
Stanisław Walenty Ankwicz z Posławic herbu Abdank – stolnik krakowski 1750-1754, kasztelan biecki 1764-1771, kasztelan sandecki 1772-1782, odznaczony Orderem św. Stanisława w 1774 i Orderem Orła Białego 1780, kreowany hrabią cesarstwa w 1778, wolnomularz.

Maurycy August Beniowski, Benyovszky Móric, Maurice Auguste de Benyowsky; – polski podróżnik pochodzenia słowacko-węgierskiego, uczestnik konfederacji barskiej, w wyniku czego zesłany na Kamczatkę, z której zorganizował ucieczkę statkiem. Żołnierz, awanturnik, kosmopolita, autor głośnych pamiętników, w których jednak podaje wiele informacji niezgodnych z ustalonymi później faktami z jego życia. Uważał się za Polaka, co podkreślał kilkakrotnie w swych Pamiętnikach, chociaż de facto związany był z trzema narodami: słowackim, węgierskim i polskim.

Józef Bielak herbu Bielak – generał major, członek Sztabu Generalnego Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1792 roku, Tatar litewski, muzułmanin.

Stefan Böhm – kat warszawski.

Ignacy Bohusz herbu Odyniec – sekretarz Generalności konfederacji barskiej, podwojewodzi wileński w latach 1763-1764, pisarz grodzki wileński w latach 1762-1763, surogator pisarza ziemskiego wileńskiego, miecznik wileński w latach 1752-1778, klucznik wileński w latach 1746/1748-1752, starosta dorsuniski, pisarz polityczny, prawnik.
Jan Klemens Branicki herbu Gryf – hrabia na Branicach, Ruszczy i Tykocinie, miecznik wielki koronny, hetman polny koronny (1735–1752), hetman wielki koronny (1752), kasztelan krakowski, wojewoda krakowski od 1746, chorąży wielki koronny w latach 1724–1746, starosta brański, starosta mościcki w 1744 roku, prezes Komisji Wojskowej Koronnej.

Adam Brzostowski herbu Strzemię – kasztelan połocki, generał-lejtnant wojsk polskich, uczestnik konfederacji barskiej, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1758, starosta mołodkowski, mścibowski, sokołowski i kazuński, dyrektor wileńskiego sejmiku przedsejmowego 1758 roku, zwolennik Radziwiłłów.

Ksawery Chłapowski herbu Dryja – polski szlachcic, podczaszy wschowski, poseł na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu Świętego Stanisława.

Romuald Tadeusz Giedroyć herbu Hippocentaurus – książę, generał dywizji Królestwa Polskiego, wolnomularz.

Tadeusz Giżycki herbu Gozdawa – polski szlachcic, syn Bartłomieja, starosta zwinogrodzki, konfederat barski, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, kawaler orderu św. Stanisława w 1785, generał-adiutant buławy wielkiej koronnej, generał major wojsk koronnych w 1787.

Roch Michał Jabłonowski herbu Grzymała – kasztelan wiślicki, senator, starosta korsuński, komisarz z Senatu Komisji Skarbowej Koronnej w 1765 roku, galicyjjski hrabia od 1779.

Sebastian Kawecki herbu Gozdawa – subdelegat grodzki oświęcimski, towarzysz husarii Jego Królewskiej Mości i członek konfederacji barskiej w 1769 roku. Syn Jana, po którym odziedziczył majątek ziemski Marcyporęba pod Wadowicami. Wylegitymował się ze szlachectwa w 1782. Syn Antoni Jan Onufry dzierżawił majątek ziemski Kłodnica Dolna. Wylegitymowany ze szlachectwa w zaborze rosyjskim w 1843.
Józef Tadeusz Kierski z Kiekrza herbu Jastrzębiec – biskup przemyski w latach (1768-1783), kanonik poznański i łęczycki, sekretarz wielki koronny 1759-1763, sufragan poznański 1736-1768, konfederat barski. W 1760 odznaczony Orderem Orła Białego.

Jędrzej Kitowicz krypt.: X. J. K. – polski historyk, pamiętnikarz, korespondent polityczny, ksiądz i konfederat barski.

