W

Andrzej, imię świeckie Andrzej Borkowski – polski biskup prawosławny, doktor habilitowany nauk teologicznych, profesor nadzwyczajny – Katedra Teologii Prawosławnej UwB, przełożony monasteru Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu oraz proboszcz działającej przy monasterze parafii. Nauczyciel akademicki Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

W

Gabriel, imię świeckie Jerzy Giba – polski duchowny prawosławny, archimandryta, doktor nauk teologicznych, były zwierzchnik monasteru Zwiastowania Bogarodzicy w Supraślu. Zajmował się też zielarstwem i leczeniem ziołami.

W

Grzegorz, imię świeckie Jerzy Charkiewicz – polski arcybiskup prawosławny, wikariusz diecezji warszawsko-bielskiej.

W

Jakub, imię świeckie Jakub Kostiuczuk – polski duchowny prawosławny, doktor habilitowany nauk teologicznych, arcybiskup, ordynariusz diecezji białostocko-gdańskiej, profesor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

W

Jerzy, imię świeckie Mariusz Pańkowski – polski arcybiskup prawosławny, ordynariusz diecezji wrocławsko-szczecińskiej, Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego, podporucznik. Profesor nauk teologicznych, rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w kadencji 2020–2024, wcześniej prorektor tej uczelni.

W

Miron, imię świeckie Mirosław Chodakowski – polski arcybiskup prawosławny, prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego, generał brygady. Doktor teologii.

W

Włodzimierz, imię świeckie Wiaczesław Michajłowicz Tichonicki – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jako biskup białostocki i tymczasowo zarządzający diecezją grodzieńską działał w latach 1918–1923 w II Rzeczypospolitej, sprzeciwiając się uniezależnieniu się Kościoła prawosławnego w Polsce od Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Wydalony z Polski w 1924, został jednym z hierarchów Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1931, z powodów politycznych, przeszedł razem z całym egzarchatem w jurysdykcję Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, w której – z krótką przerwą w latach 1945–1946 – znajdował się do końca życia. W latach 1946–1959 zwierzchnik Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich. Działał na rzecz zjednoczenia całej emigracji rosyjskiej w jednym Kościele prawosławnym oraz na rzecz popularyzacji prawosławia na Zachodzie Europy, m.in. poprzez tłumaczenie tekstów liturgicznych na miejscowe języki.