WAlbrecht V Wittelsbach – książę Bawarii w latach 1550–1579.
WJakob Andreä – niemiecki teolog luterański, inicjator dzieła zjednoczeniowego, które doprowadziło do powstania Formuły zgody.
WAnna Austriacka – arcyksiężniczka austriacka, księżna Bawarii.
WPaolo Boi – włoski szachista, uznawany, obok swego ucznia i przyjaciela Leonarda di Bona, za najsilniejszego gracza w szesnastowiecznej Europie. Znany jako "il Siracusano" (Syrakuzańczyk) utrzymywał się z gry w szachy jeżdżąc po Europie w poszukiwaniu przeciwników i sponsorów. Jego protektorami byli m.in. król Portugalii Sebastian I i Katarzyna Medycejska. W 1549 roku wygrał mecz z papieżem Pawłem III.
WThéodore de Bry – flamandzki kartograf, złotnik, rysownik i rytownik.
WEmanuel Filibert, wł. Emanuele Filiberto di Savoia – książę Sabaudii w latach 1553–1580 i namiestnik Niderlandów w latach 1555–1559.
WEryk II Młodszy – książę Brunszwiku-Calenbergu od 1540 z dynastii Welfów.
WAntónio Ferreira – portugalski poeta i dramaturg, propagator i teoretyk klasycyzmu w Portugalii.
WJuan de Garay – hiszpański konkwistador, kolonizator Paragwaju i Argentyny, drugi założyciel Buenos Aires.
WFrancisco Guerrero – hiszpański kompozytor.
WJoanna d’Albret, Joanna III z Nawarry – królowa Nawarry i hrabina Foix w latach 1555-1572.
WJuliusz, niem. Julius – książę Brunszwiku-Wolfenbüttel od 1568 r., także książę Brunszwiku-Calenberg od 1584 r., z dynastii Welfów.
WAndriej Michajłowicz Kurbski, Krupski – dowódca wojskowy, polityk, jeden z najbliższych współpracowników cara Iwana IV Groźnego.
WMaria Habsburg – cesarzowa, królowa Czech i Węgier, infantka hiszpańska; drugie dziecko i najstarsza córka króla Hiszpanii i cesarza Karola V i Izabeli Aviz, córki króla Portugalii Manuela I Szczęśliwego.
WThomas Percy – siódmy earl hrabstwa Northumberland, błogosławiony Kościoła katolickiego, ofiara przesladowań antykatolickich.
WUlryk – książę Meklemburgii-Güstrow od 1555 r.
WPaolo Veronese – jeden z najwybitniejszych włoskich malarzy renesansowych tworzących w XVI-wiecznej Wenecji. Urodził się jako Paolo Cagliari lub Paolo Caliari; często nazywany Werończykiem z racji miejsca swych narodzin.