Franciszek Stanisław Kostka Hutten-Czapski herbu Leliwa – senator, ostatni wojewoda chełmiński, konfederat barski. Kawaler Orderu Orła Białego (1762).

Stanisław Kublicki herbu Ostoja – szlachcic polski, komisarz sejmowy, konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni z Inflant ; rotmistrz litewski, pułkownik, dworzanin Czartoryskich, dramatopisarz, poeta, tłumacz, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. Jeden z najaktywniejszych działaczy stronnictwa proreformatorskiego w Sejmie, zwolennik reform polepszających sytuację mieszczaństwa i chłopów.
Jan Kuźma ps. „Kosiński”, „Kuźmiński” – konfederat barski, jeden z porywaczy Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1771.
Franciszek Antoni Kwilecki herbu Szreniawa – kasztelan kaliski w latach 1790-1794, konfederat barski, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Berlinie, starosta wschowski w latach 1758-1788.

Joanna Lubomirska – de domo Joanna von Stein zu Jettingen, chorążyna koronna, żona Jerzego Ignacego Lubomirskiego, którego poślubiła 28 lutego 1737 w Krakowie. Konfederatka barska, jako wdowa faworyta ministra Henryka Brühla, właścicielka starostwa libuskiego w 1771 roku.
Walenty Łukawski herbu Radwan był polskim szlachcicem, rotmistrzem ziemi zakroczymskiej i członkiem konfederacji barskiej. Jeden z przywódców spisku mającego na celu uprowadzenie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Antoni Józef Madaliński herbu Larysza – polski generał, dowódca kawalerii, jeden z dowódców w insurekcji kościuszkowskiej 1794, komendant chorągwi husarskiej koniuszego koronnego w 1769 roku, pułkownik ziemi przemyskiej w konfederacji barskiej.

Franciszek Markowski herbu Bończa – konfederat barski (1768-1772), senator, poseł na sejm, kasztelan sanocki w 1712 roku, właściciel dóbr na Podkarpaciu.

Kajetan Aleksander Jan Miączyński herbu Suchekomnaty hrabia – generał-lejtnant wojsk rosyjskich, generał inspektor wojsk koronnych, generał-major wojsk koronnych, szef pułku jazdy przedniej kawalerii narodowej, szef pułku piechoty koronnej, generał-adiutant Stanisława Augusta Poniatowskiego, rotmistrz Kawalerii Narodowej, konfederat barski, pisarz polny koronny w latach 1793-1795, generał lejtnant komenderujący Dywizją Wielkopolską w 1793 roku, marszałek lubelski konfederacji targowickiej, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej w 1792 roku, delegowany przez nią w 1792 roku jako asesor w Sądach Kryminalnych Jurysdykcji Marszałkowskiej Koronnej. członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, marszałek powiatowy dubieński, marszałek gubernialny wołyński w 1799 roku.
Jerzy August Wandalin Mniszech herbu Mniszech z Wielkich Kończyc – marszałek nadworny koronny w 1742 i 1757–1778, kasztelan krakowski od 1773, starosta generalny Wielkopolski od 1757, łowczy wielki koronny od 1732, podkomorzy wielki litewski od 1736, starosta sanocki, białocerkiewski, grudziądzki, lubaczowski, krzyczewski, starosta ujsko-pilski, przeciwnik Czartoryskich, 1758–63 przywódca stronnictwa dworskiego.
Mikołaj Morawski herbu Dąbrowa – generał major wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Adam Mrozowicki herbu Prus III – starosta stęgwilski, regimentarz wojsk koronnych, konfederat barski, skarbnik lwowski, podsędek ziemski lwowski, poseł na sejmy 1740,1764

Michał Wincenty Kazimierz Józef Mrozowicki – pułkownik JKM, konfederat barski, członek Stanów Galicyjskich, elektor w 1764.

Mikołaj Sabba Mrozowicki herbu Prus III – podkomorzy JKM, konsyliarz i członek Rady Generalnej Konfederacji Barskiej, rotmistrz chorągwi pancernej, elektor 1764, członek Stanów Galicyjskich.

