
Stanisław Kazimierz Bieniewski herbu Radwan – polski dyplomata, kasztelan wołyński, starosta łucki, bohusławski, nossowski, wojewoda czernihowski, wielki poseł w Moskwie w 1667 roku, sekretarz Jego Królewskiej Mości w 1653 roku.

Jerzy (Jurij) Czartoryski, książę na Klewaniu, starosta łucki. Początkowo przeciwnik unii brzeskiej, w 1598 r. uznał ją i przeszedł na katolicyzm. Fundator kościoła farnego w Klewaniu.

Józef Klemens Czartoryski herbu Pogoń Litewska, książę na Korcu i Oleksińcach – mianowany stolnikiem litewskim w 1764 roku, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu Czartoryskich, poseł na Sejm Czteroletni z województwa wołyńskiego w 1788 roku, członek konfederacji targowickiej, starosta łucki w 1771 roku, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1765 roku.
Fryderyk Michał Czartoryski, książę na Klewaniu i Żukowie, kanclerz wielki litewski od 1752, podkanclerzy litewski od 1724, kasztelan wileński od 1722, podstoli wielki litewski od 1720, starosta grodzieński, łucki, uświacki, jurborski, homelski, kupiski i pieniański, współzałożyciel i przywódca Familii.

Stanisław Kostka Czartoryski – łowczy wielki koronny w latach 1742-1766, starosta łucki w latach 1752-1763, książę na Korcu, Kalwarii Zebrzydowskiej i Oleksińcu.

Bohusz (Bohdan) Korecki herbu Pogoń (Pogonia) – książę, wojewoda wołyński od 1572, starosta łucki od 1560, winnicki od 1540, żytomierski od 1539, starosta bracławski od 1550 roku dowódca obrony potocznej.

Samuel Leszczyński, kryptonim: S.L.O.K.Ł.K.S. = Samuel Leszczyński Oboźny Koronny Łucki Korsuński Starosta, – oboźny koronny (dworski) w latach 1664-1676, starosta łucki w latach 1658-1673, starosta korsuński w latach 1667-1676, rotmistrz królewski (1659), pułkownik królewski (1665), panegirysta i poeta.

Antoni Miączyński herbu Suchekomnaty – syn Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Rotmistrz chorągwi pancernej, pułkownik JKMci (1727). Po ojcu wskutek cesji ojca został starostą grodowym łuckim. Od 1723 roku do 1762 starosta łosicki, w tym czasie jest również dowódcą chorągwi pancernej. 6 grudnia 1738 zostaje kasztelanem podlaskim, tym samym zostaje senatorem. Jeszcze tego samego dnia zostaje odznaczony Orderem Orła Białego. 17 sierpnia 1771 roku został wojewodą podlaskim.
Atanazy Walenty Miączyński herbu Suchekomnaty – wojewoda wołyński w latach 1713-1723, podskarbi nadworny koronny w latach 1688-1713, krajczy koronny w latach 1687-1688, łowczy koronny w latach 1684-1687, wielkorządca krakowski od 1 lipca 1689 roku do 30 czerwca 1692 roku, starosta krzepicki w latach 1677-1723, starosta łosicki w latach 1681-1723, starosta łucki w latach 1682-1723, pułkownik w 1683 roku, administrator olbory olkuskiej w latach 1692-1695.

Albrycht Stanisław Radziwiłł inna forma imienia: Albert Stanisław, herbu Trąby – kanclerz wielki litewski od 1623, podkanclerzy litewski od 1619, starosta łucki 1618–1622, starosta piński, gniewski, tucholski, pamiętnikarz i pisarz religijny.

Marek Sobieski herbu Janina. (ur. ok. 1550 – zm. 1605) – polski magnat, wojewoda lubelski od 1599, kasztelan lubelski od 1597, chorąży wielki koronny od 1581, starosta łucki.
Jan Wielopolski herbu Starykoń – marszałek sejmu nadzwyczajnego w Warszawie w 1662 roku, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, poseł na Sejm, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1685 roku, starosta łucki.
Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski herbu własnego – książę, ordynat ostrogski, koniuszy wielki koronny od 1636, wojewoda sandomierski od 1645, wojewoda krakowski od 1649, starosta łucki 1639–1653, starosta robczycki w 1652 roku, regimentarz wojsk koronnych 1648, magnat w Koronie. III ordynat ostrogski.