
Korona – najpowszechniejszy atrybut władzy monarszej, używana m.in. przez cesarza, króla, czy księcia. Korona jest noszona na głowie monarchy. Pojęcie korona rozszerza się także na mitry książęce.

Korona Andów, Korona z Popayán - barokowa korona wotywna wykonana pod koniec XVI wieku w Popayán z jednolitej bryły złota, a ozdobiona szmaragdami.

Korona cesarska Anny Iwanowny, Polska Korona Cesarska – imperialna korona rosyjska wykonana na cesarską koronację Anny Iwanowny Romanow. Od XIX wieku insygnium to było używane jako korona królewska Królestwa Polskiego.
Brytyjska korona państwowa – insygnium ceremonialne władców Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, symbol Imperium brytyjskiego. Brytyjska korona państwowa przechowywana jest w Tower w Londynie.

Korona Cesarstwa Niemieckiego – korona cesarska zaprojektowana w 1871 roku dla Wilhelma I Hohenzollerna
Korona Chrobrego, Korona Uprzywilejowana – najważniejsze insygnium koronacyjne królów polskich, symbol mistycznego pochodzenia władzy od Boga i suwerenności Królestwa Polskiego, symbol wierności monarchy prawu Rzeczypospolitej i jego obowiązków wobec państwa i poddanych.
Diadem płocki – ozdobne nakrycie głowy w kształcie korony, które w 1601 roku złotnik Stanisław Zemelka umieścił na hermie św. Zygmunta. Relikwiarz wraz z diademem przechowywany jest w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.

Korona Eryka XIV – korona koronacyjna królów Szwecji.

Korona cesarzowej Eugenii, Orla korona - korona cesarska wykonana w 1855 roku dla cesarzowej Eugenii, żony Napoleona III

Korona Faustyna I - korona koronacyjna cesarza Haiti, Faustyna I
Korona Fryderyka I – korona koronacyjna pierwszego króla pruskiego, Fryderyka I Hohenzollerna.

Korona Farah Pahlawi – diadem cesarski wykonany na zamówienie szacha Iranu, Mohammada Rezy Pahlawiego w 1967 roku. Insygnium koronacyjne szachbanu Farah Pahlawi.

Korona hełmowa Kazimierza III Wielkiego, korona sandomierska – królewska korona podróżna, zwieńczenie hełmu królewskiego przypisywane Kazimierzowi III Wielkiemu.
Korona homagialna – polska korona królewska używana podczas uroczystości hołdów lennych. Po raz pierwszy wymieniona w spisie Skarbca Koronnego na Wawelu w XV wieku. Według profesora Jerzego Lileyki była ona prawdopodobnie koroną koronacyjną Władysława II Jagiełły.
Korona cesarska Katarzyny I – korona imperatorska cesarzowej Rosji Katarzyny I Aleksiejewny wykonana przez petersburskiego jubilera Samsona Larionowa na zamówienie cara Piotra I Wielkiego w 1724 roku. Szkielet korony jest obecnie przechowywany w kremlowskim Arsenale w Moskwie.

Czapka Kazańska – ozdobne nakrycie głowy w stylu orientalnym, kołpak należący do cara Iwana IV Groźnego. Przechowywana jest w kremlowskiej Zbrojowni w Moskwie.

Korona Kiani - insygnium władzy szachów Persji z dynastii Kadżarów wykonane pod koniec XVIII wieku dla Fath Ali Szacha na wzór starożytnych koron szachinszachów z dynastii Sasanidów. Przechowywane obecnie w skarbcu Irańskiego Banku Państwowego w Teheranie.

Korona Ottona III – niewielka złota, dziecięca korona łączona z cesarzem Ottonem III koronowanym na króla Niemiec w 983, a następnie na Świętego Cesarza Rzymskiego w roku 996. Należy do najstarszych koron w formie stylizowanej lilii, stanowi cenny przykład sztuki ottońskiej. Przechowywana jest w skarbcu katedralnym w Essen.

Korona świętego Edwarda – brytyjska korona, główne insygnium Klejnotów Koronnych Zjednoczonego Królestwa, tradycyjnie używana podczas koronacji władców Anglii i Wielkiej Brytanii od XIII w.

