WValentinus Greff Bakfark ur. jako Bálint Bakfark [], czasami znany jako Bachfarrt, Backvart, Bekwark; ur. między sierpniem 1506 a sierpniem 1507 w Braszowie (Siedmiogród); zm. 22 sierpnia 1576 w Padwie) – węgierski kompozytor i wirtuoz-lutnista; lutnista i szpieg pruski na polskim dworze królewskim.
WSanti Buglioni, właśc. Santi di Michele Viviani, włoski rzeźbiarz, spadkobierca sekretów pracowni rzeźbiarskiej innej włoskiej rodziny – Della Robbich. Pracował dla florenckiego rodu Medyceuszy.
WGirolamo Cardano, Geronimo Cardano, Gerolamo Cardano, Hieronymus Cardanus, – włoski matematyk, astrolog i lekarz epoki renesansu.
WBartolomé Carranza OP – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup Toledo w latach 1557–1576.
WLope Garcia de Castro – hiszpański administrator kolonialny, gubernator Peru, członek Rady Indii.
WTobias Fendt – niderlandzki malarz i rytownik czynny głównie we Wrocławiu, najwybitniejszy twórca wśród malarzy wrocławskich swego czasu.
WFryderyk III Wittelsbach – palatyn i książę Palatynatu – Simmern/Hunsrück, elektor Palatynatu Reńskiego.
WKonrad Heresbach – niemiecki humanista, wychowawca i doradca książąt Jülich-Kleve-Berg.
WJan Albrecht I – książę Meklemburgii-Güstrow od 1547 do 1556 r., książę Meklemburgii-Schwerin od 1556 r.
WBohusz (Bohdan) Korecki herbu Pogoń (Pogonia) – książę, wojewoda wołyński od 1572, starosta łucki od 1560, winnicki od 1540, żytomierski od 1539, starosta bracławski od 1550 roku dowódca obrony potocznej.
WJan Kostka herbu Dąbrowa – kasztelan zakroczymski.
WBeata z Kościeleckich Łaska primo voto Ostrogska – córka Katarzyny Telniczanki i Andrzeja Kościeleckiego, podskarbiego koronnego.
WLuigi (Aloisio) Giglio (Lilio) – włoski lekarz, pomysłodawca reformy wprowadzającej kalendarz gregoriański.
WNikodem Łekiński herbu Nałęcz – kasztelan nakielski w latach 1569-1576, kasztelan krzywiński w latach 1567-1568, stolnik poznański w latach 1560-1567, właściciel Łekna
WMaksymilian II Habsburg – cesarz, król Czech, Węgier i Chorwacji w latach 1564–1576 z dynastii Habsburgów. Syn cesarza, króla Czech i Węgier Ferdynanda I Habsburga oraz Anny Jagiellonki, córki króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka.
WGian (Giovanni) Lorenzo Pappacoda – starosta Bari, dworzanin i morderca królowej Polski i księżnej Bari Bony Sforzy, syn barona Massafry Francesca Pappacody i jego żony Isabelli Siscary.
WBohdan Różyński, także Rużyński, herbu własnego, kniaź z litewsko-ruskiego rodu Rużyńskich, wywodzących się z Wołynia, osiadłych na Kijowszczyźnie. Domniemany hetman Kozaków zaporoskich, zwany przez nich Bohdanko.
WMordechaj Saba, zwany Singerem – kabalista, w latach 1572-1576 rektor krakowskiej jesziwy, kaznodzieja i znawca gramatyki hebrajskiej.
WHans Sachs – niemiecki poeta przypowieściowy, meistersinger i dramaturg. Był synem krawca, pracował jako czeladnik szewski, kształcił się równocześnie na meistersingera. Wybijając się wkrótce na czoło, stał się sławny, osiadłszy po kilkuletniej wędrówce w Norymberdze, wyzwolony na „mistrza” w roku 1517. W roku 1523 sławił Lutra wierszem „Die Wittenbergisch Nachtigall”, w roku 1524 rozprawił się z przeciwnikami reformacji w 4 dialogach prozą. Silnie oddziałała na jego twórczość rozległa lektura. Poeta bardzo płodny aż do starości, do roku 1567 napisał 4275 poematów, 1700 opowiadań i 208 utworów dramatycznych, w 34 tomach rękopiśmiennych, z których dochowało się 20. W roku 1558 rozpoczął wydawnictwo swych utworów. Sława jego odrodziła się w okresie „burzy i naporu”, zwłaszcza dzięki Goethemu, odtąd uważany za największego poetę niem. XVI. w. Z utworów jego najwybitniejsze przypowieści wierszem i dramaty o bardzo urozmaiconej treści. W utworach osnutych na tle własnych przeżyć i wrażeń ujmuje świeżością, humorem i żywością opisu oraz ciętością dialogu. Pierwsze krytyczne wydanie zbiorowe wydawane było w latach 1870–1903,, nadto różne inne wydania.
WFrancesco da Sangallo, rzeźbiarz włoski. Syn Giuliana. Uczył się w pracowni Andrea Sansovino, z którym pracował przy ozdabianiu Santa Casa w Katedrze Loretańskiej. Wykonał projekty Rafaela Santi w Palazzo Pandolfini i willi Madama.
WDymitr Sapieha – dworzanin królewski, podstarości brzeski; rewizor królewszczyzn na Podlasiu; wnuk Bohdana, syn Fiodora, brat Bohdana, gorliwy kalwinista.
WTahmasp I (ur. 22 lutego 1514 – zm. 14 maja 1576) – szach Persji w latach 1524-1576, najdłużej panujący z dynastii Safawidów. Był synem Ismaila I i Turkmenki Szach-Begi Chanum.
WLevina Teerlinc lub Teerline – flamandzka miniaturzystka działająca w Anglii na dworach Henryka VIII, Edwarda VI, Marii I i Elżbiety I.
WTycjan, właśc. Tiziano Vecelli lub Vecellio – włoski malarz, czołowy przedstawiciel szkoły weneckiej włoskiego malarstwa renesansowego. Uczeń Giovanniego Belliniego oraz Giorgiona.
WJerzy (Jurii) Tyszkiewicz-Kalenicki herbu Leliwa – hrabia, wojewoda brzeskolitewski w 1566 roku, poseł wielki do Moskwy w 1565, marszałek hospodarski w 1558, dworzanin królewski od 1554. Starosta-dzierżawca wołkowyski od 1557, starosta wilkomierski i szereszowski.
WWarsonofiusz Twerski, Warsonofiusz Kazański, imię świeckie: Joann Wasiljewicz, – święty biskup prawosławny.