Fryderyk Bartsch – jezuita, teolog, biblista i kaznodzieja, rektor Kolegium Jezuitów w Braniewie (1584–1590) i Akademii Wileńskiej (1590–1592), spowiednik króla Zygmunta III.
Jan Maria Bernardoni, wł. Giovanni Maria Bernardoni – polski architekt pochodzenia włoskiego, przedstawiciel wczesnego baroku, jezuita.

Andrzej Bobola herbu Leliwa – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz, kaznodzieja, męczennik, święty Kościoła katolickiego, autor tekstu ślubów lwowskich króla Jana Kazimierza zwany apostołem Polesia oraz jeden z katolickich patronów Polski.

Paweł Józef Bohomolec herbu Bogoria – stolnik witebski, pisarz grodzki witebski, poseł witebski na sejmy, starosta dworzycki.

Michał Piotr Boym – polski orientalista, jezuita, misjonarz w Chinach, przyrodnik, kartograf, jeden z pierwszych europejskich sinologów, propagator chińskiej medycyny w Europie oraz poseł cesarza Yongli, którego ochrzcił, z Południowej dynastii Ming do papieża.

Tadeusz Brzozowski – polski jezuita, dwudziesty z kolei generał jezuitów, pierwszy zaś po kasacie zakonu w 1773 r. Swą światową funkcję sprawował w latach 1814–1820 z Imperium Rosyjskiego.

Stanisław Antoni Burzyński herbu Trzywdar – prawnik, senator Rzeczypospolitej.

Dawid Heel – jezuicki rzeźbiarz i snycerz niemieckiego pochodzenia czynny w Małopolsce w latach 20. XVIII w.
Jerzy Danielewicz (Danilewicz) herbu Ostoja – ksiądz katolicki, jezuita, profesor teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, spowiednik księcia Zygmunta Karola Radziwiłła.

Grzegorz Knapski, Knapiusz, Cnapius – polski jezuita, nauczyciel w kolegiach jezuickich, filolog, leksykograf, paremiograf, poeta i dramatopisarz.

Adam Adamandy Kochański herbu Lubicz, inna forma imienia: Adam Adamandus Kochański, – polski duchowny (jezuita), matematyk i mechanik, a także filozof i fizyk.

Stanisław Kostka herbu Dąbrowa – polski jezuita, jeden z katolickich patronów Polski, a ponadto patron ministrantów, polskich dzieci i młodzieży, stowarzyszenia pod nazwą Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży oraz święty Kościoła katolickiego.

Jan Tadeusz Krusiński, – polski jezuita, lekarz, orientalista, archiwista, podróżnik, misjonarz, dyplomata z zacięciem historycznym.
Wojciech Męciński (Męczyński), Alberto Polacco, Albertus de Polonia herbu Poraj – polski jezuita, misjonarz w Japonii, męczennik chrześcijański.

Adam Ignacy Naramowski herbu Łodzia – jezuita, pisarz historyczny.
Marcin Poczobutt-Odlanicki herbu Pogonia, SJ, inna forma nazwiska: Poczobut, – polski matematyk, astronom, poeta, jezuita, dziekan kapituły smoleńskiej w 1789.
Józef Rogaliński herbu Łodzia – ksiądz, matematyk, fizyk, teoretyk wojskowości, astronom i kaznodzieja. Studiował prawo, teologię i filozofię w Rzymie, następnie nauki fizyczne i matematyczne w Paryżu, dziekan katedry poznańskiej.

Andrzej Rudomina SJ – jezuita, misjonarz; uważany za pierwszego litewskiego misjonarza w Chinach lub pierwszego z czterech polskich misjonarzy w Chinach dynastii Ming/Qing.

Franciszek Siewierski herbu Ogończyk – polski duchowny katolicki, jezuita, rektor kolegium jezuickiego w Łucku i Krośnie.

Jan Mikołaj Smogulecki herbu Grzymała, inne formy nazwiska: Smogolecki, Smogolenski, Nicolo Smogulec, a Smogulekei, w Chinach znany jako 穆尼阁 Mù Nígé – polski misjonarz, jezuita, podróżnik, matematyk i astronom.

Stanisław Solski – polski matematyk, architekt i jezuita. Zajmował się również poetyką i retoryką. Część jego dzieł powstała w języku polskim.

Fryderyk Szembek, pseud. literacki Józef Pięknorzecki,, herbu własnego, – polski ksiądz, jezuita krakowski, historyk kościoła, teolog, autor i tłumacz dzieł polemicznych i żywotów świętych.
Konstanty Szyrwid także Širvydas, Szyrwidas – litewski jezuita, kaznodzieja i teolog katolicki, leksykograf oraz autor słownika i gramatyki języka litewskiego.

Jerzy Tyszkiewicz herbu Leliwa – jezuita, polemista.

Jan II Kazimierz Waza – król Polski i wielki książę litewski w latach 1648–1668, tytularny król Szwecji do 1660 z dynastii Wazów, kardynał w latach 1646–1648. Syn króla Polski i Szwecji Zygmunta III Wazy i Konstancji Habsburżanki, arcyksiężniczki austriackiej. Przyrodni brat Władysława IV Wazy. Kawaler Orderu Złotego Runa. Abdykował w 1668 roku, przerywając ciągłość dynastyczną. Był ostatnim członkiem rodu Wazów, po kądzieli spokrewnionym z Jagiellonami. W 1661 roku papież Aleksander VII przyznał jemu i jego następcom tytuł rex orthodoxus.
Jan Paweł Woronicz herbu Pawęża, pseud. i krypt.: I. W.; J. W.; Jeden z Synów Ojczyzny, – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, jezuita do 1772, poeta, mówca, dziekan warszawskiej kapituły katedralnej, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812, opat komendatoryjny lądzki w 1812, biskup diecezjalny krakowski w latach 1816–1829, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1828–1829.

Grzegorz Zachariasiewicz SI – ormiański duchowny rzymskokatolicki, jezuita, sufragan łowicki w archidiecezji gnieźnieńskiej, administrator diecezji warszawskiej w imieniu arcybiskupa Ignacego Raczyńskiego w latach 1807–1814, kanclerz kurii prymasowskiej, prepozyt kapituły w Łasku, dziekan kapituły łowickiej, kanonik gnieźnieński, łowicki i inflancki, proboszcz w Skierniewicach, Inowłodzu, Rawie i Chruślinie.