
William Bainbridge – oficer United States Navy, który odznaczył się w czasie wojen z państwami berberyjskimi na Morzu Śródziemnym, a przede wszystkim zdobyciem brytyjskiego okrętu HMS Java podczas wojny roku 1812.

Hans Bartels służył w stopniu komandora podporucznika (Korvettenkapitän) w Kriegsmarine w czasie II wojny światowej, odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.

Rościsław Choynowski, kapitan żeglugi wielkiej, dowódca wielu polskich statków, uczestnik lądowania w Normandii.

Nikolaus Paul Richard Burggraf und Graf zu Dohna-Schlodien – oficer Kaiserliche Marine, dowódca rajdera SMS „Möwe”, pisarz.

Richard Saunders Dundas – oficer Royal Navy.

Carl Emmermann – oficer marynarki, korvettenkapitän, dowódca niemieckich okrętów podwodnych w latach 1941–1945. W trakcie służby na tym stanowisku w Kriegsmarine, dowodził okrętami podwodnymi U-172 typu IXC i U-3037 typu XXI. Dowodząc pierwszym z nich, 10 października 1942 roku, przez wielokrotne storpedowanie zatopił brytyjski liniowiec pasażerski RMS „Orcades” o pojemności 23 500 BRT. Dowodząc U-172 zatopił 26 jednostek o łącznym tonażu 152 080 BRT. Kierował także 6. i 31. Flotyllą U-Bootów.

Louis-Claude de Saulces de Freycinet lub Louis-Claude Desaulses de Freycinet – oficer Francuskiej Marynarki Wojennej, podróżnik i odkrywca w obszarze południowego Pacyfiku.

Robert Fulton – generał, gubernator Gibraltaru od 27 września 2006 do 21 października 2009, oficer brytyjskiej Royal Marines, Rycerz Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego.

Brat Giovanni Francesco Ricasoli był florenckim rycerzem języka włoskiego Zakonu św. Jana z Jerozolimy. Był dowódcą kilku okrętów floty Zakonu, a znany jest głównie z dania nazwy Fortowi Ricasoli.

Miguel Grau Seminario, kontradmirał marynarki wojennej Peru, jeden z peruwiańskich bohaterów narodowych, odznaczył się w wojnie o Pacyfik.

Edward Hubert Gubała – kapitan żeglugi wielkiej, nauczyciel i rybak. W latach stalinowskich więziony przez UB i skazany na śmierć.

{{Żołnierz infobox}} Przestarzałe pola: "rozmiar grafiki". Friedrich Guggenberger – niemiecki oficer, dowódca okrętów podwodnych (U-Bootów) z okresu II wojny światowej, as wojny podwodnej.

Werner Henke – niemiecki oficer marynarki z okresu II wojny światowej, as wojny podwodnej.

Mikołaj Jung – rosyjski oficer marynarki niemieckiego pochodzenia, kapitan 1 rangi, dowódca m.in.: na krążownikach wojennych "Генерал-адмирал" czy "Герцог Эдинбургский".

Gustav Kleikamp – wiceadmirał Kriegsmarine, dowódca m.in. pancernika „Schleswig-Holstein” w ataku na Westerplatte.

Günter Kuhnke – niemiecki oficer, dowódca okrętów podwodnych (U-Bootów) z okresu II wojny światowej, as wojny podwodnej.

Heinrich Lehmann-Willenbrock – dowódca niemieckich okrętów podwodnych U-8, U-5, U-96 i U-256, od marca 1942 roku, do września 1944 roku dowódca 9. Flotylli U-Bootów w Breście. 4 września 1944 roku, na pokładzie okrętu U-256, jako jego dowódca, uciekł z oblężonego Brestu do Bergen. Po wojnie kapitan jednego z czterech w historii statków towarowych o napędzie atomowym.

Heinrich Liebe – Niemiec, fregattenkapitän, jeden z najskuteczniejszych dowódców niemieckich okrętów podwodnych podczas II wojny światowej. Dowodził kolejno U-2, U-10 (dwukrotnie) i U-38. Od lutego do kwietnia 1938 roku służył w sztabie FdU, w kwietniu tego roku objął dowodzenie szkołą U-Bootów, która kierował do sierpnia 1938 roku. Od lipca 1941 roku do sierpnia 1944 roku pełnił funkcję doradcy w OKM/SKL. Awansowany do stopnia fregattenkapitäna 1 października 1944 roku. Odznaczony Krzyżem Rycerskim z dniem 14 sierpnia 1940 roku, jako 24. w Kriegsmarine i 8. w U-Bootwaffe, 10 czerwca 1941 roku został udekorowany Liśćmi Dębu jako 13. w Wehrmachcie, 4. w Kriegsmarine oraz 4. w U-Bootwaffe. Podczas działań wojennych, zatopił 34 statki o łącznym tonażu 187 267 BRT oraz uszkodził jedną jednostkę o tonażu 3670 BRT. Po wojnie powrócił do wschodnich Niemiec.

