WAkyn – w tradycjach narodów Azji Środkowej ludowy poeta improwizator, pieśniarz wykonujący przy akompaniamencie tradycyjnego instrumentu muzycznego utwory swoje lub tradycyjne, najczęściej o charakterze lirycznym lub epickim. Tradycyjnym instrumentem wykorzystywanym przez akynów była dombra, aczkolwiek wielu twórców, zwłaszcza w nowszych czasach, korzystało także np. z kobyzu.
WBard – celtycki poeta i pieśniarz, spotykany od XI do XVII wieku na dworach Irlandii, Szkocji, Walii i Bretanii.
WBasista – popularnie muzyk, instrumentalista, który gra na instrumencie basowym, takim jak gitara basowa, kontrabas, basetla, rzadziej dętym. Czasem terminem tym określa się wokalistę śpiewającego basem, choć w tym przypadku prawidłowym nazewnictwem jest właśnie bas. W znaczeniu popkulturowym basista to najczęściej członek zespołu muzycznego. Wraz z perkusistą i instrumentalistą, który realizuje wypełnienie harmoniczne tworzy sekcję rytmiczną.
WDobosz – członek orkiestry, grający na bębnie. W wojskach europejskich od końca średniowiecza wybijał takt w marszu i w czasie ataku oraz przekazywał sygnały natarcia, odwrotu i alarmu. W Polsce pierwotnie zwano dobosza bębnicą, od XVI wieku doboszem, w XVIII i na początku XIX wieku pałkarzem.
WDudziarz - artysta-muzyk grający na dudach.
WDyrygent – osoba kierująca zespołami muzycznymi, takimi jak orkiestry symfoniczne, orkiestry smyczkowe, orkiestry dęte, jazzowe big-bandy, zespoły kameralne, chóry, zespoły wokalne, zespoły wokalno-instrumentalne, a także kierująca wykonaniami oper i spektakli muzycznych.
WGitarzysta – osoba grająca na gitarze, muzyk, instrumentalista, członek zespołu muzycznego lub artysta solowy. Popularnie gitarzystów dzieli się na rytmicznych i prowadzących.
WGusan, aszugh lub sazandar – starożytny bard ormiański, pieśniarz ludowy, nieraz wędrowny, trubadur. Wyraz pochodzi prawdopodobnie z języka irańskiego. Gusani przygrywali sobie często na instrumencie strunowym zwanym: pandir („bandura”). Jeszcze w V wieku Mojżesz Choreński w swej pracy „Historia Armenii” wspominał o pieśniarzach z Goghtana.
WInżynier dźwięku – inżynier wyspecjalizowany w technice nagrywania dźwięku. Dysponuje wiedzą z zakresu generowania, propagacji, rejestrowania, odtwarzania i percepcji dźwięku oraz cyfrowej obróbki sygnału, a także estetyki muzycznej. Ma umiejętność budowania modeli obiektów akustycznych, symulacji warunków odsłuchowych w obiektach fizycznych i wirtualnych, a także sterowania parametrami źródeł sygnałów.
WKalikant, kalikancista – osoba wprawiająca w ruch miechy w organach piszczałkowych. Kalikowanie polegało na wprawianiu nogami w ruch pedałów dźwigniowych, które poprzez urządzenia pośrednie, najczęściej mniejsze miechy, dostarczało ciśnienia do głównego miecha.
WKantor – urząd duchowny w kapitułach, którego obowiązkiem było przewodzenie w śpiewie liturgicznym, współcześnie intonuje podczas nabożeństw pieśni lub indywidualnie śpiewa psalmy, chociaż nie powinien tego robić, ponieważ tym zajmuje się psałterzysta.
WKlezmer – tradycyjny żydowski muzykant weselno-karczmiany lub grający na innych przyjęciach. W polszczyźnie słowo to nabrało bardziej negatywnych konotacji: kiepski muzyk grający bez miłości do muzyki, a tylko dla pieniędzy, tzw. grający „do kotleta”. W swoim pierwotnym znaczeniu termin „klezmer” oznaczał muzyka o specyficznych, niemniej jednak wysokich umiejętnościach.
