
Jan Klemens Branicki – hrabia z Ruszczy, podstoli wielki koronny od 1658, stolnik wielki koronny od 1660, marszałek nadworny koronny od 1662, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1661 roku, starosta chęciński, sądecki, stopnicki, bielski, brański, ratneński i krośnieński.

Jan Klemens Branicki herbu Gryf – hrabia z Ruszczy, chorąży krakowski od 1641, podkomorzy krakowski od 1656, żupnik chęciński, starosta chęciński, bocheński i wielicki. Zawarł związek małżeński z Anną Beatą Wapowską, c. Katarzyny Kostczanki, h. Dąbrowa i Stanisława Jana Wapowskiego

Aleksander Derszniak z Rokitnicy herbu Korczak – starosta radoszycki, cześnik sandomierski, starosta małogoski i kasztelan małogoski.

Jakub Dunin ze Skrzynna herbu Łabędź – referendarz świecki koronny w latach 1726-1730, regent kancelarii koronnej do 1726 roku, starosta bracławski (1715-1719), starosta radomski (1729), starosta wiślicki w 1728 roku, starosta bodaczowski, starosta byliński i narewski (1714), starosta radoszycki. Podkomorzy. Stronnik króla Augusta II Mocnego, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu św. Łazarza z Góry Karmel.
Andrzej Firlej herbu Lewart – kasztelan lubelski od 1576 roku, starosta sandomierski, sekretarz królewski od 1569 roku, marszałek sejmu koronacyjnego 1576 roku.

Józef Wincenty Gołuchowski herbu Leliwa – podczaszy chełmiński w 1775 roku, hrabia austriacki w 1783 roku.

Piotr Gorajski herbu Korczak – starosta uszpolski, przywódca szlachty w rokoszu Zebrzydowskiego, mówca sejmowy, obrońca wolności sumienia i praw protestantów, alchemik.
Jakub Aleksy Hadziewicz herbu Wieniawa – wojski mniejszy wiślicki w 1773 roku, skarbnik wiślicki w 1773 roku, wojski nowokorczyński w latach 1760-1763, pisarz grodzki nowokorczyński w 1760 roku.
Michał Ambroży Kochanowski herbu Korwin – poseł na Sejm Czteroletni, członek władz insurekcji kościuszkowskiej, senator-kasztelan i senator-wojewoda Królestwa Polskiego, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku, członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku, prezes Izby Administracji Publicznej departamentu warszawskiego w 1808 roku, szambelan Stanisława Augusta od 1778.

Mikołaj Przedbór Koniecpolski herbu Pobóg, – kasztelan rozpierski (1578), poseł na sejm. Był synem Stanisława Koniecpolskiego – starosty przemyskiego i Katarzyny z Heltów, zm. po 1531 r. mieszczki poznańskiej, kalwinista.

Kazimierz Krasiński herbu Ślepowron – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1783 roku, działacz polityczny, hrabia pruski od 1798, szambelan króla Stanisława Leszczyńskiego od 1747, starosta grodowy krasnostawski w latach 1758-1782, starosta niegrodowy nowomiejski w 1752 roku, starosta przasnyski w 1773 roku, oboźny koronny (dworski) w 1763 roku.
Michał Hieronim Krasiński herbu Ślepowron – cześnik stężycki w latach 1752-1757, podkomorzy różański od 1758, starosta opinogórski, poseł na sejmy, marszałek generalny konfederacji barskiej w Koronie, rotmistrz pancerny wojska koronnego w 1768 roku, marszałek ziemi ciechanowskiej w konfederacji radomskiej 1767 roku.

Jan Krosnowski herbu Junosza – burgrabia drohicki w 1742 roku, łowczy stężycki w 1744 roku, cześnik opoczyński w 1765 roku, podstoli opoczyński w 1768 roku, starosta snochowski.

Stanisław Lanckoroński herbu Zadora – hetman polny koronny w latach 1654–1657, wojewoda ruski w latach 1651–1656, wojewoda bracławski w latach 1649–1651, regimentarz koronny w latach 1649–1650, kasztelan kamieniecki w 1649 roku, kasztelan halicki w latach 1646–1649, dworzanin królewski w 1641 roku, starosta nossowski, skalski, starosta ratneński.

