WKacper Borowski – biskup łucko-żytomierski, potem płocki, profesor Akademii Duchownej w Wilnie i Petersburgu, patrolog. Używał pseudonimów: „Cudzonowski”, „X. Chwalibóg”.
WKasper Kazimierz Cieciszowski herbu Pierzchała – arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1828-1831, metropolita wszystkich kościołów rzymskokatolickich w Imperium Rosyjskim od 1827, biskup kijowski od 1785, biskup łucki i żytomierski od 1798, opat komendatoryjny miechowski w 1782 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791-1792.
WStanisław Kazimierz Dąmbski herbu Godziemba – biskup krakowski, kujawski, płocki, łucki i chełmski.
WIgnacy Dub-Dubowski – polski biskup rzymskokatolicki, ordynariusz diecezji łucko-żytomierskiej (1917–1925), administrator apostolski diecezji kamienieckiej (1917–1918), arcybiskup tytularny Philippopolis di Arabia.
WHenryk Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w 1624 roku, podkanclerzy koronny w latach 1613-1618, referendarz wielki koronny w 1605 roku, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1607-1617, prepozyt komendatoryjny miechowski w 1612 roku, scholastyk krakowski w 1594 roku, sekretarz królewski w 1596 roku, kanonik sandomierski do 1614 roku.
WAndrzej Gembicki herbu Nałęcz – biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1628–1638, biskup diecezjalny łucki w latach 1638–1654, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, opat trzemeszeński.
WMichał Godlewski – polski duchowny katolicki, historyk Kościoła, biskup pomocniczy łucki i żytomierski, arcybiskup tytularny Amorianus, profesor Akademii Duchownej w Petersburgu oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego.
WAchacy (Achacjusz) Grochowski herbu Junosza – biskup przemyski oraz łucki, sekretarz Jego Królewskiej Mości, prepozyt łęczycki i sandomierski, kanonik krakowski i przemyski, prepozyt miechowski, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1620 roku.
WPaweł Algimunt Holszański herbu Hippocentaurus – książę litewski, od 1507 roku biskup łucki, od 1536 roku wileński, archidiakon wileński, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w 1536 roku.
WBolesław Hieronim Kłopotowski – polski duchowny katolicki, biskup łucko-żytomierski, arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1901-1903.
WFranciszek Antoni Kobielski herbu Poraj – biskup łucki i brzeski, kanclerz królowej Marii Józefy, prepozyt krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1717–1749, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Krzeszowska w latach 1708–1717, kanonik kieleckiej kapituły kolegiackiej prebendy Amanuszewska w latach 1705–1711, dziekan kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w latach 1717–1744, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, kanonik kujawski.
WGrzegorz (Hryhorij) Kochanowicz, greckokatolicki biskup łucko-ostrogski, metropolita kijowski. Urodził się na Białorusi przed 1750 rokiem. Teologię studiował prawdopodobnie w Wilnie. Kapłan diecezjalny. Kryłoszanin, wiceoficjał i następnie oficjał kapituły połockiej przy metropolicie Herakliuszu Lisowskim. W 1807 r. powołany został na biskupa łucko-ostrogskiego. Metropolitą Kościoła unickiego w Rosji mianowany 3 października 1809 roku. Chociaż nie był zatwierdzony przez Stolicę Apostolską, z przyczyn trudności komunikowania się z Rzymem, 10 stycznia 1811 r. wyświęcił w Wilnie trzech nowych biskupów: bpa połockiego Jana Krassowskiego, sufragana metropolii wileńskiej Adriana Hołownię i biskupa pomocniczego brzeskiego Leona (Lwa) Jaworowskiego. Współkonsekratorami byli dwaj biskupi łacińscy, bp miński Jakub Ignacy Dederko i sufragan połocki Cyprian Odyniec. Był w konflikcie z zakonem bazyliańskim. Pod jego kierunkiem „Kolegium Duchowne” wydało w 1810 roku zakaz przyjmowania do bazylianów szlachciców. Zmarł w 1814 r. w Żydyczynie, gdzie rezydował jako biskup łucko-ostrogski. Zgodnie z jego wolą zarząd metropolią powierzono arcybiskupowi połockiemu Janowi Krassowskiemu, a eparchię łucką przekazano pod zarząd tymczasowy bpa brzeskiego Jozafata Bułhaka.