Korona Tudorów – korona imperialna i państwowa, używana przez monarchów Anglii i Wielkiej Brytanii od czasów Henryka VIII do angielskiej wojny Domowej w 1649 roku. Została opisana przez historyka sztuki sir Roya Stronga jako „arcydzieło wczesnej sztuki jubilerskiej Tudorów”, a jego forma została porównana do korony Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Korona Ludwika XV - prywatna korona królewska Ludwika XV

Czapka Monomacha, Złota Czapka – insygnium wielkich książąt moskiewskich i carów Rosji, pochodzące najprawdopodobniej z końca XIII lub początku XIV wieku.

Korona moskiewska – prywatna korona Wazów wykonana ok.1610 roku na zlecenie Zygmunta III Wazy po zwycięstwie armii polskiej nad armią kniazia Dymitra Szujskiego i zajęciu przez hetmana Stanisława Żółkiewskiego Moskwy. Korona, która miała posłużyć do koronacji królewicza Władysława Wazy na cara rosyjskiego.

Korona cesarska Napoleona I – korona cesarska wykonana w 1804 na koronację Napoleona I w katedrze Notre-Dame w Paryżu.

Korona królewska Napoleona I – korona królewska wykonana w 1805 roku dla Napoleona I przed jego koronacją na króla Włoch.

Pschent – podwójna korona władców Górnego i Dolnego Egiptu, czyli władców starożytnego Egiptu.
Korona Rudolfa II Habsburga, od 1804 Austriacka Korona Cesarska – korona wykonana na początku XVII wieku jako prywatna korona cesarza Rudolfa II Habsburga, od 1804 insygnium to stało się symbolem Cesarstwa Austrii. Przechowywana obecnie w Schatzkammer w pałacu Hofburg w Wiedniu.

Korona Rzeszy, korona Cesarstwa Rzymskiego – insygnium Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Przechowywana w skarbcu cesarskim w Wiedniu.
Korona Stefana Bocskaya – insygnium władzy, ozdobne nakrycie głowy w stylu orientalnym należące do księcia Siedmiogrodu i przywódcy powstania węgierskiego z początku XVII wieku, Stefana Bocskaya. Przechowywana jest w Schatzkammer na zamku Hofburg w Wiedniu.

Korona Szwedzka – prywatna korona Wazów przekazana do Skarbca Koronnego na Wawelu po abdykacji Jana II Kazimierza Wazy w 1668 roku.

Korona średzka – średniowieczna korona kobieca z przełomu XIII i XIV wieku, najcenniejsze ze znalezisk należących do skarbu średzkiego. Przechowywana w Muzeum Regionalnym w Środzie Śląskiej.

Korona Świętego Stefana – insygnium koronacyjne królów Węgier od XI wieku do 1918 roku. Relikwia narodowa i symbol państwowości Węgier. Przechowywana w gmachu parlamentu w Budapeszcie.

Korona św. Wacława lub korona świętowacławska – insygnium koronacyjne, korona władców Czech od 1347 do 1836 roku. Relikwia narodowa, symbol państwowości i suwerenności Czech. Przechowywana w katedrze Świętych Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze.

Korona węgierska – korona koronacyjna Stefana Batorego, wcześniej insygnium prywatne Jana Zapolyi, Jana Zygmunta Zapolyi i Zygmunta II Augusta.

Wielka Korona Cesarska Rosji, Wielka Korona Imperialna Rosji, Korona cesarska Katarzyny II – najważniejsze i najwspanialsze insygnium koronacyjne dynastii Romanowów, brylantowa korona imperatorska wykonana w 1762 roku przez jubilerów: Jeremiasza Pauzié, Iwana Liebmanna i Iwana Jewstifiejewa dla cesarzowej Rosji Katarzyny II. Obecnie przechowywana w Diamentowym Funduszu na Kremlu w Moskwie.

Korona Wilhelma II, także Korona Hohenzollernów – pruska korona królewska wykonana w 1889 roku dla cesarza Wilhelma II Hohenzollerna.
Żelazna korona – średniowieczny diadem królewski przechowywany w skarbcu katedry św. Jana Chrzciciela w Monzy.