WJózef Bielak herbu Bielak – generał major, członek Sztabu Generalnego Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1792 roku, Tatar litewski, muzułmanin.
WJózef Chrapowicki herbu Gozdawa – generał-major w 1762 roku, kasztelan mścisławski od 1786 do 1792, marszałek Rady Nieustającej w latach 1784–1786. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego. Na Sejmie Czteroletnim autor projektu reformy sejmików.
WAntoni Michał Hutten-Czapski herbu Leliwa – polski generał, podkomorzy chełmiński w latach 1762-1792, miecznik pruski w latach 1760-1762, chorąży malborski w latach 1759-1760, komisarz z rycerstwa w Komisji Wojskowej Koronnej w latach 1765-1770.
WFryderyk Piotr Dunin herbu Łabędź – generał major w 1758 roku, starosta zatorski od 1744 roku, poseł z księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm koronacyjny 1764 roku, poseł księstw oświęcimskiego i zatorskiego na Sejm Repninowski.
WRomuald Tadeusz Giedroyć herbu Hippocentaurus – książę, generał dywizji Królestwa Polskiego, wolnomularz.
WOtto Friedrich von der Groeben był pruskim żołnierzem i uczonym podróżnikiem. W roku swej śmierci został generałem-pułkownikiem w armii króla Polski Augusta II.
WAndrzej Kazanowski herbu Grzymała − generał major milicji grodzieńskiej.
WJan Stanisław Kątski herbu Brochwicz – generał artylerii koronnej, miecznik koronny, starosta urzędowski, literat.
WCharles Lee – brytyjski wojskowy, dyplomata, uczestnik amerykańskiej wojny o niepodległość, wojny rosyjsko-tureckiej, wojny siedmioletniej, podpułkownik British Army, generał Armii Kontynentalnej, armii portugalskiej oraz wojsk króla Stanisława Augusta. Jedna z bardziej niezwykłych i kontrowersyjnych postaci rodzących się Stanów Zjednoczonych. Prócz wieloletniej służby wojskowej wsławił się jako publicysta polityczny. Jest jedną z osób, której przypisuje się autorstwo „Listów Juniusza”.
WAntoni Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – kasztelan krakowski 1779–1782, wojewoda krakowski 1778–1779, wojewoda lubelski 1752–1778, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku, strażnik wielki koronny 1748–1752, generał major od 1746, starosta jasielski i opatowski, starosta medycki w 1772 roku, książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Marszałek dworu królewicza Karola od 1752. Właściciel Przeworska. W 1750 odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler bawarskiego Orderu Świętego Huberta od 1737.
WAntoni Benedykt Konstanty Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – miecznik wielki koronny w 1754 roku, generał major wojsk koronnych w 1753 roku, komendant Regimentu Piechoty hetmańskiego, poseł, jeden z działaczy stronnictwa „republikańskiego”, protegowany Francji, starosta kazimierski, starosta barski od 1727 roku, starosta lipnicki w 1733 roku.
WEliasz Jan Łącki herbu Szeliga, pułkownik, później generał-major, chorąży ziem pruskich, dowódca obrony Warszawy 14-17 czerwca 1657 przed wojskami szwedzko-siedmiogrodzkimi w czasie potopu szwedzkiego i obrony Lwowa w 1672 przed wojskiem turecko-kozackim. W listopadzie 1673 r. uczestniczył w bitwie pod Chocimiem, w 1674 brał udział w wyprawie na Ukrainę, w 1676 w czasie walk pod Żurawnem dowodził obroną szańca nad Dniestrem. W wyprawie wiedeńskiej 1683 r. stał na czele brygady piechoty. Zmarł między 1 VI a 4 VII 1685 r. W małżeństwie z Anną Teofilą Markowską miał córki Katarzynę Mariannę i Anielę; drugie małżeństwo, z Katarzyną z Kochanów Kłodnicką pozostało bezdzietne.
WJózef Adrian Massalski herbu własnego – podskarbi nadworny litewski od 1754 roku, wójt grodzieński do 1765 roku, starosta grodzieński w latach 1750-1765, marszałek sejmu w 1752 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1748 roku, generał-major wojsk I Rzeczypospolitej, podpułkownik petyhorski, od 1745, berżnicki, łozdziejski, propojski i wiślicki.
WWilhelm Mier herbu własnego – generał-major w latach 1721–1738, pułkownik w latach 1706–1720, kasztelan słoński w latach 1746–1758, wielkorządca krakowski od 1 stycznia 1715 roku do 31 grudnia 1724 roku, starosta lubczański w 1712 roku, starosta trzcinnicki w 1721 roku, dzierżawca żup krakowskich w latach 1718–1724, dzierżawca olbory olkuskiej w latach 1718–1720.
WFryderyk Józef Jan Kanty Moszyński herbu Nałęcz – referendarz wielki litewski od 1773 roku, sekretarz wielki litewski, marszałek wielki koronny w latach (1793–1795), generał-major wojsk polskich od 1768 roku, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1768–1793, w 1771 roku mianowany oboźnym wielkim litewskim, starosta nowokorczyński w 1771 roku, starosta lipnicki w 1765 roku.
WHrabia Burkhard Christoph von Münnich (ros. Иоганн Бурхарт Kристофор Ми́них – inżynier, rosyjski generał marszałek polny 1732, z pochodzenia Niemiec.
