
Kazimierz Boreyko herbu własnego – chorąży latyczowski w latach 1748-1749, łowczy lwowski w latach 1729-1748, pułkownik królewski.

Ignacy Chołoniewski Myszka herbu Korczak, od 1798 roku herbu Chołoniewski Hrabia – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, deputat, a następnie marszałek Trybunału Koronnego, poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, starosta szczurowiecki i kołomyjski, po rozbiorach austriacki tajny radca i hrabia.

Antoni Stanisław Światopełk-Czetwertyński – książę kasztelan przemyski od 1790 roku, w 1773 poseł bracławski na Sejm Rozbiorowy 1773–1775, jako członek delegacji powołanej dla ułożenia i ratyfikacji traktatów z państwami zaborczymi po I rozbiorze Polski był przedstawicielem opozycji. zausznik ambasady rosyjskiej, przeciwnik Konstytucji 3 maja, marszałek konfederacji targowickiej od marca 1793 roku, konsyliarz jej konfederacji generalnej koronnej, odznaczony Orderem Orła Białego. W 1773 roku pobrał 150 czerwonych złotych z kasy wspólnej trzech dworów rozbiorczych.

Michał Aleksander Czetwertyński – książę, rotmistrz Kawalerii Narodowej, fligeladiutant Stanisława Augusta Poniatowskiego od 1768 roku, starosta tuszyński i żytomierski.

Józef Czosnowski herbu Kolumna – starosta winnicki i ułanowski, rotmistrz pancerny wojsk koronnych w 1768 roku, rotmistrz chorągwi 8. Brygady Kawalerii Narodowej w 1777 roku, konsyliarz konfederacji barskiej województwa bracławskiego.. Jego ojcem był Antoni Czosnowski, kasztelan wyszogrodzki, starosta ułanowski.

Franciszek Ksawery Grocholski herbu Syrokomla – podkomorzy królewski, poseł na Sejm Czteroletni, targowiczanin. Syn Michała Grocholskiego, sędziego i cześnika bracławskiego, regimentarza partii ukraińskiej, a następnie wołyńskiej, i Anny Radzimińskiej. Był bratem Marcina Grocholskiego, kasztelana i ostatniego wojewody bracławskiego.
Marcin Grocholski herbu Syrokomla – chorąży bracławski od 1772, winnicki od 1762, dyneburski od 1760, kasztelan bracławski od 1774. Kawaler Orderu Orła Białego (1777) i Świętego Stanisława (1776). Wojewoda bracławski od 1790.

Gabriel Hulewicz herbu Nowina – chorąży czernihowski w latach 1639-1672, rotmistrz królewski.

Marcin Kalinowski herbu Kalinowa – hetman polny koronny w latach 1646–1652, wojewoda czernihowski od 16 marca 1635 do 1652, podkomorzy kamieniecki w latach 1628–1633, starosta bracławski w latach 1638–1643, starosta czernihowski w latach 1638–1648, rotmistrz królewski w 1633.
Antoni Benedykt Konstanty Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – miecznik wielki koronny w 1754 roku, generał major wojsk koronnych w 1753 roku, komendant Regimentu Piechoty hetmańskiego, poseł, jeden z działaczy stronnictwa „republikańskiego”, protegowany Francji, starosta kazimierski, starosta barski od 1727 roku, starosta lipnicki w 1733 roku.

Ignacy Malczewski herbu Tarnawa – regent nadworny kancelarii mniejszej koronnej. Dzierżawca majątków ziemskich. Zaufany Czartoryskich. Dziadek poety Antoniego i generała Konstantego.
Atanazy Walenty Miączyński herbu Suchekomnaty – wojewoda wołyński w latach 1713-1723, podskarbi nadworny koronny w latach 1688-1713, krajczy koronny w latach 1687-1688, łowczy koronny w latach 1684-1687, wielkorządca krakowski od 1 lipca 1689 roku do 30 czerwca 1692 roku, starosta krzepicki w latach 1677-1723, starosta łosicki w latach 1681-1723, starosta łucki w latach 1682-1723, pułkownik w 1683 roku, administrator olbory olkuskiej w latach 1692-1695.
Fryderyk Józef Jan Kanty Moszyński herbu Nałęcz – referendarz wielki litewski od 1773 roku, sekretarz wielki litewski, marszałek wielki koronny w latach (1793–1795), generał-major wojsk polskich od 1768 roku, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1768–1793, w 1771 roku mianowany oboźnym wielkim litewskim, starosta nowokorczyński w 1771 roku, starosta lipnicki w 1765 roku.

Jan Odrzywolski herbu Nałęcz – w 1624 rotmistrz chorągwi kozackiej, kasztelan czernihowski w latach 1646-1652, starosta winnicki w latach 1638-1652, starosta żydaczowski w latach 1628-1638, strażnik wielki koronny w latach 1619-1621.

Jan Piaseczyński na Żorniszczach herbu Lis – kasztelan chełmski w latach 1661–1683, podkomorzy nowogrodzkosiewierski w 1642 roku, starosta ulanowski, rotmistrz królewski w 1653 roku.
Kalikst Poniński – książę, generał Wojsk Koronnych, członek konfederacji targowickiej w 1792 roku, emfiteutyczny starosta bracławski.
Franciszek Salezy Potocki herbu Pilawa – wojewoda kijowski w 1756 roku, wojewoda wołyński w 1755 roku, krajczy wielki koronny w latach 1736–1755, marszałek Trybunału Skarbowego Koronnego w Radomiu w 1749 roku, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1726 roku, starosta bełski w latach 1720–1767, sokalski, jabłonowski i hrubieszowski, mecenas sztuki.

