
Jan Ignacy Bąkowski – chorąży chełmiński (1652), podkomorzy chełmiński (1657), sekretarz królewski (1658), podskarbi Ziem Pruskich (1662), wojewoda pomorski (1665–1677), wojewoda malborski (1677–1679), starosta brodnicki (1663–1677), skarszewski, borzechowski, starosta kiszporski w latach 1657–1677.
Piotr Jan Czapski herbu Leliwa – wojewoda pomorski w latach 1726-1737, kasztelan chełmiński w latach 1717-1726, starosta radzyński, skarszewski i sobowidzki, starosta knyszyński.
Gerard Denhoff – wojewoda pomorski w latach 1643–1648, kasztelan gdański w latach 1642–1643, podskarbi ziem pruskich w latach 1643–1648, dowódca wojskowy i dyplomata, zaufany Władysława IV, marszałek dworu królowej Ludwiki Marii, starosta malborski, kościerzyński, feliński i lucyński, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1645 roku, hrabia cesarstwa od 1635.
Władysław Denhoff herbu Denhoff – wojewoda pomorski w latach 1677-1683, podskarbi ziem pruskich w latach 1679-1683, kasztelan chełmiński w 1677 roku, podkomorzy pomorski w latach 1668-1677, starosta kościerski, lignowski, skarszewski, hrabia S.I.R., pułkownik regimentu pieszego 1664, dowódca gwardii królewskiej.

Jan Ignacy Działyński herbu Ogończyk – wojewoda pomorski.
Paweł Jan Działyński herbu Ogończyk – wojewoda pomorski od 1630–1643, podskarbi ziem pruskich, starosta bratiański, jasieniecki, kowalski, skarszewski, starosta żarnowiecki w 1638 roku.
Jerzy Detloff Flemming, hrabia, podskarbi wielki litewski w latach 1746-1764, od 1766 wojewoda pomorski, generał artylerii litewskiej w latach 1738-1724, generał lejtnant wojsk koronnych w 1737 roku, pułkownik-komendant Regimentu Piechoty królowej.

Jan z Jani herbu Ostoja – rycerz z ziemi nowskiej, współtwórca Związku Pruskiego, członek Towarzystwa Jaszczurczego, przywódca w wojnie 13-letniej, starosta środkowego Pomorza, starosta gniewski. W dowód uznania za zasługi w walkach z zakonem krzyżackim został mianowany przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka 10 maja 1454 r. pierwszym wojewodą pomorskim. Pełnił tę funkcję aż do swojej śmierci 1461 r. Był rycerzem holenderskiego pochodzenia o nazwisku von der Jane, panem na Świerczynie i Turze. W roku 1457 otrzymał w posesję miasto Starogard Gdański, a w roku 1458 wsie Rabelnaw, Robaw, Pancze, Wonental, Szwarczenwalt, Weisenwalt, Moealwalt i Landesende. Był bratem ciotecznym Mikołaja Szarlejskiego herbu Ostoja, wojewody inowrocławskiego, kujawskiego. Od posiadłości Świerczyn rodzina wzięła nazwisko Ostoja Świerczyński.

Stanisław Kostka z Rostkowa herbu Dąbrowa, wojewoda chełmiński i pomorski, kasztelan chełmiński i elbląski, podskarbi ziem pruskich.

Krzysztof Kostka herbu Dąbrowa – starosta golubski oraz wojewoda pomorski, mąż Katarzyny Konopackiej, brat Jana, wojewody sandomierskiego oraz również starosty golubskiego i brat Elżbiety, matki Magdaleny Mortęskiej, benedyktynki.
Feliks Antoni Łoś herbu Dąbrowa (1737-1804) – generał wojsk koronnych, wojewoda pomorski (1779–1790), podstoli żydaczowski w latach 1761-1779, starosta wiszeński i skarszewski, bibliofil i kolekcjoner.

Władysław Stanisław Łoś herbu Dąbrowa – wojewoda malborski w 1694 roku, wojewoda pomorski w latach 1684-1694, kasztelan chełmiński w latach 1681-1684, podskarbi pruski w latach 1684-1694, chorąży płocki w latach 1665-1681, stolnik płocki w latach 1657-1665, starosta pokrzywiński, skarszewski, dzierzgoński.

Józef Mier herbu własnego – wojewoda pomorski od 1790 roku, starosta buski w latach 1765-1773, starosta sokalski, hrabia austriacki od 1777 roku.

Paweł Mostowski herbu Dołęga – wojewoda mazowiecki w 1766 roku, wojewoda pomorski w latach 1758-1766, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku, konfederat barski, starosta piotrkowski i skarszewski, rotmistrz chorągwi husarskiej, hrabia pruski.
Jakub Florian Narzymski herbu Dołęga – wojewoda czernihowski (1734–1737), wojewoda pomorski od 8 lipca 1737 do 14 kwietnia 1758, podkomorzy nurski w 1720 roku, chorąży ciechanowski w 1714 roku, stolnik zakroczymski, kasztelan płocki 1730–1734, starosta bobrownicki w 1717 roku, starosta ciechanowski w 1718 roku, i skarszewski, w 1740 odznaczony Orderem Orła Białego.

Maciej Feliks Niemojewski herbu Rola – był w latach 1602-1615 dworzaninem królewskim, starostą starogardzkim 1625-1635, poseł na sejmy z lat 1615, 1616, 1618, podkomorzy malborski 1616, kasztelan chełmiński 1620, starosta rogoziński 1621, ekonom malborski 1624, podskarbi ziemski pruski 1624 wojewoda pomorski 1625.

Stefan Potocki herbu Pilawa – wojewoda mazowiecki, wojewoda pomorski i marszałek nadworny koronny w 1726 roku, referendarz wielki koronny w 1710 roku, marszałek sejmu 1724 i 1726 roku, starosta generalny ruski w latach 1726-1729, starosta niegrodowy guzowski w latach 1724–1726, starosta czerkaski w 1694 roku, starosta trembowelski.

Ignacy Franciszek Przebendowski herbu Kuna – wojewoda pomorski w latach 1770-1779, marszałek Rady Nieustającej i konsyliarz Departamentu Interesów Cudzoziemskich w 1786, dyrektor generalny poczt królewskich od 1776, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1785-1791, starosta generalny krakowski w latach 1779-1783, starosta malborski w 1765 roku, kościański w 1769 roku, pucki i mirachowski, solecki.

Ludwik Wejher – pułkownik od 1647, kasztelan elbąski od 1648, wojewoda pomorski od 1649, starosta skarżewski i wałecki, starosta nowodworski w 1650 roku.

Mikołaj Wulkowski herbu Chomąto – chorąży pomorski, starosta świecki, pucki i starogardzki (1485-1506), wojewoda pomorski.