
"Urwisko Bizonów" - obszar chroniony o znaczeniu historycznym, położony u stóp Gór Skalistych, 18 km na północny zachód od Fort Macleod w kanadyjskiej prowincji Alberta. Przez co najmniej 5,5 tys. lat miejsce wykorzystywane przez ludy tubylcze Ameryki Północnej do zabijania bizonów przez zapędzanie ich nad 10-metrowe urwisko.

Kanał Rideau – kanał wodny łączący Ottawę z miastem Kingston nad jeziorem Ontario. Kanał został zbudowany przez Anglików w latach 1826–1832 na wypadek wojny ze Stanami Zjednoczonymi.

Klify w Joggins – stanowisko paleontologiczne położone na klifie u zachodniego wybrzeża Nowej Szkocji (Kanada). Zawiera karbońskie skamieniałości dolnego i środkowego pensylwanu, mające około 315–310 milionów lat. Stanowisko zostało odkryte przez Johna Williama Dawsona, kiedy jako mały chłopiec zbierał na klifie skamieniałości. W 1842 roku Dawson odwiedził Joggins wraz z Charlesem Lyellem. Stanowisko w Joggins było także wzmiankowane jako jeden z dowodów na istnienie zjawiska ewolucji przez Charlesa Darwina w dziele „The Origin of Species by Means of Natural Selection” oraz wykorzystane w debacie oksfordzkiej w 1860 roku przez Thomasa Huxleya.

L’Anse aux Meadows, z fr. L’Anse-aux-Méduses – stanowisko archeologiczne znajdujące się na północnym krańcu Nowej Fundlandii w Kanadzie, gdzie w 1960 roku norweski podróżnik, dr Helge Ingstad i jego żona, archeolog Anne Stine Ingstad odnaleźli pozostałości osady wikingów. Potwierdziła się tym samym teoria, iż wikingowie docierali do północno-wschodnich wybrzeży Ameryki na długo przed wyprawą Krzysztofa Kolumba.

Lunenburg – kanadyjskie miasto portowe w Nowej Szkocji ze starówką wpisaną na listę UNESCO. Położone na południowym wybrzeżu prowincji, na półwyspie po zachodniej stronie Mahone Bay, ok. 90 km od Halifaxu. W 2006 r. liczyło 2 317 mieszkańców.

Łupki z Burgess – stanowisko paleontologiczne typu Konservat-Lagerstätte, odkryte 31 sierpnia 1909 roku przez Charlesa Walcotta w Górach Skalistych na przełęczy Burgessa, znajdujące się obecnie w obrębie Parku Narodowego Yoho.

Międzynarodowy Park Pokoju Waterton-Glacier to oficjalna nazwa określająca wspólnie graniczące ze sobą Park Narodowy Waterton Lakes w Kanadzie oraz Park Narodowy Glacier w Stanach Zjednoczonych.

Park Narodowy Bizona Leśnego − park narodowy, położony w północno-wschodniej części prowincji Alberta i południowej części Terytoriów Północnych-Zachodnich w Kanadzie. Park Narodowy Bizona Leśnego jest największym parkiem narodowym w Kanadzie i czwartym co do wielkości na świecie. Zajmuje on powierzchnię 45.480 km2. Park został utworzony w 1922 w celu ochrony największego na świecie stada bizonów leśnych, które zgodnie z aktualnymi szacunkami liczy ok. 2000 osobników.

Park Narodowy Gros Morne – park narodowy położony na zachodnim brzegu wyspy Nowa Fundlandia w prowincji Nowa Fundlandia i Labrador w Kanadzie. Park został utworzony w 1973 na powierzchni 1805 km².

Park Narodowy Gwaii Haanas – połączenie parku narodowego i obiektu dziedzictwa Haida, położone w zachodniej części Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Park utworzono w 1988 r. na powierzchni 1,495 km2.

Park Narodowy Kluane – park narodowy położony w Kanadzie.

Park Narodowy Nahanni – park narodowy położony w południowo-wschodniej części Terytoriów Północno-Zachodnich, w Kanadzie. Park został utworzony w 1976, na powierzchni 4766 km2. Nazwa parku pochodzi od słowa nahanni, które w języku Indian Dene oznacza "duch". W 1978 park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Park Narodowy Waterton Lakes – park narodowy położony w południowo-zachodniej części prowincji Alberta, w Kanadzie. Park został utworzony w 1895, na powierzchni 505 km2. Park graniczy z amerykańskim parkiem narodowym Glacier. Oba parki tworzą Międzynarodowy Park Pokoju Waterton-Glacier, utworzony w 1932, a w 1995 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Różnica wysokości w parku zawiera się w przedziale od 1290 m n.p.m. do 2920 m n.p.m..

Park Tatshenshini-Alsek – zespół obszarów chronionych w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Założony w 1993 r. na obszarze 9 580 km² po kampanii kanadyjskich i amerykańskich organizacji ochrony przyrody przeciw prowadzeniu działalności górniczej i przemysłowemu rozwojowi regionu, cechującego się wysokimi wartościami przyrodniczymi i dużą bioróżnorodnością. Od 1994 r. część obiektu światowego dziedzictwa UNESCO.

Pimachiowin Aki – leśny krajobraz kulturowy stanowiący dziedzictwo kulturowe pięciu odłamów indiańskiego plemienia Odżibwejów – Pikangikum, Poplar River, Pauingassi, Little Grand Rapids i Bloodvein – obejmujący obszary tajgi na terenie prowincji Manitoba i Ontario.

Prowincjalny Park Dinozaurów – obszar chroniony położony w dolinie rzeki Red Deer, około 200 km na wschód od Calgary, w kanadyjskiej prowincji Alberta. Utworzony w roku 1955, w 1979 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, zarówno z uwagi na swoje walory krajobrazowe, jak i obfitość szczątków kopalnych. Park jest jednym z najczęstszych w świecie miejsc występowania skamieniałych szczątków dinozaurów: odnaleziono tam szczątki co najmniej 39 gatunków dinozaurów, a ponad 500 obiektów wydobyto i umieszczono w muzeach.

SGang Gwaay – wyspa i obszar chronionego krajobrazu, położone na Pacyfiku w zachodniej części Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Leżąca w południowej części archipelagu Haida Gwaii oraz Parku Narodowego Gwaii Haans wyspa zawiera pozostałości SGang Gwaay Llnagaay, wioski Indian Haida. W 1981 r. wyspę wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Vieux-Québec – historyczna dzielnica w kanadyjskim mieście Québec. W 1985 roku obszar ten wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.