
Biskupi polowi Wojska Polskiego 5 lutego 1919 Benedykt XV utworzył Ordynariat Polowy w Polsce i mianował pierwszego w Polsce biskupa polowego Wojska Polskiego. Został nim bp Stanisław Gall, sufragan archidiecezji warszawskiej, który stworzył struktury diecezjalne duszpasterstwa wojskowego.

Archieparchia połocka – archieparchia (archidiecezja) Kościoła unickiego, powstała w 1596 r. w wyniku formalnego przyjęcia unii brzeskiej przez prawosławną archieparchię połocką. W następstwie rozbiorów Rzeczypospolitej stała się jednostką administracyjną Kościoła greckounickiego w Imperium Rosyjskim. Zlikwidowana w wyniku synodu połockiego ukazem z 14 marca 1839.

Chełmska diecezja unicka – dawna diecezja unicka, istniejąca w latach 1596–1875, z siedzibą w Chełmie.
Biskupi gdańscy – biskupi diecezjalni i biskupi pomocniczy diecezji, a od 1992 archidiecezji gdańskiej.
Archieparchia kijowska – unicka eparchia metropolitalna powstała w 1596 w wyniku przystąpienia prawosławnej metropolii kijowskiej do unii brzeskiej. Zlikwidowana w 1839 na synodzie połockim. W 1790 metropolita Teodozy Rostocki zasiadł w polskim senacie.

Eparchia pińsko-turowska – eparchia (diecezja) Kościoła unickiego, powstała w 1596 r. w wyniku unii brzeskiej, przestała istnieć w następstwie rozbiorów Rzeczypospolitej w 1795 r.

Diecezja serecka – diecezja Kościoła rzymskokatolickiego na terenie Mołdawii. Została założona ok. 1370 r. przez papieża Urbana V i była początkowo podporządkowana metropolii w Kalocsa a od 1412 metropolii lwowskiej. Diecezja zanikła w 1515. Jej kontynuacją była diecezja bakowska utworzona w 1591 r. Rezydencja ordynariusza znajdowała się w Serecie i Suczawie.

Biskupi warmińscy – biskupi diecezjalni, biskupi koadiutorzy i biskupi pomocniczy diecezji warmińskiej.

Diecezja wigierska – diecezja kościoła rzymskokatolickiego, istniejąca w latach 1799–1818, z siedzibą w Wigrach. W listopadzie 2014 przywrócona jako biskupstwo tytularne.