Wawrzyniec Lanckoroński herbu Zadora – starosta stopnicki w 1717 roku, marszałek księstw oświęcimskiego i zatorskiego w konfederacji dzikowskiej w 1734 roku. Komisarz na sądy lubelskie w 1727, pan na Wodzisławiu, właściciel Żwańca i dóbr na Podolu.

Zbigniew Lanckoroński herbu Zadora – podkomorzy sandomierski w latach 1604-1619.

Rafał Leszczyński herbu Wieniawa – kasztelan wiślicki (1612), kaliski (1618), wojewoda bełski (1619), marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1609 roku, starosta horodelski (1616-1619), wschowski (1613), hrubieszowski (1633), dubieński, tłumacz i mecenas sztuki.

Samuel Leszczyński, kryptonim: S.L.O.K.Ł.K.S. = Samuel Leszczyński Oboźny Koronny Łucki Korsuński Starosta, – oboźny koronny (dworski) w latach 1664-1676, starosta łucki w latach 1658-1673, starosta korsuński w latach 1667-1676, rotmistrz królewski (1659), pułkownik królewski (1665), panegirysta i poeta.

Aleksander Michał Lubomirski książę herbu Szreniawa bez Krzyża – wojewoda krakowski w latach 1668–1677, koniuszy koronny w 1645 roku, podczaszy królowej w 1641 roku, starosta niepołomicki, rycki, lubaczowski, sandomierski w 1636 roku, zatorski w 1639 roku, płoskirowski w 1646 roku, starosta perejasławski od 1668 roku, starosta lipnicki w 1664 roku, dworzanin królewski w 1635 roku.

Franciszek Ferdynand Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – chorąży wielki koronny w latach 1773-1774, miecznik koronny w latach 1761-1773, starosta barski w latach 1759-1774, kazimierski w 1759 roku, biecki w latach 1756-1765, olsztyński w latach 1728-1774.

Jerzy Aleksander Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – wojewoda sandomierski w latach 1729–1735, oboźny koronny (dworski) w latach 1703–1729, starosta sądecki.

Stanisław Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – marszałek wielki koronny od 1766 roku, strażnik wielki koronny w latach 1752–1766, komisarz z rycerstwa Komisji Skarbowej Koronnej w 1765 roku, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, starosta wiślicki w 1765 roku, starosta kałuski, goszczyński i lubocheński.

Adam Dezydery Saryusz Łącki herbu Jelita – generał lejtnant wojsk koronnych w 1777 roku, kasztelan sandomierski w latach 1764-1784, kasztelan czechowski w latach 1768-1774, konsyliarz Rady Nieustającej w latach 1776-1780, cześnik opoczyński w latach 1754-1757, podstoli opoczyński w latach 1757-1764, stolnik opoczyński w latach 1764-1765, chorąży opoczyński w latach 1765-1768.

Adam Leon Albin Kazimierz Małachowski herbu Nałęcz – krajczy wielki koronny w latach 1755-1767, wielokrotny marszałek sejmu, poseł, starosta oświęcimski w 1727 roku i wąwolnicki w 1738 roku, karaczkowski w 1756 roku, przedborski w 1758 roku, wójt Ucieszkowa w 1722 roku, pułkownik chorągwi husarskiej Pułku Najjaśniejszego Króla w 1760 roku.
Jacek (Hiacynt) Małachowski herbu Nałęcz – hrabia, kanclerz wielki koronny 1786–1793, podstoli wielki koronny i referendarz wielki koronny od 1764, starosta ostrołęcki od 1756, starosta piotrkowski od 1758, starosta grodecki od 1762, prezes Komisji Kruszcowej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, duktor powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego w 1764 roku. Dziedzic na dobrach Rękoraj i Moszczenica.

Jan Małachowski herbu Nałęcz – hrabia na Końskich i Białczewie, kanclerz wielki koronny w latach 1746-1762, podkanclerzy koronny w latach 1735-1746, stolnik koronny w latach 1734-1735, wielkorządca krakowski od 17 stycznia 1734 roku do 30 czerwca 1736 roku, starosta opoczyński w latach 1726-1752, starosta ostrołęcki w 1739 roku, starosta bracławski, buczniowski, grodecki, kamieniobrodzki, krzeczowski i sądecki.

