
Antoni de Burbon-La Marche, fr. Antoine de Bourbon, duc de Vendôme – głowa rodu Burbonów w latach 1537-1562, król Nawarry w latach 1555-1562.

Götz von Berlichingen, właściwie Gottfried von Berlichingen – rycerz niemiecki.

Jan Boner – burgrabia krakowski (1550), wielkorządca krakowski (1552), kasztelan oświęcimski (1546), kasztelan biecki (1555), kasztelan chełmski (1552), starosta rabsztyński i spiski.

Bartolomé de la Cueva y Toledo – hiszpański kardynał.

Eliasz II – hospodar Mołdawii w latach 1546–1551 z rodu Muszatowiczów.

Gabriele Falloppio (1523-1562), Znany też jako Fallopius był lekarzem oraz jednym z największych badaczy ludzkiej anatomii. Urodził się w Modenie we Włoszech w 1523 r. a zmarł 9 października 1562 r. w Padwie. Pochodził z biednej rodziny szlacheckiej. Finansowe trudności zmusiły go do wstąpienia do seminarium. W 1542 r. został kanonikiem w katedrze modeńskiej. Następnie studiował medycynę na uniwersytecie w Ferrarze, w tym czasie jednej z najlepszych uczelni medycznych w Europie. Po osiągnięciu stopnia naukowego pracował w różnych szkołach lekarskich i został w końcu profesorem anatomii w Ferrarze w 1548 r.

Jane Fleming, właśc. Janet Stewart – nieślubna córka króla Szkocji Jakuba IV i Isabel Buchan, córki Jamesa Stewarta, pierwszego Earla Buchan, wdowa po Malcolmie, 3 lordzie Fleming, za którego wyszła za mąż pomimo przeszkody bliskiego pokrewieństwa. Była kochanką króla Francji Henryka II Walezjusza. We Francji nazywano ją "Piękną Szkotką". Miała ośmioro dzieci, w tym córki, Agnes i Mary, która była jedną z "czterech Marii", dworek królowej Marii I Stuart o tym właśnie imieniu. Królowi Henrykowi urodziła syna także o imieniu Henryk. Na skutek intryg dworskich została wydalona z Francji do ojczystej Szkocji.

Georg Giese – polski kupiec, członek Rady Miejskiej, burgrabia królewski w Gdańsku.

Joachim Podiebradowicz, czeski: Jáchym z Minstrberka lub Jáchym z Poděbrad, niem.: Joachim von Münsterberg lub Joachim von Podiebrad – książę ziębicki i oleśnicki w latach 1536-1542, książę-biskup brandenburski w latach 1545-1560, tytularny hrabia kłodzki z dynastii Podiebradów.

Giovanni de’ Medici – włoski kardynał.

Piotr z Alkantary, przed wstąpieniem do zakonu Juan de Garabito y Vilela de Sanabria – święty katolicki, kapłan, mistyk, asceta, franciszkanin, teolog.

Baltazar von Promnitz – biskup wrocławski od 1539, starosta generalny Śląska od 1540.
Jan Przerębski herbu Nowina – od 1551 podkanclerzy koronny, sekretarz wielki koronny od 1550 roku, sekretarz królewski, nominat na biskupstwo chełmskie, od 1559 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, prepozyt kapituły kolegiackiej w Wieluniu w 1557 roku.

Jan van Scorel – niderlandzki malarz, rysownik i grafik okresu późnego renesansu.

Leliusz Socyn – włoski działacz reformacyjny i teolog unitariański. Jego bratankiem był Faust Socyn – późniejszy teolog i jeden przywódców braci polskich.

Elżbieta z Szydłowieckich Radziwiłłowa – polska szlachcianka, kalwinistka.

François de Tournon – francuski kardynał i dyplomata.

Pietro Martire Vermigli – włoski zakonnik, następnie kalwiński teolog i pisarz, wywarł wpływ na doktrynę anglikanizmu.

Adrian Willaert – kompozytor flamandzki epoki renesansu; pierwszy przedstawiciel szkoły weneckiej. Należy do III generacji kompozytorów franko-flamandzkich, generacji Nicolasa Gomberta (1500-1556) i Jacoba Clemensa non Papy (1510-1555). Przez większość życia związany z Włochami.

Wojciech Kryski – dworzanin Zygmunta Augusta, sekretarz królewski, podkomorzy płocki.