WKrzysztof Niemirowicz-Szczytt herbu Jastrzębiec – pułkownik wojsk francuskich, generał major wojsk litewskich, starosta jaśwojński, szambelan króla Stanisława Leszczyńskiego, ostatni z linii juchowickiej Niemirowiczów-Szczyttów.
WJózef Piotr Pac herbu Gozdawa – generał major wojsk litewskich od 1757 roku, generał adiutant buławy wielkiej litewskiej, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej i Deputacji Wojskowej Litwy, starosta wilejski.
WMichał Pac herbu Gozdawa – generał major wojsk polskich od 1783, starosta kowieński i borciański, poseł na sejm, komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa trockiego powiatu kowieńskiego w 1790 roku.
WMichał Jan Pac herbu Gozdawa – generał lejtnant wojsk litewskich, generał major wojsk litewskich w 1764 roku, marszałek generalny litewski konfederacji barskiej, marszałek powiatu nowogródzkiego w konfederacji barskiej w 1768 roku szambelan Augusta III Sasa, starosta ziołowski w 1754 roku.
WKarol Podgorski herbu Ostoja – generał major wojsk pruskich w Warmii. Rodzina pochodzi z województwa poznańskiego, majątek Sarbinowo.
WJózef Antoni Podoski herbu Junosza – wojewoda płocki w 1761 roku, kuchmistrz wielki litewski w 1750 roku, generał-adiutant królewski, generał lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku, generał major wojsk koronnych w 1754 roku, starosta bobrownicki w latach 1744-1754, starosta dobrzyński, karaczkowski, pokrzywnicki, złotoryjski, ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1759-1760.
WKalikst Poniński – książę, generał Wojsk Koronnych, członek konfederacji targowickiej w 1792 roku, emfiteutyczny starosta bracławski.
WTeodor Potocki herbu Pilawa – poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki.
WJan Jerzy Przebendowski herbu Kuna – generał-major wojsk koronnych w 1728 roku, podskarbi wielki koronny od 1703 roku, generał wielkopolski, wojewoda malborski 1697-1703, od 1693 kasztelan chełmiński, starosta mirachowski, pokrzywiński, pucki i grabowski, starosta kiszporski w latach 1697-1703, krajczy wielki koronny w 1711 roku, reichsgraf, pułkownik, senator.
WAntoni Pułaski herbu Ślepowron – zastępca marszałka, konsyliarz oraz sekretarz generalny konfederacji targowickiej, konsyliarz konfederacji generalnej konfederacji barskiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej w 1779 roku, starosta czereszeński.
WFilip Nereusz Raczyński herbu Nałęcz – generał major wojsk koronnych, starosta mieściski (1764).
WAndrzej Różycki herbu Rola – generał major, szef regimentu dragonów królowej wojska koronnego, działacz ewangelicki.
WMichał Ksawery Sapieha herbu Lis – generał major wojsk I Rzeczypospolitej, krajczy wielki litewski, starosta puński.
WStanisław Pereświet-Sołtan herbu Syrokomla – marszałek nadworny litewski od 1791, w 1790 roku mianowany podkomorzym litewskim, generał major armii Wielkiego Księstwa Litewskiego od 1782 roku, chorąży wielki litewski w 1782 roku, członek Komisji Policji Obojga Narodów w 1792 roku, wolnomularz.
WJózef Strutyński herbu Sas – generał-major dymisjonowany w 1794, rotmistrz Kawalerii Narodowej litewskiej 1791-1792, szambelan królewski.
WAdam Tarło herbu Topór – generał major wojsk koronnych, starosta goszczyński w 1730 roku, starosta brzegowski, skalski.
WJan Amor Tarnowski herbu Leliwa – generał major wojsk koronnych, rotmistrz Kawalerii Narodowej 1775-1783, kasztelan konarski łęczycki 1767-1799, hrabia, poeta i filozof. Pan i rezydent Kozina, ojciec Marcina.
WIgnacy Tyzenhauz herbu Bawół(ur. w 1760, zm. w 1822 roku) – generał major Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego, szef Regiment Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego od 1793 roku, konsyliarz powiatu lidzkiego konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w konfederacji targowickiej w 1792 roku, członek Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1812 roku, starosta posolski. W 1801 roku wybudował pałac w Rakiszkach na Litwie.
WBazyli Walicki herbu Łada – generał ziem rawskich w 1782 roku, generał major wojsk koronnych, wojewoda rawski w latach 1774-1789, kasztelan sochaczewski w latach 1758-1772, chorąży rawski do 1759 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej w latach 1777-1790, członek Sejmu Czteroletniego i zwolennik Konstytucji 3 Maja, senator, asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769 roku.
WIgnacy Wodziński herbu Jastrzębiec – generał major od 1791, od 1793 generał-lejtnant, komendant Szkoły Rycerskiej w latach 1793-1794, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, wolnomularz. W 1794 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1790 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
WStanisław Zawadzki – generał-major wojsk koronnych, od 1792 dowódca kompanii pontonierów, polski architekt doby klasycyzmu, architekt Komisji Edukacji Narodowej.
WIgnacy Aniceta Zawisza Kieżgajło herbu Łabędź – generał major, marszałek nadworny litewski 1736-1738, podkomorzy litewski 1734-1736, miecznik litewski 1730-1734, starosta miński od 1720 roku, starosta czeczerski.