Stanisław Małachowski herbu Nałęcz – hrabia na Końskich i Białaczowie, prezes Senatu Księstwa Warszawskiego w latach 1807–1809, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego w 1809 roku, stały przedstawiciel stanów w Straży Praw, starosta sądecki, marszałek konfederacji Korony Królestwa Polskiego i marszałek Sejmu Czteroletniego w 1788, referendarz wielki koronny w okresie 1780–1792, podstoli koronny w 1779, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1775 roku, starosta sądecki w okresie 1755–1784.
Jan Andrzej Morsztyn herbu Leliwa – polityk, poeta, podskarbi wielki koronny w latach 1668–1683, świecki referendarz koronny w latach 1658–1668, stolnik sandomierski w latach 1647–1658, sekretarz królewski w 1656 roku, starosta tucholski w latach 1667–1669 i 1673–1681, warcki od 1661 roku, tymbarski w 1658 roku, kowalski w latach 1658–1672, zawichojski od 1656 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1679 roku.
Fryderyk Józef Jan Kanty Moszyński herbu Nałęcz – referendarz wielki litewski od 1773 roku, sekretarz wielki litewski, marszałek wielki koronny w latach (1793–1795), generał-major wojsk polskich od 1768 roku, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1768–1793, w 1771 roku mianowany oboźnym wielkim litewskim, starosta nowokorczyński w 1771 roku, starosta lipnicki w 1765 roku.

Józef Niemirycz herbu Klamry – podstoli stężycki w latach 1780–1793, cześnik stężycki w latach 1778–1780, poseł województwa sandomierskiego na Sejm Czteroletni w 1790 roku.

Jan Bochotnicki, także Jan z Bochotnicy, właśc. Jan Oleśnicki herbu Dębno – polityk i dyplomata, poseł na Sejm (1505), starosta małogoski (1505), kasztelan małogoski (1506–1512), starosta chełmski (1506–1510), kasztelan sądecki, kasztelan wiślicki, wojewoda lubelski (1519–1532).

Mikołaj Oleśnicki herbu Dębno – właściciel Pińczowa, protektor reformacji w Małopolsce,
Jerzy Ossoliński herbu Topór – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1631 roku i marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1635 roku, dyplomata, podstoli wielki koronny od 1630, marszałek sejmu 1631, starosta bydgoski od 1633, podskarbi nadworny koronny w latach 1632-1636, wojewoda sandomierski od 1636, podkanclerzy koronny od 1638, kanclerz wielki koronny od 1643, starosta lubelski w latach 1649–1650, starosta lubomelski w 1639 roku, lubaczowski w latach 1637–1645 i 1648–1650, bogusławski, brodnicki, rycki, dorpacki, adzelski, stanisławowski, bydgoski w latach 1632–1644, starosta żydaczowski w 1650 roku, starosta radoszycki w 1625 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1633 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1621 roku, dworzanin królewicza Władysława.
Józef Kajetan Ossoliński herbu Topór – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku, kasztelan podlaski od 1790, senator Królestwa Kongresowego w latach 1822-1824 i starosta sandomierski w 1781 roku, od 1780 roku wielokrotny poseł z ziemi drohickiej oraz poseł, członek konfederacji targowickiej, powołany przez konfederację generalną koronną w 1792 roku na asesora w jurysdykcji marszałkowskiej koronnej, kolekcjoner dzieł sztuki.

Krzysztof Ossoliński herbu Topór – wojewoda sandomierski w latach 1638–1645, kasztelan wojnicki w latach 1636–1638, kasztelan sądecki w latach 1633–1636, podkomorzy sandomierski w latach 1619–1633, podstoli sandomierski w latach 1618–1619, starosta wolbromski, starosta robczycki, dworzanin królewski w 1607 roku, poseł królewski, dowódca oddziału przeciw Turkom i Tatarom, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1644 roku, pisarz i tłumacz.

Maksymilian Ossoliński herbu Topór – chorąży (1624) i podkomorzy sandomierski (1633), podskarbi nadworny koronny (1636-1648), kasztelan czerski (1648) i starosta biecki i malborski.

Jerzy Marcin Ożarowski herbu Rawicz – generał-lejtnant wojsk koronnych w 1737 roku, oboźny koronny (dworski) w latach 1729-1741, podstoli koronny w latach 1728-1729, stolnik krakowski w latach 1712-1728, wielkorządca krakowski w latach 1730-1734, starosta nowomiejski i drugniński, starosta dobczycki w 1739 roku, marszałek województwa krakowskiego w konfederacji dzikowskiej w 1734 roku.

