WSzymon Askenazy – polski historyk żydowskiego pochodzenia, zajmujący się głównie stosunkami międzynarodowymi w XVIII i XIX wieku. Profesor Uniwersytetu Lwowskiego i następnie Warszawskiego. W swoich poglądach politycznych zbliżony do obozu legionowo-piłsudczykowskiego. Askenazy nigdy nie zapisał się do żadnej partii politycznej. Twórca lwowskiej szkoły historycznej nazywanej też szkołą Askenazego.
WWitold Leon Czartoryski – książę i członek austriackiej Izby Panów.
WStanisław Dobrzycki – polski historyk literatury, rektor Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1924–1925, slawista.
WTadeusz Kazimierz Estreicher – polski chemik, profesor uniwersytetów w Krakowie i Fryburgu.
WUrszula Ledóchowska – święta katolicka, założycielka Urszulanek Serca Jezusa Konającego.
WZdzisław Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – polski prawnik, polityk i działacz społeczny; prezydent Warszawy, członek Rady Regencyjnej, książę, właściciel dóbr w Małej Wsi. Odegrał wybitną rolę w czasach Królestwa Polskiego (regencyjnego).
WWładysław Józef Mickiewicz – działacz sprawy polskiej na emigracji.
WGabriel Narutowicz herbu własnego – polski inżynier hydrotechnik, elektryk, wolnomularz, profesor Politechniki w Zurychu, minister robót publicznych, minister spraw zagranicznych, pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Został zastrzelony przez zamachowca w czasie wizyty w galerii „Zachęta”.
WIgnacy Jan Paderewski herbu Jelita – polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy, mąż stanu i polityk. Pod jego bezpośrednim wpływem prezydent Woodrow Wilson umieścił w swoim ultimatum uzależniającym podpisanie przez Stany Zjednoczone traktatu wersalskiego 13 punkt domagający się zgody stron traktatu na suwerenność Polski – dzięki któremu w traktacie zapisano utworzenie niepodległego państwa polskiego.
WErazm Piltz, pseudonim Scriptor, Swojak – polski publicysta, polityk. Po odzyskaniu niepodległości w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej jako poseł w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców i w Czechosłowacji.
WFerdynand Fryderyk Radziwiłł herbu Trąby – książę, polski polityk.
WTadeusz Ludwik Romer herbu Laski – polski dyplomata i polityk, ambasador RP w Japonii (1937–1941), w ZSRR (1942–1943), minister spraw zagranicznych w rządzie Stanisława Mikołajczyka (1943–1944), organizator pomocy dla polskich uchodźców żydowskiego pochodzenia w Japonii i w Szanghaju.
WHenryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, kryptonim „Litwos”, „Musagetes”, pseudonim „Juliusz Polkowski”, „K. Dobrzyński” – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.
WMaria Salomea Skłodowska-Curie – polska fizyk i chemik, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla.
WWojciech Trąmpczyński – polski polityk, prawnik, działacz Narodowej Demokracji, marszałek Sejmu i Senatu. Stał na czele władz administracyjnych podczas powstania wielkopolskiego. Był marszałkiem Sejmu Ustawodawczego (1919–1922), następnie w latach 1922–1927 marszałkiem Senatu I kadencji. Został członkiem dożywotnim Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
WMaurycy Klemens Zamoyski herbu Jelita – polski polityk, dyplomata, działacz społeczny, wiceprezes Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu, członek Komitetu Narodowego Polskiego (1914–1917), hrabia, XV ordynat na Zamościu, w 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 190 900 ha.