WSzymon Marcin Kozłowski – polski duchowny katolicki, biskup łucki i żytomierski (1883-1891), potem arcybiskup mohylewski, rektor Akademii Duchownej w Petersburgu, biblista, popularyzator teologii.
WAndrzej Lipski herbu Grabie, – biskup łucki (1617), włocławski (1623) i krakowski, podkanclerzy koronny od 1618, kanclerz wielki koronny w latach 1620-1625, scholastyk płocki, kanonik płockiej kapituły katedralnej, kanonik krakowski i sandomierski, administrator diecezji krakowskiej w 1616 roku, sekretarz królewski w latach 1599-1616, pisarz kancelarii mniejszej koronnej w latach 1595-1599, prawnik i historyk, kanclerz królowej Konstancji Habsburżanki.
WJan Aleksander Lipski herbu Grabie – polski duchowny katolicki, kardynał, biskup łucki (1732), biskup krakowski (1732–1746), książę siewierski (1732–1746), kawaler Orderu Orła Białego.
WCyryl Lubowidzki (1897-1898) – piąty z rzędu biskup łucko-żytomierski, wcześniej biskup pomocniczy łucki i żytomierski. Urodził się w 1824 r. w Druchowie w powiecie rówieńskim. Po nauce w domu, wstąpił do seminarium jeszcze w Łucku, którego rektorem był znakomity i świątobliwy kapłan, ks. Wiktor Ożarowski. Odznaczał się wielkimi zdolnościami i pilnością, dlatego został wysłany na studia do Wilna, a następnie do Petersburga, jakie ukończył ze stopniem magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął w 1846 roku. Po powrocie z Petersburga do diecezji został profesorem teologii dogmatycznej, śpiewu i liturgiki oraz bibliotekarzem w Seminarium Duchownym w Żytomierzu. Dobrocią i sprawiedliwością zjednywał sobie kleryków. Kanonik honorowy i gremialny. W 1861 roku został mianowany scholastykiem Kapituły Łuckiej i Żytomierskiej. W tejże kapitule w 1864 r. został kantorem, w 1866 – archidiakonem, a w 1876 – prałatem-dziekanem. W 1878 r., gdy bp Kasper Borowski był na zesłaniu, został administratorem diecezji i urząd ten piastował do objęcia rządów diecezją przez nowo mianowanego ordynariusza łucko-żytomierskiego bpa Szymona Marcina Kozłowskiego w 1883 roku. 24 marca 1884 r. prekonizowany na biskupa tytularnego Dulma (Almissa) oraz biskupa pomocniczego łuckiego i żytomierskiego. Gdy w 1891 r. bp Sz. M. Kozłowski został mianowany metropolitą mohylewskim i diecezja łucko-żytomierska znów została bez pasterza, ponownie został administratorem diecezji. Dopiero w dniu 30 stycznia 1897 r. został kolejnym ordynariuszem łucko-żytomierskim, ale był nim niedługo, bo zmarł w dniu 28 maja 1898 roku. W latach 1897-1898 był również administratorem diecezji kamienieckiej. Pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Żytomierzu.
WJan Łosowicz – biskup rzymskokatolicki.
WStanisław Łubieński herbu Pomian – biskup płocki, podkanclerzy koronny, sekretarz królewski; brat Macieja.
WBernard Maciejowski herbu Ciołek – biskup łucki i krakowski, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1606–1608, chorąży wielki koronny w latach 1574–1582, starosta bolesławski w 1579 roku.
WAdam Tadeusz Stanisław Naruszewicz – polski jezuita, nadworny historyk i poeta, dramatopisarz i tłumacz, biskup smoleński w latach 1788-1790, biskup łucki w latach 1790-1796, sekretarz Rady Nieustającej w latach 1781-1786, pisarz wielki litewski w latach 1781-1788, senator. Ojciec polskiego klasycyzmu. Już za życia nazywano go „polskim Horacym” i spadkobiercą Jana Kochanowskiego. Jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Jana Potockiego, Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego, Józefa Maksymiliana Ossolińskiego i Wawrzyńca Surowieckiego.
WAntoni Karol Niedziałkowski – pisarz polski, duchowny katolicki, biskup łucko-żytomierski.
