WKonstanty Kazimierz Brzostowski herbu Strzemię, hrabia Państwa Kościelnego, prałat domowy papieża, biskup wileński od 24 listopada 1687, biskup smoleński od 1685, pisarz wielki litewski, duchowny sekretarz wielki litewski w 1670 roku, opat komendatoryjny mogilski.
WPaweł Ksawery Brzostowski herbu Strzemię, ps. i krypt.: Jeden domowy przyjaciel; P. X. B. R. W. X. L. K. O. P. – polski duchowny rzymskokatolicki, pisarz wielki litewski w 1762 roku, duchowny referendarz wielki litewski w latach 1774-1787, kanonik wileński w latach 1755-1773, publicysta i tłumacz.
WKasper Cichocki – kanonik krakowski, kanonik sandomierski, kanonik prebendy mydłowskiej, współtwórca kolegium jezuitów w Sandomierzu, proboszcz kościoła św. Piotra w Sandomierzu, profesor na wydziale filozoficznym Akademii Krakowskiej, obok Piotra Skargi jeden z najwybitniejszych pisarzy kontrreformacji sandomierskiej. Teolog i polemista katolicki.
WErazm Ciołek, znany też jako Vitellius – biskup płocki i dyplomata, wcześniej sekretarz królewski Aleksandra Jagiellończyka, poseł, mecenas sztuki i literatury oraz mówca. Zgromadził wielki księgozbiór, a wykonany dla niego mszał jest zaliczany do arcydzieł polskiej sztuki przełomu średniowiecza i renesansu.
WJan Kajetan Cywiński herbu Puchała – biskup delkoneński, sufragan trocki, biskup administrator diecezji od 1781, filantrop.
WKazimierz Florian Czartoryski – książę, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, biskup poznański i kujawski, kanonik płocki, wileński i krakowski, proboszcz w Klewaniu, sekretarz królewski.
WStanisław Kiszka herbu Dąbrowa, duchowny rzymskokatolicki. Był starszym bratem Janusza, hetmana polnego litewskiego.
WJan Nepomucen Kossakowski herbu Ślepowron – biskup inflancko-piltyński, wileński i inflancki, członek Komisji Edukacji Narodowej, przewodniczący Komisji Edukacyjnej Litewskiej od 1797 roku, kanonik wileński w 1788 roku.
WJózef Kazimierz Kossakowski herbu Ślepowron – biskup inflancko-piltyński od 1781, kustosz wileńskiej kapituły katedralnej w 1789, działacz polityczny, konsyliarz z Senatu w konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej w 1793, publicysta, powieściopisarz, komediopisarz i tłumacz.
WJan Hieronim Kryszpin-Kirszensztein herbu Kryszpin – biskup rzymskokatolicki.
WJan Kurczewski – polski ksiądz, historyk.
WJan Dominik Łopaciński herbu Lubicz – biskup żmudzki od 1762, duchowny sekretarz wielki litewski od 1755.
WJan Łosowicz – biskup rzymskokatolicki.
WMaciej z Trok, Mathias – pierwszy biskup żmudzki, potem biskup wileński, kanonik wileński, rektor Uniwersytetu w Sienie, członek rady wielkoksiążęcej.
WKazimierz Mikołaj Michalkiewicz – duchowny katolicki, sufragan wileński.
WKazimierz Pac herbu Gozdawa – biskup żmudzki od 3 października 1667 i smoleński od 1664, kanonik wileński od 1657.
WMikołaj Pawłowicz Pac herbu Gozdawa – duchowny rzymskokatolicki, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1596-1623.
WKarol Piotr Pancerzyński herbu Trzaska – biskup tytularny hierapolitański i sufragan białoruski w latach 1712 - 1721, biskup smoleński od 24 września 1721, biskup wileński od 11 września 1724, duchowny pisarz wielki litewski od 1709 roku, kanonik wileński.
WDawid Zygmunt Pilchowski SI herbu Rogala – polski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, poeta, tłumacz literatury z języka łacińskiego, biskup pomocniczy wileński.
WWalerian Protasewicz, Walerian Protaszewicz-Szuszkowski herbu Drzewica – biskup łucki, następnie wileński, pisarz wielki litewski, założyciel wileńskiego kolegium jezuickiego, przekształconego w 1578 roku w uniwersytet.
WNikodem Puzyna herbu Oginiec – biskup katolicki.
WAleksander Kazimierz Sapieha herbu Lis – biskup wileński i żmudzki, duchowny referendarz wielki litewski w 1657 roku, sekretarz Jego Królewskiej Mości, kanonik wileński i warszawski.
WStanisław Jan Bohusz Siestrzeńcewicz, inna forma nazwiska: Siestreńcewicz, pseud.: Autor „Historii Tauryckiej”, – duchowny katolicki, biskup tytularny Mallus w Cilicia Prima i koadiutor wileński (1773–1783), pierwszy w historii arcybiskup mohylewski, kanonik koadiutor w 1768 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1790 roku, kawaler maltański Katolickiego Wielkiego Przeoratu w Rosji w 1798 roku. Poeta, dramatopisarz, tłumacz i slawista.
WFranciszek Skarbek-Malczewski herbu Abdank – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny kujawsko-pomorski w latach 1816–1818, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w 1819. Kawaler Orderu św. Stanisława.
WJan Benedykt Solfa – lekarz, kanonik warmiński, głogowski, wrocławski, wileński, sandomierski, warszawski i krakowski.
WMarcjan Tryzna herbu Gozdawa – biskup rzymskokatolicki.
WAntoni Dominik Tyszkiewicz herbu Leliwa – biskup żmudzki od 16 września 1740, biskup tytularny menniteński, sufragan kijowski od 20 lipca 1739, duchowny sekretarz wielki litewski w latach 1736-1740, kanclerz i kanonik wileński od 1725.
WJerzy Tyszkiewicz herbu Leliwa, biskup żmudzki i wileński
WGabriel Wodziński, (Wodzyński) herbu Jastrzębiec, duchowny katolicki, kanonik warszawski i wileński, archidiakon żmudzki.
WAntoni Józef Hryczyna Wojna herbu Trąby – duchowny pisarz wielki litewski w 1730 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1740 roku, kanonik wileński w 1724 roku, prepozyt trocki w 1736 roku.
WAntoni Erazm Wołłowicz herbu Bogoria – polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny diecezji łuckiej w latach 1755-1770, pisarz wielki litewski w 1744 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1748 roku, archidiakon żmudzki, kanclerz królowej Marii Józefy.
WEustachy Wołłowicz herbu Bogoria (ur. 1572, zm. 19 stycznia 1630) – biskup rzymskokatolicki.
WAbraham Woyna lub Wojna herbu Trąby – kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1599 roku.
WMichał Jan Zienkowicz herbu Siekierz – biskup wileński, duchowny pisarz wielki litewski w 1724 roku, dyrektor wileńskiego sejmiku relacyjnego i przedelekcyjnego w 1733 roku.