WL’Anarchie – francuska społeczno-polityczna gazeta anarchoindywidualistyczna założona przez Alberta Libertada. Ukazywała się od 13 kwietnia 1905 do 22 lipca 1914 – łącznie 484 numery.
WCorrespondance littéraire, philosophique et critique – pisany ręcznie korespondencyjny biuletyn francuski, poświęcony nowościom we francuskiej literaturze, sztuce i myśli. Wydawany był w latach 1747–1793. Założony przez Guillaume-Thomasa Raynala, początkowo nosił tytuł Nouvelles littéraires. W 1753 roku głównym redaktorem periodyku został Friedrich Melchior von Grimm, a nazwa zmieniła się na Correspondance littéraire, philosophique et critique. Współpracowali przy jego tworzeniu między innymi Denis Diderot, Jacques-Henri Meister, Louise d’Épinay. Correspondance był periodykiem poufnym i rozsyłanym tylko zaufanym osobom, w związku z tym jego treść nie podlegała żadnej cenzurze ze strony władz francuskich, co sprzyjało głoszeniu kontrowersyjnych poglądów. Abonentami czasopisma była arystokracja i głowy koronowane ówczesnej Europy.
WDialektikê. Cahiers de typologie analytique – czasopismo naukowe poświęcone archeologii prehistorycznej, ukazujące się w latach 1973–1987. Było wydawane przez Centre de palethnographie stratigraphique Arudy, kierowane przez Georgesa Laplace. Czasopismo to poprzedził jeden tom Cahiers de typologie analytique, który ukazał się w roku 1972 r.
WDieło Truda – czasopismo, a zarazem określenie grupy rosyjskich anarchistów przebywających na emigracji we Francji po zwycięstwie bolszewików w rosyjskiej wojnie domowej i upadku powstania machnowców na Ukrainie.
WGazette des beaux-arts – francuskie czasopismo poświęcone historii sztuki, wydawane w latach 1859–2002.
WJournal amusant – francuski tygodnik satyryczny, wydawany od 1856 do 1933 roku. Został założony przez karykaturzystę, dziennikarza i wydawcę Charlesa Philipona.
W„Kontakt” – miesięcznik redagowany w Paryżu przez członków i współpracowników NSZZ Solidarność w latach 1982-1990.
WLa Caricature – francuski satyryczny, ilustrowany tygodnik polityczny, dystrybuowany w Paryżu w latach 1830-1843 w okresie monarchii lipcowej. Pismo wielokrotnie atakowało króla Ludwika Filipa. Z niego pochodzi słynna karykatura przedstawiająca króla jako gruszkę.
WLa Révolution surréaliste – francuski kwartalnik wydawany przez grupę surrealistów od 1924 roku do końca 1929 roku w Paryżu. Redaktorami trzech pierwszych numerów pisma byli Benjamin Péret i Pierre Naville.
WLe Charivari – satyryczne czasopismo ilustrowane publikowane w Paryżu, w latach 1832–1937. Publikowało karykatury, rysunki polityczne oraz recenzje. Po 1835 roku, kiedy rząd zakazał karykatury politycznej, „Le Charivari” zaczął wydawać satyry codziennego życia.
WLe Petit Journal – paryski dziennik wydawany od 1863 do 1944.
W''Le Vieux Cordelier'' - gazeta redagowana przez Camille'a Desmoulinsa od 5 grudnia 1793 do 25 stycznia 1794. Łącznie ukazało się sześć numerów gazety, siódmy został przygotowany do druku, lecz nie ujrzał światła dziennego, gdyż Desmoulins został osądzony przez Trybunał Rewolucyjny i zgilotynowany.
WLa Revue blanche – grupa literacka oraz reprezentujący ją dwumiesięcznik literacko-artystyczny założony w Liège w 1889 roku. Redakcja pisma została przeniesiona w 1891 roku do Paryża. Wydawane było tam do 1903 roku.
WLe Rire – francuski magazyn humorystyczny publikowany od 1894 do 1971 roku. Magazyn został założony w Paryżu podczas trwania belle époque przez Felixa Juvena. Magazyn zajmował się głównie tworzeniu artykułów poświęconych sztuce, polityce oraz kulturze. Przedstawiając te dziedziny w humorystyczny sposób Le Rire odnosił liczne sukcesy stając się najpopularniejszym magazynem z gatunku Journal Humoristique.
WSowriemiennyje zapiski – rosyjskie czasopismo emigracyjne, o profilu literacko-społecznym, wydawane w Paryżu w latach 1920–1940. Jedno z ważniejszych pism rosyjskiej emigracji.