WMikołaj Jan Prażmowski herbu Belina – interreks 1668–1669, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1666, biskup łucki od 1659, biskup warmiński od 1664, w latach 1658–1666 kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny od 1658, sekretarz wielki koronny, referendarz wielki koronny od 1652 roku.
WWalerian Protasewicz, Walerian Protaszewicz-Szuszkowski herbu Drzewica – biskup łucki, następnie wileński, pisarz wielki litewski, założyciel wileńskiego kolegium jezuickiego, przekształconego w 1578 roku w uniwersytet.
WWojciech I Albrecht Radziwiłł „Jałmużnik” herbu Trąby – biskup łucki w latach 1499-1508, biskup wileński w latach 1508-1519, senator I RP w latach 1499-1519.
WWitalij Skomarowski – ukraiński duchowny katolicki, biskup ordynariusz diecezji łuckiej od 2014.
WAndrzej Spławski znany również jako Andrzej z Płońska – katolicki biskup włodzimierski, a następnie łucki, jeden z gospodarzy zjazdu monarchów w Łucku w 1429 roku.
WHieronim Stroynowski herbu Strzemię, inna forma nazwiska: Strojnowski, – polski duchowny katolicki, pijar, biskup wileński mianowany w 1814 roku, koadiutor biskupa łucko-żytomierskiego w 1804 roku, biskup tytularny Lambaesis mianowany w 1804 roku, ordynowany w 1808 roku, prawnik i ekonomista, mówca, profesor i rektor Uniwersytetu Wileńskiego.
WAdolf Piotr Szelążek – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy płocki w latach 1918–1925, biskup diecezjalny łucki w latach 1926–1950, założyciel Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Sługa Boży Kościoła katolickiego.
WHieronim Antoni Szeptycki herbu własnego – polski biskup, członek konfederacji Czartoryskich.
WMarcin II Szyszkowski herbu Ostoja – książę siewierski, polski duchowny katolicki, biskup-koadiutor, następnie biskup łucki, płocki i krakowski.
WMarcjan Trofimiak – biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1991–1998, biskup diecezjalny łucki w latach 1998–2012.
WFeliks Turski herbu Rogala – biskup chełmski od 22 kwietnia 1765 roku do 4 marca 1771 roku, biskup łucki w 1771, biskup krakowski od 20 listopada 1788, od 1773 proboszcz międzyrzecki, konsyliarz Rady Nieustającej, członek konfederacji targowickiej.
WAntoni Erazm Wołłowicz herbu Bogoria – polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny diecezji łuckiej w latach 1755-1770, pisarz wielki litewski w 1744 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1748 roku, archidiakon żmudzki, kanclerz królowej Marii Józefy.
WPaweł Wołucki herbu Rawicz – polski duchowny katolicki, dyplomata, biskup kamieniecki, włocławski i łucki.
WJan Stefan Wydżga herbu Jastrzębiec – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1679-1685, biskup łucki w latach 1655-1659, biskup warmiński w latach 1659-1679, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, kanclerz królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w 1652 roku, proboszcz kapituły katedralnej lwowskiej w 1641 roku, opat sieciechowski w 1647 roku, historyk.
WAleksander Benedykt Wyhowski herbu Abdank – duchowny katolicki, opat benedyktynów na Św. Krzyżu (1690-1705) – biskup łucki, mianowany przez Jana III Sobieskiego w kwietniu 1696 referendarzem wielkim litewskim, opat sieciechowski. Zaufany Augusta II. Objęty ekskomuniką przez papieża Aleksandra VIII za siłowe wejście na stołek opaci w klasztorze łysogórskim.
WAndrzej Stanisław Kostka Załuski herbu Junosza – polski duchowny katolicki, biskup płocki, biskup łucki, biskup chełmiński, biskup krakowski, administrator apostolski diecezji pomezańskiej, w latach 1735–1746 kanclerz wielki koronny, opat komendatoryjny czerwiński i paradyski, dziekan pułtuski, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1711–1723.
WJan Chryzostom Zamoyski herbu Jelita – biskup łucki w latach 1654-1655, przemyski od 1649, bakowski od 1631, dominikanin.
WLongin Żarnowiecki, polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy łucki i żytomierski.