Ernst Lindemann – niemiecki oficer marynarki, dowódca pancernika „Bismarck”.

Felix Nikolaus Alexander Georg Graf von Luckner – niemiecki szlachcic, żeglarz, pisarz. Zyskał przydomek Der Seeteufel oraz międzynarodową sławę jako kapitan rajdera SMS Seeadler w korsarskim rejsie w latach 1916-17, w czasie którego zatopił 14 statków nieprzyjaciela, nie powodując przy tym ofiar w ludziach. Dowodzona przez niego załoga określana była Die Piraten des Kaisers.
Daniel Patrick Macnee – angielski aktor telewizyjny i filmowy.

Aleksandr Iwanowicz Marinesko – oficer radzieckiej marynarki wojennej, dowódca okrętu podwodnego, który zatopił statki MS Wilhelm Gustloff oraz SS General von Steuben.

August Maus – niemiecki oficer, dowódca okrętu podwodnego (U-Boota) z okresu II wojny światowej, as wojny podwodnej.

Karl Friedrich Max von Müller – oficer niemieckiej Cesarskiej Marynarki Wojennej z okresu I wojny światowej, komandor, dowódca krążownika lekkiego SMS „Emden”.

William Harwar Parker – amerykański oficer marynarki wojennej USA oraz marynarki CSA. Napisana przez niego autobiografia „Wspomnienia oficera marynarki wojennej 1841-1865” oferuje unikatowy ogląd na pozycję marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w XIX wieku, u skraju „Ery Żagla”.

John Devon Roland "Jon" Pertwee – brytyjski aktor, znany m.in. z roli trzeciego Doktora z serialu Doktor Who oraz głównej roli w serialu dziecięcym Worzel Gummidge.

Reinhold Poss – niemiecki as myśliwski okresu I wojny światowej i pilot sportowy.

Günther Prien – niemiecki oficer Kriegsmarine przed i podczas II wojny światowej, korvettenkapitän. Jeden z najsłynniejszych dowódców niemieckich okrętów podwodnych biorących udział w bitwie o Atlantyk. Sławę w Niemczech przyniosło mu zatopienie pancernika HMS „Royal Oak” wewnątrz brytyjskiej bazy Scapa Flow. Dowodząc U-47 zatopił łącznie 31 jednostek o łącznej pojemności 191 919 ton, 8 zaś o pojemności 62 751 ton uszkodził. Zginął na patrolu w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach ok. 7 marca 1941 roku. Jego śmierć wywołała szok społeczny w Niemczech. Prywatnie był nazistą z przekonania.

{{Żołnierz infobox}} Nieznane pola: 1. Hermann-Bernhard Ramcke – niemiecki generał wojsk powietrznodesantowych.

Karl Rixecker Kapitänleutnant. Uczestniczył w działaniach wojennych II wojny światowej. Został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.

Gerard Broadmead Roope – oficer marynarki brytyjskiej, komandor podporucznik, odznaczony Krzyżem Wiktorii (VC).

Herbert Emil Schultze – Niemiec, korvettenkapitän, dowódca okrętów podwodnych podczas II wojny światowej. W trakcie działań wojennych podczas bitwy o Atlantyk dowodził jednostką typu VIIB U-48, z którą zatopił 26 statków o łącznym tonażu 171 000 BRT, co pozwoliło mu na zajęcie szóstego miejsca pod względem skuteczności wśród dowódców niemieckiej floty podwodnej. Swoim okrętem dowodził do lipca 1941 roku, kiedy objął dowództwo 3. Flotylli U-Bootów. Do końca wojny sprawował odtąd funkcje lądowe. Za sukcesy w wojnie podwodnej otrzymał Krzyż Rycerski, do którego dodane zostały następnie Liście Dębu.

Robert Falcon Scott – brytyjski wojskowy i badacz Antarktydy, oficer Royal Navy.

Alexander Gelhaar – niemiecki oficer marynarki, dowódca niemieckich okrętów podwodnych U-10 oraz U-46. Wstąpił do marynarki w 1928 roku, po czym przeszedł gruntowne szkolenie w zakresie pływania podwodnego, a także prowadzenia ognia morskiego. 1 października 1936 roku objął swoje pierwsze dowództwo, na pokładzie okrętu podwodnego Kriegsmarine U-10. 2 listopada 1938 roku objął dowództwo U-46 typu VIIB, z którym 14 sierpnia 1939 roku wyszedł na swój pierwszy patrol wojenny. Przeprowadził pięć patroli wojennych podczas których zatopił dwie jednostki w łącznym tonażu 7952 BRT. Od czerwca 1940 był pełniącym obowiązki dowódcy 7. Flotylli U-Bootów „Wegener”, a od lipca 1940 do lutego 1944 roku był jej dowódcą. Objął wówczas stanowisko dowódcze w akademii morskiej Flagensburg–Mürwik, które pełnił do kapitulacji Niemiec.

Carl Gustaf Wrangel – szwedzki feldmarszałek, dowódca z czasów wojny trzydziestoletniej.