
Franciszek Onufry Bieliński herbu Junosza, inna forma nazwiska: Biliński, pseud.: Bezimienny autor – generał major wojsk koronnych, pisarz wielki koronny w latach 1784–1793, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, starosta sztumski w 1765 roku, starosta czerski w 1762 roku, starosta garwoliński i osiecki w 1757 roku, działacz oświecenia, pedagog, zwolennik powszechnego nauczania, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1762 roku, szambelan Augusta III Sasa w 1761 roku, asesor Kompanii Uprzywilejowanej Manufaktur Wełnianych w 1769 roku.

Joachim Litawor Chreptowicz herbu Odrowąż, pseud.: Jeden z współziomków, – kanclerz wielki litewski w 1793 roku, podkanclerzy litewski w 1773 roku, minister spraw zagranicznych Straży Praw, starosta starodubowski w 1767 roku, sekretarz wielki litewski w 1764 roku, stolnik nowogródzki w 1752 roku, pułkownik roty petyhorskiej Buławy Wielkiej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku, starosta orszański i zośleński w 1775 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773-1781, publicysta, poeta i tłumacz.
Kasper Kazimierz Cieciszowski herbu Pierzchała – arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1828-1831, metropolita wszystkich kościołów rzymskokatolickich w Imperium Rosyjskim od 1827, biskup kijowski od 1785, biskup łucki i żytomierski od 1798, opat komendatoryjny miechowski w 1782 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791-1792.

Tadeusz Czacki herbu Świnka, krypt.: T. C., – polski działacz oświatowy i gospodarczy, pedagog, historyk, ekonomista, bibliofil, numizmatyk, członek Komisji Edukacji Narodowej, współtwórca Konstytucji 3 Maja, współzałożyciel warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, twórca Biblioteki Poryckiej, główny twórca i organizator Liceum Krzemienieckiego zwanego Atenami Wołyńskimi, ostatni starosta niegrodowy nowogrodzki (1786–1792), wizytator szkół guberni wołyńskiej, podolskiej i kijowskiej.

Adam Kazimierz Czartoryski książę na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska, pseud. i krypt.: A. C. G. Z. P. P.; Ad. Cz.; Daniel Belgram, kamerdyner J. K. Mci; W. Imci Pan Daniel Belgram, starosta malczewski; A. Dantiscus; Doświadczyński; Mikołaj Doświadczyński; Morzygodzina; Philhellène; Wincenty Turski; Theatralski(?), – polski polityk, mąż stanu, dramatopisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta, mecenas sztuki, przywódca Stronnictwa Patriotycznego, feldmarszałek austriacki od 1805 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1792, generał lejtnant komenderujący 1 i 2 Dywizją wojsk litewskich, szef Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1765–1783, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1782 roku

Pierre Samuel du Pont de Nemours [] – francuski ekonomista, zwolennik fizjokratyzmu, publicysta i polityk doby rewolucji francuskiej, członek Komisji Edukacji Narodowej.
Ludwik Szymon Gutakowski herbu Gutak – prezes Senatu i senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego w 1809 roku, prezes Rady Stanu i Rady Ministrów Księstwa Warszawskiego, prezes Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku, asesor sejmiku powiatowego warszawskiego w 1809 roku, szambelan Jego Królewskiej Mości w 1766 roku, poseł sejmowy, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792.

Hugo Stumberg Kołłątaj herbu Kotwica, inna forma nazwiska: Kołłontay, ps. i krypt.: Anonim; Jeden Obywatel; H. K.; X. H. K.(?) – polski polityk, mąż stanu, publicysta oświeceniowy, pisarz polityczny, katolicki prezbiter, kanonik, satyryk, poeta, geograf, historyk. W latach 1782–1786 rektor Szkoły Głównej Koronnej, referendarz wielki litewski od 1786, podkanclerzy koronny od 1791, radca wydziału skarbu Rady Najwyższej Narodowej w 1794. Jeden z twórców Konstytucji 3 maja.
Jan Nepomucen Kossakowski herbu Ślepowron – biskup inflancko-piltyński, wileński i inflancki, członek Komisji Edukacji Narodowej, przewodniczący Komisji Edukacyjnej Litewskiej od 1797 roku, kanonik wileński w 1788 roku.