Stanisław Pękosławski herbu Abdank – marszałek sejmu 1585 roku, rotmistrz królewski, komisarz generalny w Inflantach. Starosta marienhauski, swanenburski, kierepecki i sandomierski.

Paweł Popiel Chościak herbu Sulima – kasztelan sandomierski od 1784, kasztelan małogoski w latach 1777–1784, chorąży wiślicki w latach 1765–1777, stolnik wiślicki w latach 1760–1765, rotmistrz wojsk koronnych w latach 1773–1789, chorąży chorągwi pancernej królewicza Fryderyka Krystiana Wettyna w 1762 roku.

Antoni Potkański herbu Brochwicz – podkomorzy sandomierski w 1762 roku, chorąży stężycki w latach 1755-1762, porucznik chorągwi pancernej kasztelana przemyskiego Morskiego w Pułku Najjaśniejszego Króla w 1760 roku.
Józef Potocki herbu Pilawa – starosta szczerzecki i czorsztyński, kasztelan lwowski, sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1764 roku.

Jakub Sienieński, Jan z Sienna, herbu Dębno – członek wspólnoty braci polskich, poseł na sejmy I Rzeczypospolitej, założyciel Akademii Rakowskiej (1602), uczestnik rokoszu sandomierskiego (1606–1609).

Maciej Sołtyk herbu Sołtyk – wojewoda sandomierski od 1774 roku, kasztelan sandomierski w latach 1761-1774, podkomorzy sandomierski w latach 1757-1761, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, duktor województwa sandomierskiego w 1764 roku.

Szymon Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża – konfederat barski z województwa sandomierskiego, konsyliarz województwa sandomierskiego w konfederacji radomskiej 1767 roku. Poseł na Sejm Repninowski z województwa sandomierskiego.

Józefat Konstanty Szaniawski herbu Junosza – podstoli koronny w latach 1729-1739, starosta chęciński, starosta augustowski w 1719 roku, poseł na sejmy.

Franciszek Jakub Szembek herbu własnego – wojewoda inflancki w latach 1737-1765, chorąży nadworny koronny w latach 1732-1735, starosta brzesko-kujawski w latach 1735-1736, starosta tolkmicki.

Franciszek Tarło herbu Topór – wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1725 roku, kasztelan lubelski w latach 1725-1731, starosta wieluński i pilzneński.
Jan Tarło herbu Topór – wojewoda sandomierski od 1736, wojewoda lubelski w latach 1719-1736, subaltern regimentarza generalnego koronnego w latach 1733-1735, szef regimentu łanowego w latach 1728–1750, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1724 roku, podstoli wielki litewski, starosta krośnieński, kamieniecki, latyczowski i sokalski, starosta jasielski w 1722 roku, generał ziem podolskich w 1728 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1726 roku.

Karol Tarło herbu Topór – kanclerz wielki koronny w 1702 roku, podkanclerzy koronny w latach 1689-1702, wojewoda lubelski w latach 1685–1689, starosta stężycki w latach 1668-1686 i 1693-1695, marszałek kapturowy sandomierski w 1674 roku.
Franciszek Ksawery Woyna herbu Trąby, inne formy nazwiska: Wojna; Wojno; Woyno, – generał lejtnant wojsk koronnych, adiutant króla, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1793–1794, starosta stanisławowski, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, konsyliarz Rady Nieustającej, wolnomularz, wielki namiestnik Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w 1784. Dramatopisarz, poeta i tłumacz.

Teofil Wojciech Załuski herbu Junosza – hrabia, kasztelan buski 1786–1791, podskarbi nadworny koronny od 1793, starosta grodzki chęciński, poseł na sejm grodzieński, rotmistrz Kawalerii Narodowej, tajny radca rosyjski od 1801, szambelan i tajny radca austriacki od 1808.

Krzysztof Zbaraski herbu własnego – koniuszy koronny w latach 1610-1627, starosta krzemieniecki, solecki i tryliski, książę, ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1622-1624, starosta wiślicki w 1617 roku.

Jan Nepomucen Zboiński herbu Ogończyk – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1777 roku, deputat na Trybunał Główny Koronny w 1779 roku, starosta mszański.
Andrzej Zborowski herbu Jastrzębiec – miecznik koronny i krakowski, marszałek nadworny koronny, kasztelan sanocki, kasztelan biecki, starosta radomski, kalwinista.