Józef Mycielski herbu Dołęga – generał lejtnant w 1761 roku, dowódca 1. Dywizji Litewskiej, generał-adiutant Buławy Wielkiej Litewskiej w 1755 roku, wojewoda inowrocławski w latach 1784-1789, starosta koniński w 1756 roku.
Franciszek Ignacy Narocki – konfederat barski, sybirak, znany z długowieczności.
Michał Kazimierz Ogiński, książę herbu Oginiec – generał lejtnant, hetman wielki litewski 1768 – 1793, wojewoda wileński od 1764, pisarz polny litewski od 1748, cześnik wielki litewski od 1744, konsyliarz Rady Nieustającej, starosta ryczywolski w 1771 roku; kompozytor, pisarz, poeta i dramaturg, kuzyn Andrzeja Ignacego, który był ojcem kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego.

Michał Kleofas Ogiński, z Retowa, książę – polski kompozytor oraz teoretyk muzyki, pamiętnikarz, pisarz polityczny, podskarbi wielki litewski (1793–1795), miecznik wielki litewski od 1789 roku, senator rosyjski, członek konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, konspirator niepodległościowy, działacz emigracyjny, mason, kawaler maltański, poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Rzeczypospolitej w Republice Zjednoczonych Prowincji w latach 1790–1791, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Wielkiej Brytanii w 1790 roku.

Leon Wojciech Opaliński herbu Łodzia – wojewoda sieradzki w 1766 roku, wojewoda mazowiecki w 1764 roku, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1755 roku, jeden z przywódców konfederacji barskiej w Wielkopolsce, starosta bolesławski w 1744 roku, ostatni z rodu Opalińskich herbu Łodzia.
Marcin Oracewicz – polski bohater obrony Krakowa przed Rosjanami w czasie Konfederacji barskiej w czerwcu 1768 roku.

Katarzyna Ossolińska herbu Topór (1743-1807) – córka księcia Tomasza Ossolińskiego (1716-1782) - starosty ruskiego i Teresy Lanckorońskiej.

Józef Jan Kanty Ossoliński herbu Topór z Tęczyna, z Balic, – wojewoda wołyński od 1757, chorąży nadworny koronny (1738), starosta sandomierski i chmielnicki, konfederat barski.

Michał Ostaszewski herbu Ostoja – organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój.

Kazimierz Owsiński (1752-1799) – aktor, dyrektor teatru. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Mąż aktorki Julii Sikorskiej. Przez współczesnych uważany za najwybitniejszego aktora polskiego.
Franciszek Piotr Potocki herbu Pilawa – hrabia austriacki 1777, członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku, starosta szczerzecki, ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1791-1792, poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1789-1791, szef regimentu Potockich.

Teodor Potocki herbu Pilawa – poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki.
Karol Stanisław Onufry Jan Nepomucen Radziwiłł „Panie Kochanku” herbu Trąby – wojewoda wileński od 1762, generał lejtnant od 1759 roku, szef 8. Regimentu Pieszego Domu Radziwiłłów, komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa wileńskiego w 1790 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1755 roku, starosta generalny ruski w latach 1754-1762, miecznik wielki litewski od 1752, w 1752 mianowany podczaszym litewskim, X ordynat nieświeski, VIII ordynat ołycki, VII pan na Białej, właściciel Birż, Dubinek, Kiejdan, dyrektor wileńskiego sejmiku elekcyjnego w 1747 roku.

Franciszek Ksawery Rostworowski – dyplomata, konfederat barski, sędzia w czasie powstania kościuszkowskiego.
Stanisław Ferdynand Rzewuski herbu Krzywda – chorąży wielki litewski w latach 1760-1781, podstoli wielki litewski w 1759 roku, starosta chełmski w latach 1758-1769, rotmistrz pancerny w 1755 roku.

Konstancja Kolumba Sanguszkowa z Denhoffów herbu Dzik – marszałkowa nadworna litewska.

Katarzyna Agnieszka Ludwika z Sapiehów Sapieżyna – łowczyna litewska, działaczka konfederacji barskiej.

