WJnan Hansdev Adhin – surinamski pisarz i polityk pochodzenia hinduskiego tworzący w surinamskim hindustani oraz po niderlandzku. Uznawany za jednego z najważniejszych literatów piszących w języku sarnami.
WSzulammit Alloni – izraelska polityk, działaczka na rzecz praw człowieka, dziennikarka i nauczycielka. Deputowana do Knesetu w latach 1965-1969 i 1973-1996. Minister w rządach Icchaka Rabina i Szimona Peresa.
WFrancisco Luis da Silva Campos – brazylijski adwokat i polityk, deputowany do parlamentu, minister oświaty (1930-1932), sprawiedliwości oraz spraw wewnętrznych, autor projektu konstytucyjnego z 1937, który wprowadził autorytarne rządy Getulio Vargasa, oraz współautor aktu istytucjonalnego (dekretu) z 1964, który ustanowił dyktaturę armii.
WSalvador Sánchez Céren – salwadorski polityk, prezydent od 1 czerwca 2014 do 1 czerwca 2019.
WChalid ibn Fajsal ibn Abd al-Aziz Al Su’ud – książę saudyjski.
WHassan B. Diab – libański inżynier, wykładowca akademicki i polityk, sunnita. Studiował na brytyjskich uczelniach Leeds Metropolitan University, University of Surrey oraz University of Bath, gdzie otrzymał w 1985 r. stopień doktora w dziedzinie inżynierii komputerowej, a następnie został w 1997 r. profesorem na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie. W czerwcu 2011 r. objął stanowisko ministra edukacji i szkolnictwa wyższego w drugim rządzie Nadżiba Mikatiego, które pełnił do 2014 r.
WRómulo Gallegos Freire – wenezuelski pisarz i polityk, deputowany do Kongresu Narodowego i minister edukacji (1937–1940), prezydent Wenezueli (1948).
WLuigi Gui – włoski polityk, minister.
WPierre Damien Habumuremyi – rwandyjski polityk, minister edukacji w 2011, premier Rwandy od 7 października 2011 do 23 lipca 2014.
WTsuyoshi Inukai – japoński polityk, premier, minister, publicysta, dziennikarz, działacz ugrupowań liberalnych.
WKomi Sélom Klassou – polityk togijski. Premier Togo od 10 czerwca 2015 roku do 23 września 2020. W latach 2000–2003 był ministrem kultury, młodzieży i sportu. W latach 2003–2007 był ministrem podstawowej i średniej edukacji.
WJohn Roddick Russell MacGregor, baron MacGregor of Pulham Market OBE, brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher i Johna Majora.
WFranco Maria Malfatti – włoski polityk, minister, przewodniczący Komisji EWG.
WAldo Moro – włoski polityk, prawnik, nauczyciel akademicki i działacz katolicki, jeden z liderów Chrześcijańskiej Demokracji i jej sekretarz w latach 1959–1964, długoletni deputowany, minister w różnych resortach, w latach 1963–1968 i 1974–1976 premier Włoch stojący na czele pięciu gabinetów. W 1978 porwany, więziony i następnie zamordowany przez terrorystów z Czerwonych Brygad.
WBlanca Margarita Ovelar de Duarte – paragwajska polityk, była minister edukacji i kultury. Kandydatka Partii Colorado w wyborach prezydenckich w kwietniu 2008.
WNajib Tun Razak – malezyjski polityk, wicepremier Malezji od 7 stycznia 2004 do 3 kwietnia 2009, minister obrony, minister finansów od 17 września 2008 do 3 kwietnia 2009, minister obrony w latach 2004–2008. Przewodniczący Zjednoczonej Malezyjskiej Organizacji Narodowej od 26 marca 2009. Premier Malezji od 3 kwietnia 2009 do 10 maja 2018.
WMaia Sandu – mołdawska ekonomistka i polityk, minister edukacji w latach 2012–2015, w 2019 premier Mołdawii, w 2020 wybrana na prezydenta Mołdawii.
WAnnette Schavan – niemiecka polityk, działaczka Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), minister edukacji i badań naukowych w latach 2005–2013.
WMichael Stewart, właśc. Robert Michael Maitland Stewart, baron Stewart of Fulham CH – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Clementa Attleego i Harolda Wilsona.
WKarl Graf von Stürgkh (1859–1916) – austriacki polityk prawicowy, od 1890 deputowany do Reichsratu, od 1908 do 1911 minister oświaty, od 1911 premier. Przeciwnik powszechnego prawa wyborczego, rzecznik przystąpienia Austrii do I wojny światowej. Po jej wybuchu zawiesił działalność parlamentu i wprowadził system dekretów rządowych, faktycznie jednak dopuścił do władzy czynniki wojskowe. Powszechnie krytykowany za militaryzację państwa. Został zastrzelony przez socjaldemokratę Friedricha W. Adlera na znak protestu przeciw ogłoszeniu stanu wyjątkowego.
WToke Tufukia Talagi – niueński polityk, premier Niue w latach 2008–2020.
WAgathe Uwilingiyimana – rwandyjska polityk, minister edukacji w latach 1992–1993, premier Rwandy w latach 1993–1994. Była pierwszą i jak dotąd jedyną kobietą, która stanęła na czele rwandyjskiego rządu. Mimo iż pochodziła z plemienia Hutu, została brutalnie zamordowana podczas aktu ludobójstwa w 1994 roku.
WPaavo Matti Väyrynen – fiński polityk, wieloletni deputowany, poseł do Parlamentu Europejskiego IV, V, VI i VIII kadencji, minister w kilku rządach, lider Partii Centrum (1980–1990), kilkukrotny kandydat w wyborach prezydenckich.
WJohannes Virolainen – fiński polityk, trzykrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 1964–1966 premier Finlandii, dwukrotnie przewodniczący Eduskunty, wieloletni deputowany.
W
WJovan Žujović - właśc. Јован Жујовић - - serbski polityk, geolog, mineralog i paleontolog.