WKompozytor – twórca utworu muzycznego. Termin kompozytor odnosi się do twórców używających notacji muzycznej, komponujących muzykę poważną lub rozrywkową. Na uczelniach muzycznych kształci się studentów na kierunku kompozycji. Kompozytor nie musi być absolwentem takich studiów, jednak dają one pełny warsztat kompozytorski, obejmujący harmonię, kontrapunkt, instrumentację, analizę dzieła muzycznego itp. Technika kompozytorska jest różna w poszczególnych okresach historycznych.
WKontrabasista – muzyk grający na kontrabasie.
WLăutari – tradycyjna nazwa zawodowych muzyków – instrumentalistów z terenu Republiki Mołdawii, Rumunii i Bukowiny północnej. Pierwotnie byli to członkowie wędrownych klanów romskich śpiewaków i instrumentalistów.
WLutnik – rzemieślnik zajmujący się lutnictwem, to znaczy buduje lub naprawia szyjkowe instrumenty strunowe. Słowo pochodzi od włoskiego „liutajo”, czym pierwotnie określano zajmującego się budowaniem lutni. Oprócz wymienionych czynności, niektórzy lutnicy zajmują się renowacją i rekonstrukcją instrumentów smyczkowych, a także korektą smyczków.
WMuzyk − osoba zajmująca się wykonywaniem lub tworzeniem muzyki.
WOrganista – muzyk grający na organach. Najczęściej organista jest zarazem akompaniatorem liturgicznym w kościele katolickim lub akompaniatorem pieśni w kościołach protestanckich. Dobry organista powinien mieć opanowaną sztukę improwizacji, kompozycji i czytania nut a vista. Bardzo często w codziennej pracy organisty te umiejętności okazują się niezbędne.
WOrganmistrz − budowniczy, a także często projektant, konstruktor i konserwator organów.
WPianista – muzyk grający na fortepianie. Pianiści wykonują szeroki repertuar i różne style, w tym muzykę poważną, jazz, blues oraz różnego rodzaju style muzyki rozrywkowej, w tym muzykę rockową. Umiejętność gry na fortepianie sprzyja opanowaniu gry na innych instrumentach klawiszowych, takich jak syntezator, klawesyn, czelesta, czy organy.
WPiosenkarz, piosenkarka – zawód polegający na wykorzystaniu głosu do śpiewu, z reguły przy akompaniamencie grupy muzycznej. Utwory wydawane są następnie na płytach (albumach) lub wykonywane na koncertach. Piosenkarze zajmują się muzyką rozrywkową.
WProducent muzyczny – osoba odpowiedzialna za całokształt nagrania muzycznego lub spektaklu.
WRealizator dźwięku – osoba zajmująca się realizacją strony elektroakustycznej lub postprodukcją przedsięwzięcia związanego z dźwiękiem, zapewniająca właściwe jego parametry techniczne i estetyczne, czyli np. miksowaniem dźwięków w całość, nagrywaniem, obróbką i rekonstrukcją dźwięku, masteringiem, montażem, nagłaśnianiem itp.
WRoadie – anglojęzyczne określenie osoby, która wyrusza razem z członkami zespołu muzycznego na trasy koncertowe, pełniąc wszelakie role związane z obsługą techniczną, np. takie jak: kierowca, menedżer tournée, czy reżyser dźwięku i oświetlenia.
WTaper – w niemym kinie osoba grająca na pianinie lub organach teatralnych, improwizująca podkład muzyczny do wyświetlanych scen. Samo słowo wywodzi się z języka francuskiego taper i oznaczało między innymi: pisanie na maszynie, stukanie, stukanie w klawisze.
WTekściarz – autor zajmujący się zawodowo pisaniem tekstów do muzyki (piosenek) lub utworów kabaretowych.