
Anne de Montmorency, książę Montmorency – francuski żołnierz, urzędnik oraz dyplomata. Został marszałkiem i konetablem Francji.

François Bonivard lub Bonnivard – genewski patriota, polityk i historyk.
Giovanni Domenico de Cupis – włoski kardynał.

Jerzy I pomorski – młodszy syn Bogusława X, księcia pomorskiego i Anny Jagiellonki.

Justus Jonas – niemiecki teolog, humanista, działacz reformacji, współpracownik Marcina Lutra.

Katarzyna Kosic – serbska Błogosławiona Kościoła katolickiego, tercjarka dominikańska, mistyczka.

Klara Medycejska, córka Piotra II Medyceusza i Alfonsiny Orsini.

Adam Krafft – niemiecki duchowny protestancki, działacz reformacyjny, prekursor reformacji w Hesji.

Nicolás Bautista Monardes – hiszpański lekarz i botanik.

Nicolaus Olahus – węgierski dostojnik państwowy, historyk, poeta i humanista pochodzenia wołoskiego, spokrewniony z niektórymi hospodarami wołoskimi. Od roku 1553 do śmierci arcybiskup ostrzyhomski.
Giovanni Maria Padovano, właściwie Gian Maria Mosca – włoski rzeźbiarz.

Paracelsus, właśc. Phillippus Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim – lekarz i przyrodnik, zwany ojcem medycyny nowożytnej.

Pargali Ibrahim Pasza, znany też jako Frenk Ibrahim Pasza – wielki wezyr w Imperium Osmańskim. Pochodził z rodziny greckich chrześcijan – rybaków z Pargi. W latach 1523–1536 sprawował urząd wielkiego wezyra. Brał udział w bitwie pod Mohaczem (1526), dowodził oblężeniem Wiednia (1529), a w latach 1532–1534 walczył z powodzeniem jako naczelny wódz w I wojnie turecko-perskiej. Wielki wezyr był człowiekiem świetnie wykształconym, zarówno w zakresie strategii wojennej, jak i dyplomacji. Wenecjanie nazywali go "Wspaniałym". Pasza patronował także sztuce. Zgromadził dużą kolekcję obrazów i rzeźb. Do dziś w jego dawnym pałacu znajduje się muzeum malarstwa.

Olaus Petri właściwie: Olof Petterson – szwedzki pisarz, tłumacz. Był jednym z najważniejszych tłumaczy Biblii Gustawa Wazy, przetłumaczył i stworzył wiele szwedzkich psalmów oraz dużą liczbę własnych, oryginalnych pism religijnych. Był on także autorem najlepszego pozareligijnego utworu tego okresu – En svensk krönika.
Giovanni Poggio – włoski kardynał.

Antoine Sanguin de Meudon – francuski kardynał.
Girolamo Seripando OESA – włoski kardynał.

Francesco Sfondrati – włoski kardynał.

Massimiliano Sforza – książę Mediolanu z rodu Sforzów, starszy syn Ludwika Sforzy i Beatrice d'Este.

Sten Sture Młodszy Svantesson ,(ur. w 1492 lub 1493, zm. 3 lutego 1520) – mąż stanu i szwedzki regent w latach 1512-1520 w okresie Unii Kalmarskiej. Syn regenta Svante Nilssona Sture i jego pierwszej żony Iliany Erengisladotter lub Erengisledotter. Pochodził z rodu Natt och Dag. W 1511 poślubił Kristinę Nilsdotter z rodu Gyllenstierna, córkę członka rady królewskiej Nilsa Erikssona z rodu Gyllenstierna oraz Sigrid Eskilsdotter z rodu Banér.

Bernardo Tasso − dworzanin i poeta, uznany za jednego z największych w literaturze włoskiej późnego renesansu; jego dojrzała twórczość jest zaś wyrazem kryzysu tej epoki.

Wilhelm IV Wittelsbach – książę Bawarii od 1508 do 1550.