Antoni Józef Lanckoroński herbu Zadora – rotmistrz kawalerii narodowej w 1788, poseł na sejm 1780, 1782, 1786 oraz Sejm Wielki, członek Komisji Edukacji Narodowej i Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji w 1791, we władzach insurekcji kościuszkowskiej w 1794. Od 1805 austriacki szambelan, a od 1808 tajny radca w Galicji, w latach 1825-1829 marszałek sejmu galicyjskiego, wolnomularz loży „Pod Trzema Hełmami na Wschodzie Krakowa” od 1781.

Antoni Małachowski herbu Nałęcz – dziedzic na dobrach Borkowice i Niekłań, pisarz wielki koronny 1771, sekretarz wielki koronny 1780, wojewoda mazowiecki 1784, marszałek Trybunału Głównego Koronnego 1766, marszałek sejmu 1780, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783–1792, starosta ostrołęcki w 1762 roku.
Jacek (Hiacynt) Małachowski herbu Nałęcz – hrabia, kanclerz wielki koronny 1786–1793, podstoli wielki koronny i referendarz wielki koronny od 1764, starosta ostrołęcki od 1756, starosta piotrkowski od 1758, starosta grodecki od 1762, prezes Komisji Kruszcowej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, duktor powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego w 1764 roku. Dziedzic na dobrach Rękoraj i Moszczenica.
Ignacy Jakub Massalski – biskup wileński, pisarz wielki litewski w latach 1748–1754, duchowny referendarz wielki litewski w latach 1754–1762, konsyliarz z Senatu w konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej w 1793, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1792.
Michał Jerzy Wandalin Mniszech herbu Mniszech, inna forma nazwiska; Mniszek, krypt.: M. M., – marszałek nadworny litewski w latach 1781-1783, marszałek wielki koronny w latach 1783-1793, szef kancelarii nadwornej od 1780, sekretarz wielki litewski od 1778, cześnik koronny od 1777, członek Komisji Policji Obojga Narodów w 1792 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1777-1783, pułkownik regimentu królowej w 1757. Starosta lubelski, jaworowski, słonimski, rostocki, porosiatkowski. Filozof, pedagog, historyk i prawnik. Hrabia cesarstwa.
Andrzej Mokronowski (Mokronoski) herbu Bogoria – kuchmistrz nadworny króla Prus, marszałek konfederacji koronnej, marszałek i poseł ziemi warszawskiej na sejm 1776 roku, wojewoda mazowiecki w 1781, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1759, generał major wojsk francuskich w 1754, generał major w 1752, generał inspektor kawalerii w 1754, poczmistrz generalny w latach 1763–1764, poseł na sejmy, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1784, starosta ciechanowski i janowski, starosta tłumacki i janowski, wolnomularz.
Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, ps. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J.N.; J.U.N.; J.Ur.N.; Julius Orion; Mośko Jankiele – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792.

Feliks Oraczewski herbu Szreniawa, inna forma nazwiska: Feliks Szczęsny Oraczewski, krypt.: F. O.; F. O. P. K., – polski działacz polityczny i oświatowy, komedio- i dramatopisarz, poeta, publicysta i pedagog, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej we Francji w latach 1790-1794, poseł ekstraordynaryjny Rzeczypospolitej w Paryżu w 1792 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1786-1792.

