny Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury.
WPiotr Andrzej Opaliński – polski orientalista, dyplomata. Od sierpnia 2015 ambasador RP w Pakistanie.
WMaria Paszyńska – polska pisarka, felietonistka, varsavianistka, prawniczka i orientalistka.
WIgnacy Pietraszewski – polski orientalista.
WPiotr Starkowiecki – polski szlachcic herbu Łodzia, tłumacz z języków osmańskotureckiego, perskiego i arabskiego.
WSamuel Abraham Poznański, jid. שמואל אבֿרהם פּאָזנאַנ'סקי – polski rabin postępowy, doktor filozofii, uczony, orientalista, historyk, publicysta, znawca historii Karaimów, wczesnośredniowiecznej historii Żydów oraz kalendarza żydowskiego.
WWacław Seweryn Rzewuski herbu Krzywda; nazwiska przybrane, przydomki i krypt.: Emir Tadż el faher Abd-el-Niszan; Emir Arslan; Abu Assed; Le Comte W. S. R.; Dżiecar el cheil; Hrabia W. S. R.; W... R... – syn Seweryna Rzewuskiego, hetmana polnego koronnego i Konstancji Małgorzaty Lubomirskiej, podróżnik, orientalista, pamiętnikarz, poeta, jeździec i znawca koni.
WIgnacy Schiper vel. Izaak Ignacy Schipper – prawnik, historyk, orientalista, jeden z twórców nowoczesnej historiografii polskich żydów, działacz polityczny, czołowa postać inteligencji żydowskiej dwudziestolecia międzywojennego, poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm I kadencji.
WMojżesz Schorr – polski historyk orientalista o żydowskim pochodzeniu, znawca prawa babilońskiego, semitolog, rabin, działacz polityczny, senator II RP IV kadencji, wiceprezydent B’nai B’rith, jeden z twórców historiografii polskich Żydów.
WJózef Julian Sękowski herbu Prawdzic, ps. „Baron Brambeus” – polski orientalista, pisarz i poeta, członek Towarzystwa Szubrawców.
WEugeniusz Leonard Słuszkiewicz – polski językoznawca, poliglota, lingwista, tłumacz, indoeuropeista, orientalista, indolog, armenista, specjalista filologii staroindyjskiej (sanskrytu), profesor zwyczajny.
WJan Stawarczyk – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany i licencjat, profesor uniwersytecki filologii biblijnej, hebraista, judaista, semitysta.
WKonstanty Symonolewicz herbu Bełty – orientalista, sinolog, rosyjski i polski urzędnik konsularny, dyplomata i publicysta.
WSeraja Szapszał, ros. Сергей Маркович (Мордехаевич) Шапшал, karaim. Seraja Ben Mordechai Szapszał, lit. Seraja Šapšalas – duchowny karaimski, hachan Eupatorii (1915–1919) i Trok (1928–1940–1945), turkolog, doktor nauk filologicznych, znawca kultur Wschodu.
WTadeusz Świętochowski – polski historyk, badacz dziejów Kaukazu.
WJerzy Włodzimierz Targalski, ps. „Józef Darski” – polski historyk, doktor nauk humanistycznych, politolog, orientalista, działacz opozycyjny w okresie PRL, publicysta, były członek zarządu Polskiego Radia.
WJan Tuczyński – profesor zwyczajny, absolwent orientalistyki i filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, długoletni profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Był uznawany za jednego z najwybitniejszych znawców literatury młodopolskiej. Zajmował się również tak zwaną mitologią młodopolską, związkami filozofii i literatury, recepcją Orientu w literaturze polskiej oraz literaturą marynistyczną. Był założycielem kilku stowarzyszeń m.in. Towarzystwa Schopenhauerowskiego, Herderowskiego, Orientalistycznego i Przyjaciół Twórczości Kasprowicza.
WKarol Bernard Załuski herbu Junosza – hrabia, austriacki szambelan od 1859 i tajny radca od 1899, minister pełnomocny i poseł nadzwyczajny na dworze perskim, dyplomata, językoznawca, orientalista.