WMieczysław Grudzień – kontradmirał i generał dywizji Wojska Polskiego. Działacz państwowy i partyjny, I zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP (1971–1972), członek Komitetu Centralnego PZPR, minister ds. kombatantów (1972–1981), wiceprezes Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (1974–1990).
WWiesław Łasiński – kontradmirał, profesor doktor nauk medycznych, doctor honoris causa Wojskowej Akademii Medycznej, w latach 1965–1972 komendant-rektor Wojskowej Akademii Medycznej, następnie rektor Akademii Medycznej w Gdańsku, uczestnik kampanii wrześniowej, odznaczony Krzyżami Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
WAdam Mohuczy, ps. Pirat – polski kontradmirał i morski oficer pokładowy okrętów nawodnych. Od 1912 do 1918 służył w Imperatorskiej Marynarce Wojennej Rosji, a następnie w odrodzonej polskiej Marynarce Wojennej. Dowodził wieloma jednostkami pływającymi oraz dywizjonem torpedowców i dywizjonem ćwiczebnym. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej 1939. W 1931 roku zwolniony z zawodowej służby wojskowej, w 1939 roku zmobilizowano go do pełnienia funkcji prokuratora Morskiego Sądu Wojskowego. W trakcie II wojny światowej przebywał w obozie jenieckim w Woldenbergu. Po zakończeniu wojny był szefem Sztabu Głównego Marynarki Wojennej i pełniącym obowiązki Dowódcy Marynarki Wojennej. Następnie represjonowany, skazany w 1950 roku na 13 lat pozbawienia wolności. Zmarł 7 maja 1953 roku w więzieniu w Sztumie. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. Zrehabilitowany w 1957 postanowieniem Naczelnego Sądu Wojskowego uchylającym wyrok. 29 czerwca 2018 Jego szczątki oraz ośmiu innych ofiar terroru komunistycznego spoczęły w Kwaterze Pamięci na Cmentarzu Marynarki Wojennej na gdyńskim Oksywiu. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 11 marca 2019 roku, mianowany pośmiertnie na stopień wiceadmirała.
WHenryk Pietraszkiewicz, właśc. Hieronim Henryk Pietraszkiewicz – polski kontradmirał, inżynier techniki nawigacji i magister historii. Był oficerem politycznym piechoty oraz morskim dyplomowanym oficerem pokładowym okrętów podwodnych i torpedowych. W latach 1944–1946 przebył szlak bojowy z Warszawy do Berlina w składzie 1 Armii Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej do 1984 służył w Marynarce Wojennej, dowodząc OORP „Sprawny” i „Sęp”, 1 Brygadą Okrętów Podwodnych oraz 9 Flotyllą Obrony Wybrzeża. Karierę zakończył na stanowisku zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. liniowych. W chwili śmierci był najstarszym żyjącym polskim marynarzem posiadającym stopień admiralski. Pochowany 15 kwietnia 2019 na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
WZbigniew Smolarek – kontradmirał, wojskowy pilot myśliwski i śmigłowcowy. W latach 1964–2006 służył w Siłach Zbrojnych, dowodząc m.in. 15 eskadrą lotnictwa rozpoznawczego, 16 pułkiem lotnictwa specjalnego oraz Brygadą Lotnictwa Marynarki Wojennej.
WJózef Sobiesiak, ps. Maks, Bronicz – polski działacz komunistyczny, radziecki partyzant, generał brygady Wojska Polskiego, kontradmirał, zastępca dowódcy Marynarki Wojennej (1963–1968), zastępca komendanta Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie (1968–1971). Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
WWłodzimierz Steyer ps. Brunon Dzimicz – polski kontradmirał i morski oficer pokładowy okrętów nawodnych. Podczas I wojny światowej pływał na jednostkach Carskiej Marynarki Wojennej Rosji. Następnie wrócił do odrodzonej Polski i wstąpił do Marynarki Wojennej, w której służył do 1950 roku. Dowodził wieloma okrętami, dywizjonem szkolnym i dywizjonem kontrtorpedowców. W trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku kierował obroną Półwyspu Helskiego, jako dowódca Rejonu Umocnionego Hel. Po II wojnie światowej był dowódcą Marynarki Wojennej. Ojciec Włodzimierza Steyera, żołnierza batalionu „Zośka”.