Ignacy BohuszW
Ignacy Bohusz

Ignacy Bohusz herbu Odyniec – sekretarz Generalności konfederacji barskiej, podwojewodzi wileński w latach 1763-1764, pisarz grodzki wileński w latach 1762-1763, surogator pisarza ziemskiego wileńskiego, miecznik wileński w latach 1752-1778, klucznik wileński w latach 1746/1748-1752, starosta dorsuniski, pisarz polityczny, prawnik.

Kazimierz BoleszW
Kazimierz Bolesz

Kazimierz Tomasz Bolesz herbu Jastrzębiec – polski szlachcic, podczaszy gnieźnieński, stolnik gnieźnieński, rotmistrz Kawalerii Narodowej, stolnik kaliski, starosta stawiski, poseł na sejmy, deputat Trybunału Głównego Koronnego w województwie poznańskim, kawaler Orderu Świętego Stanisława, wolnomularz.

Pius Franciszek BoreykoW
Pius Franciszek Boreyko

Pius Franciszek Boreyko vel Borejko herbu Boreyko – polski szlachcic, podstoli podolski, podczaszy podolski (1762), stolnik podolski (1762–1776), stolnik latyczowski (1776), podstarości latyczowski (1782), podkomorzy latyczowski (1789), poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, kawaler Orderu Świętego Stanisława.

Eustachy ChrapowickiW
Eustachy Chrapowicki

Eustachy Józef Chrapowicki herbu Gozdawa – instygator litewski, poseł na sejmy, starosta starodubowski.

Augustyn GorzeńskiW
Augustyn Gorzeński

Ignacy Augustyn Michał Gorzeński herbu Nałęcz – senator Królestwa Polskiego, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego w 1811 roku, senator-kasztelan Księstwa Warszawskiego w 1807 roku, prezes Izby Administracji Publicznej departamentu poznańskiego w 1808 roku, szambelan, adiutant i szef kancelarii wojskowej króla Stanisława Augusta, generał lejtnant Wojsk Koronnych i generał adiutant króla, członek Sztabu Generalnego Wojska Koronnego w 1792 roku, chorąży kaliski i poznański, podkomorzy poznański, dziedzic dobrzycki, poseł województwa poznańskiego na Sejm Czteroletni w 1788 roku, senator-wojewoda kaliski Księstwa Warszawskiego, współtwórca Konstytucji 3 maja.

Maciej Jabłonowski (1757–1844)W
Maciej Jabłonowski (1757–1844)

Maciej Antoni Jabłonowski książę, herbu Prus III – polski polityk, członek Rządu Centralnego w Galicji w 1809 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej (1785).

Franciszek JelskiW
Franciszek Jelski

Franciszek Jelski – polski działacz polityczny w czasach stanisławowskich, dwukrotny poseł na Sejm. W latach 1812-1813 członek Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Franciszek Ksawery KęszyckiW
Franciszek Ksawery Kęszycki

Franciszek Ksawery Kęszycki herbu Nałęcz (1742-1789) – wojewoda gnieźnieński od 1786, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1782 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej, poseł na Sejm Czteroletni.

Michał ŁopotW
Michał Łopot

Michał Łopot, (Łopott) herbu Łopot – oboźny wielki litewski od 1776, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1787-1789, członek Rady Nieustającej w latach 1778-1780, starosta bobrujski.

Feliks ŁubieńskiW
Feliks Łubieński

Feliks Franciszek Florian Władysław Józef Bogumił Łubieński herbu Pomian – polski działacz polityczny, prawnik, starosta nakielski, rotmistrz wojsk koronnych 1789–1792, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, członek czynny Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku.

Kalikst PonińskiW
Kalikst Poniński

Kalikst Poniński – książę, generał Wojsk Koronnych, członek konfederacji targowickiej w 1792 roku, emfiteutyczny starosta bracławski.

Stanisław Kostka PotockiW
Stanisław Kostka Potocki

Stanisław Kostka Potocki herbu Pilawa, pseud. i krypt.: Autor „Świstka krytycznego”; Jan Wit...; N. P. W. M. B. S. P.; S. P.; Un Polonais; W. (Wieśniak), – polski polityk, hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego w 1807 roku, asesor sejmiku powiatowego warszawskiego w 1809 roku, członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku, generał major artylerii koronnej w latach 1790–1792, generał artylerii koronnej w 1792 roku, poseł, członek Stronnictwa Patriotycznego na Sejmie Czteroletnim, działacz oświatowy, wolnomularz, prezes Rady Stanu i Rady Ministrów Księstwa Warszawskiego, prezes Senatu Królestwa Polskiego w latach 1818–1821, minister prezydujący w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego od grudnia 1815 roku do grudnia 1820 roku, głośny mówca i krytyk literacki, publicysta, historyk kultury, pamiętnikarz, poeta, dramatopisarz i tłumacz.

Antoni PułaskiW
Antoni Pułaski

Antoni Pułaski herbu Ślepowron – zastępca marszałka, konsyliarz oraz sekretarz generalny konfederacji targowickiej, konsyliarz konfederacji generalnej konfederacji barskiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej w 1779 roku, starosta czereszeński.

Adam Wawrzyniec RzewuskiW
Adam Wawrzyniec Rzewuski

Adam Wawrzyniec Rzewuski herbu Krzywda, krypt.: A. R. K. W., – polski poseł, polityk i dyplomata, pisarz polityczny, mówca, poeta i teoretyk literatury oraz tłumacz, przedostatni kasztelan witebski, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Danii w 1789 roku.

Alojzy SulistrowskiW
Alojzy Sulistrowski

Alojzy Sulistrowski herbu Lubicz – podstoli wielki litewski w 1786 roku, pisarz wielki litewski, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej w czasie powstania kościuszkowskiego, kierownik Wydziału Porządku Rady Najwyższej Narodowej, zastępca radcy-pełnomocnik Rady Najwyższej Narodowej na Litwie w 1794 roku.

Romuald WalewskiW
Romuald Walewski

Romuald Walewski herbu Kolumna – generał major wojsk koronnych, generał adiutant Stanisława Augusta Poniatowskiego, rotmistrz kawalerii koronnej w 1789, sędzia Trybunału Koronnego, konsyliarz Rady Nieustającej, sześciokrotny poseł na sejm. Członek konfederacji 1773 roku. Jako poseł krakowski na Sejmie Rozbiorowym 1773–1775 przystąpił do konfederacji Adama Ponińskiego. Poseł na sejm 1778 roku z województwa krakowskiego. Poseł na sejm 1786 roku.

Wiktoryn WiszowatyW
Wiktoryn Wiszowaty

Wiktoryn Wiszowaty herbu Pierzchała — żupnik i komornik ziemski łomżyński, miecznik łomżyński, wojski większy łomżyński, podstoli łomżyński, poseł na Sejm walny w 1773, 1776 i 1778 r. z ziemi różańskiej.

Franciszek WoynaW
Franciszek Woyna

Franciszek Ksawery Woyna herbu Trąby, inne formy nazwiska: Wojna; Wojno; Woyno, – generał lejtnant wojsk koronnych, adiutant króla, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1793–1794, starosta stanisławowski, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, konsyliarz Rady Nieustającej, wolnomularz, wielki namiestnik Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w 1784. Dramatopisarz, poeta i tłumacz.