Grzegorz Piramowicz, Pisandro; Pyram – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, pedagog, działacz oświatowy, pisarz i poeta oświeceniowy, teoretyk wymowy i poezji, filozof, pochodzenia ormiańskiego.
Michał Jerzy Poniatowski herbu Ciołek – sekretarz wielki koronny od 1768, biskup płocki od 1773, ostatni prymas I Rzeczypospolitej od 1784, członek Straży Praw, dziekan kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w 1768 roku, opat komendatoryjny czerwiński w 1782 roku, członek konfederacji targowickiej, prezes Komisji Edukacji Narodowej, członek Royal Society, wolnomularz, członek konfederacji Sejmu Czteroletniego w 1788 roku, asesor Komisji Skarbu Jego Królewskiej Mości w 1768 roku.
Stanisław Poniatowski herbu Ciołek – książę, podskarbi wielki litewski, generał lejtnant, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, członek konfederacji targowickiej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776-1792, starosta kaniowski, bohusławski, korsuński i sinnicki w 1789 roku, kawaler maltański.
Roman Ignacy Franciszek Potocki herbu Pilawa, pseud., krypt., i alonimy: anonim; I. P.; J.P.; Jan K. Szabrański – minister policji w 1791 roku, marszałek wielki litewski w latach 1791–1794, minister policji w Straży Praw, marszałek Rady Nieustającej i członek Departamentu Interesów Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1779 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1791, w latach 1781–1784 wielki mistrz Wielkiego Wschodu Narodowego Polski, polski polityk i działacz patriotyczny, publicysta, dramatopisarz, poeta, pedagog, historyk i tłumacz.
Stanisław Szczęsny (Feliks) Potocki herbu Pilawa, ps.: „Libatide Strimonio; Mąż Obywatel”, znany jako Szczęsny Potocki – polski polityk o orientacji prorosyjskiej, wolnomularz, wojewoda ruski w latach 1782–1788, generał-lejtnant wojsk koronnych 1784–1792, generał lejtnant komenderujący Dywizją Ukraińską i Podolską, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783-1792, generał artylerii koronnej w latach 1788–1792, targowiczanin – marszałek konfederacji targowickiej 1792 w Koronie, rosyjski general-en-chef od 1797, chorąży wielki koronny w latach 1774–1780, starosta bełski w latach 1767-1782, starosta lityński w 1785 roku, dyplomata i poeta, skazany na infamię.

Ignacy Franciszek Przebendowski herbu Kuna – wojewoda pomorski w latach 1770-1779, marszałek Rady Nieustającej i konsyliarz Departamentu Interesów Cudzoziemskich w 1786, dyrektor generalny poczt królewskich od 1776, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1785-1791, starosta generalny krakowski w latach 1779-1783, starosta malborski w 1765 roku, kościański w 1769 roku, pucki i mirachowski, solecki.
Michał Hieronim Radziwiłł herbu Trąby – wojewoda wileński, książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, książę w Królestwie Kongresowym w 1820 roku, miecznik wielki litewski 1771-1775, kasztelan wileński 1775-1790, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, marszałek Sejmu Rozbiorowego 1773-1775, targowiczanin, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783-1792, starosta bolemowski w 1789 roku.

Wojciech Skarszewski herbu Leszczyc – biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny chełmski w latach 1791–1805, biskup diecezjalny lubelski w latach 1805–1824, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1824–1827, pisarz wielki koronny, podkanclerzy koronny.
Hieronim Stroynowski herbu Strzemię, inna forma nazwiska: Strojnowski, – polski duchowny katolicki, pijar, biskup wileński mianowany w 1814 roku, koadiutor biskupa łucko-żytomierskiego w 1804 roku, biskup tytularny Lambaesis mianowany w 1804 roku, ordynowany w 1808 roku, prawnik i ekonomista, mówca, profesor i rektor Uniwersytetu Wileńskiego.

Antoni Sułkowski książę herbu Sulima – kanclerz wielki koronny od 1793, wojewoda kaliski od 1786 i gnieźnieński od 1775, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, generał lejtnant wojsk koronnych od 1762, podkomorzy (szambelan) dworu austriackiego od 1765 roku.
August Kazimierz Sułkowski książę herbu Sulima – II książę bielski, I ordynat rydzyński, wojewoda gnieźnieński 1768–75, w latach 1775–1776 marszałek Rady Nieustającej, wojewoda kaliski od 1775, wojewoda poznański od 1778, generał lejtnant wojsk koronnych od 1782, starosta nowodworski w 1766 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1786, starosta szczercowski w 1768 roku.
Andrzej (Jędrzej) Hieronim Franciszek Zamoyski herbu Jelita – kanclerz wielki koronny w latach 1764–1767, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1761 roku, wojewoda inowrocławski w latach 1757–1764, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1783, starosta halicki, lubelski, brodnicki i rostocki, prezes i asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769, polityk, prawnik, pamiętnikarz, twórca tzw. Kodeksu Zamoyskiego.