
Henryk Brühl herbu własnego – hrabia cesarstwa, pierwszy saski tajny minister gabinetu i konferencji, rzeczywisty tajny radca, ober-szambelan, ober-podkomorzy, prezes Kamery, naczelny dyrektor podatkowy, generalny dyrektor akcyzy, wyższy dyrektor deputacji obrachunkowej, generalny komisarz do wrót Morza Bałtyckiego, nadinspektor manufaktur porcelanowych, kapitulariusz katedry miśnieńskiej, proboszcz katedry budziszyńskiej, głównodowodzący saską kawalerią w Polsce, hrabia na Ocieszynie i Brylewie, starosta lipnicki, piaseczyński, bolimowski i spiski, wójt bydgoski, faworyt Augusta III, generał piechoty saskiej, generał artylerii koronnej w latach 1752–1763, wolnomularz.

Antoni Józef Dąmbski hrabia na Lubrańcu herbu Godziemba – wojewoda brzeskokujawski w latach 1734-1770, starosta inowrocławski w latach 1725-1740, starosta dybowski i niechorowski.

Kazimierz Józef Dąmbski z Lubrańca herbu Godziemba – wojewoda sieradzki.

Stanisław Kostka Gadomski herbu Rola – wojewoda łęczycki od 1787 roku, marszałek sejmu, generał lejtnant wojsk koronnych I Rzeczypospolitej w 1762 roku, podkomorzy sochaczewski w latach 1760-1787, starosta czerwonogrodzki w 1761 roku.

Roch Lasocki herbu Dołęga, szambelan królewski, podkomorzy sochaczewski, poseł na sejmy, agent dyplomatyczny konfederacji barskiej.
Jan Paweł Łuszczewski herbu Korczak – polski polityk, minister spraw wewnętrznych Księstwa Warszawskiego od 1807 roku, członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku, sekretarz w latach 1785–1795, pracownik gabinetu Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Józef Antoni Łuszczewski herbu Korczak – sędzia ziemski sochaczewski w latach 1764-1783, pisarz grodzki (1737), pisarz ziemski sochaczewski (1746), asesor sądów królewskich w 1746 roku, deputat na Trybunał Główny Koronny.

Andrzej Ignacy Joachim Jozafat Ogiński herbu własnego – marszałek sejmu skonfederowanego 1776 roku i marszałek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku, wojewoda trocki w 1783 roku, kasztelan trocki w 1778 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1761 rokusekretarz Rady Nieustającej w 1775 roku, sekretarz wielki litewski w 1773 roku, referendarz litewski w 1771 roku, miecznik litewski w 1762 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1760 roku, starosta oszmiański w 1756 roku, dyplomata, wolnomularz, członek Komisji Kruszcowej, starosta kadaryski, maćkowski i płotelski, a z posagu żony, wdowie po Janie Potockim, starosta niegrodowy guzowski, pułkownik chorągwi petyhorskiej Najjaśniejszego Króla w 1760 roku.

Antoni Michał Potocki – generał-lejtnant wojsk koronnych w 1754 roku, wojewoda bełski w latach 1732-1763, podstoli wielki litewski, starosta rabsztyński w 1727 roku.

Hieronim Radziejowski herbu Junosza – wojewoda inflancki w 1667, podkanclerzy koronny w latach 1650–1652, krajczy królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w latach 1637–1650, podczaszy królowej w 1649, marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1645, wielkorządca krakowski od 20 grudnia 1647 do 20 maja 1648, starosta sochaczewski w latach 1634–1637, starosta łomżyński w latach 1637–1652, starosta kamionecki w latach 1642–1652, starosta solecki w latach 1650–1663, starosta bielski w 1652, starosta warecki w 1662, dworzanin królewski w 1632, administrator żup krakowskich w latach 1647–1649, ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1667.

Fabian Kazimierz Szaniawski herbu Junosza – łowczy wielki litewski, starosta sochaczewski w 1723 roku, poseł na sejmy.

Michał Wielhorski herbu Kierdeja, inne formy nazwiska: Wielehorski; Wielohorski – kuchmistrz wielki litewski w latach 1763–1774, oboźny koronny (dworski) w 1758 roku, starosta kamieniecki litewski, poseł konfederacji barskiej do Francji, pisarz politycznyl, pułkownik chorągwi pancernej.