Jerzy Michał Potocki herbu Pilawa – starosta tłumacki, poseł, poseł ekstraordynaryjny minister pełnomocny w Sztokholmie.
Seweryn Potocki herbu Pilawa – polski poseł, senator, krajczy wielki koronny, tajny radca i członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, kurator Uniwersytetu Charkowskiego, wolnomularz, kawaler maltański od 1811 roku.

Stanisław Potocki herbu Pilawa – wojewoda poznański w 1756, wojewoda kijowski w 1744, wojewoda smoleński w 1735, strażnik wielki litewski w 1728 roku, starosta halicki w latach 1717-1733, i leżajski w 1732, starosta śniatyński w 1719.
Stanisław Szczęsny (Feliks) Potocki herbu Pilawa, ps.: „Libatide Strimonio; Mąż Obywatel”, znany jako Szczęsny Potocki – polski polityk o orientacji prorosyjskiej, wolnomularz, wojewoda ruski w latach 1782–1788, generał-lejtnant wojsk koronnych 1784–1792, generał lejtnant komenderujący Dywizją Ukraińską i Podolską, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783-1792, generał artylerii koronnej w latach 1788–1792, targowiczanin – marszałek konfederacji targowickiej 1792 w Koronie, rosyjski general-en-chef od 1797, chorąży wielki koronny w latach 1774–1780, starosta bełski w latach 1767-1782, starosta lityński w 1785 roku, dyplomata i poeta, skazany na infamię.

Udalryk (Ulryk) Krzysztof Radziwiłł herbu Trąby – książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, pisarz wielki litewski od 1762, generał lejtnant od 1748, generał major kawalerii litewskiej od 1743, koniuszy litewski 1734-1762, poseł na sejmy, w 1762 odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler rosyjskiego Orderu Świętego Aleksandra Newskiego. Poeta, pisarz, tłumacz, mówca i erudyta.
Adam Wawrzyniec Rzewuski herbu Krzywda, krypt.: A. R. K. W., – polski poseł, polityk i dyplomata, pisarz polityczny, mówca, poeta i teoretyk literatury oraz tłumacz, przedostatni kasztelan witebski, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Danii w 1789 roku.

Wacław Piotr Rzewuski herbu Krzywda, allonimy i krypt.: J. R. S. D. G. L. W. K.; Józef Rzewuski starosta drohobycki, generał lejtnant wojsk koronnych; Pewien kompacjent; S. R. S. C. R. P. W. K. JKMci; Stanisław Rzewuski; W. R. W. K. H. P. K., – kasztelan krakowski w latach 1778-1779, hetman wielki koronny w latach 1773-1774, wojewoda krakowski w latach 1762-1778, hetman polny koronny w 1752 roku, wojewoda podolski w 1736 roku, pisarz polny koronny, starosta kowelski, bohusławski, romanowski w 1724 roku, drohobycki w 1728 roku, kruszwicki w 1730 roku, wójt drohobycki w 1771 roku, starosta nowosielski i stuleński w 1771 roku, starosta łanowiecki w 1771 roku, marszałek sejmu nadzwyczajnego pacyfikacyjnego w Warszawie w 1736, prezes Komisji Wojskowej Koronnej, poeta, dramatopisarz, pisarz polityczny, teoretyk poezji i wymowy, mecenas sztuki, bibliofil i kolekcjoner.

Wojciech Rzyszczewski herbu herbu Pobóg – kasztelan lubaczowski w latach 1783-1786, kasztelan buski w 1774-1783, łowczy wołyński w latach 1754-1774, miecznik wołyński w latach 1744-1754, cześnik nowogrodzkosiewierski w latach 1736-1744.
Stanisław Świdziński herbu Półkozic – pułkownik wojsk koronnych, regimentarz partii ukraińskiej, starosta bracławski od 1719 roku, starosta radomski od 1730. Od 1739 wojewoda bracławski, od 1754 rawski.

Leonard Marcin Świeykowski (Swieykowski) herbu Trzaska (1721-1793) – wojewoda podolski 1790-1793, kasztelan kamieniecki 1782-1790, sędzia bracławski 1772, marszałek Trybunału Koronnego 1782-1783, starosta winnicki, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, delegowany z Senatu do sądów ultimae instantiae konfederacji targowickiej w 1792 roku, marszałek i deputat województwa bracławskiego na Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie w 1782 roku.

Janusz Skumin Tyszkiewicz – wojewoda wileński w latach 1640–1642, wojewoda trocki w latach 1626–1640, wojewoda mścisławski w 1621 roku, wójt grodzieński w 1620 roku, pisarz wielki litewski w 1607 roku, starosta brasławski w latach 1588–1626, starosta jurborski i nowowolski.

Jerzy Zbaraski herbu własnego – książę, był krajczym wielkim koronnym od 1612, podczaszym wielkim koronnym od 1619, kasztelanem krakowskim od 1620, starosta piński, starosta sokalski w 1607 roku, starosta radohowski, starosta żarnowiecki w 1629 roku, starosta wiślicki w 1628 roku.