Piotr Paweł Sapieha herbu Lis – stolnik wielki litewski, wojewoda smoleński, starosta wschowski, pułkownik województwa smoleńskiego w 1764 roku.

Wacław Hieronim Sierakowski herbu Ogończyk, – biskup kamieniecki (1739-1742), przemyski (1742-1760), następnie arcybiskup lwowski (1760-1780), konfederat barski.

Paweł Skórzewski herbu Drogosław – senator-wojewoda Królestwa Kongresowego w 1819 roku, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, stolnik kaliski od 1792 roku, podczaszy poznański w 1792 roku, podstoli poznański w latach 1787-1789, łowczy kaliski w latach 1783-1787, miecznik kaliski w 1780 roku, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, konsyliarz konfederacji targowickiej z województwa kaliskiego w 1792 roku, członek Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji 3 Maja, konfederat barski, poseł na sejm.
Franciszek Stadnicki – polski kawaler Orderów Orła Białego i św. Stanisława, konfederat barski; obrońca Krakowa, starosta ostrzeszowski; rotmistrz, poseł na sejm z ziemi wieluńskiej, właściciel 17 kluczy m.in. Rymanowa i Dukli (1809 r.)

Szymon Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża – konfederat barski z województwa sandomierskiego, konsyliarz województwa sandomierskiego w konfederacji radomskiej 1767 roku. Poseł na Sejm Repninowski z województwa sandomierskiego.

Stanisław Strawiński herbu Sulima – rotmistrz starodubowski, jeden z oficerów konfederacji barskiej.

Wojciech Walerian Suchodolski herbu Janina – konfederat barski, kasztelan radomski w latach 1790–1793, chorąży chełmski w 1787 roku, poseł na Sejm Czteroletni.

Antoni Sułkowski książę herbu Sulima – kanclerz wielki koronny od 1793, wojewoda kaliski od 1786 i gnieźnieński od 1775, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, generał lejtnant wojsk koronnych od 1762, podkomorzy (szambelan) dworu austriackiego od 1765 roku.

Franciszek de Paula Sułkowski herbu Sulima – książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, generał inspektor piechoty koronnej, członek Komisji Wojskowej, generał lejtnant, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego (1765), starosta cudnowski, IV książę bielski, zwierzchnik komandorii Świętego Jana Chrzciciela kawalerów maltańskich, podkomorzy (szambelan) dworu austriackiego.
Dyzma Bończa-Tomaszewski herbu Bończa, pseud. i krypt.: D. B.T.; Pisarz poematu "Rolnictwo", – polski poeta, komedio- i dramatopisarz, tłumacz, publicysta polityczny i pamiętnikarz. Sekretarz konfederacji targowickiej, uczestnik konfederacji barskiej oraz sekretarz polskiego posła w Petersburgu Antoniego Augustyna Debolego. Działacz polityczny związany ze Stanisławem Szczęsnym Potockim.
Teodor Wessel herbu Rogala – wojewoda łęczycki 1759–1761, podskarbi wielki koronny w latach 1761–1775, prezes Komisji Skarbowej Koronnej, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku, starosta wschowski i różański, starosta lipnicki w 1771 roku, członek Komisji Skarbu Jego Królewskiej Mości w 1768 roku.

Teodor Wielogłowski herbu Starykoń – podczaszy bracławski w 1780 roku, podczaszy wiski w 1753 roku, towarzysz znaku pancernego Jego Królewskiej Mości i członek konfederacji barskiej w 1769 roku.
Franciszek Wielopolski herbu Starykoń – marszałek nadworny koronny 1767-1773, X ordynat Ordynacji Myszkowskich, uczestnik konfederacji radomskiej, właściciel wielu nieruchomości i gruntów w Krakowie.

Jan Tadeusz Zyberg herbu własnego – podkomorzy inflancki 1766–1775, konfederat barski, wojewoda inflancki 1775–1778, wojewoda brzeskolitewski, starosta bolnicki. Syn poprzedniego (1769–1775) wojewody inflanckiego, Józefata Zyberga.