WSilnik spalinowy tłokowy – silnik cieplny o spalaniu wewnętrznym, w którym energia eksplozji spalanego paliwa zamieniana jest w energię mechaniczną. Spalanie mieszanki odbywa się w komorze spalania. Skonstruowanie pierwszego spalinowego silnika tłokowego datuje się na 1860 rok, jego konstruktorem był Étienne Lenoir.
WCiśnienie sprężania – ciśnienie, jakie panuje w komorze spalania silnika spalinowego tłokowego po zakończeniu suwu sprężania. Jego wartość zależy od:stopnia sprężania, kątów rozrządu parametrów termodynamicznych czynnika roboczego na wlocie do cylindra, współczynników napełnienia i zanieczyszczenia, średniej wartości wykładnika politropy, nieszczelności: między zaworami i gniazdami zaworowymi, między tłokiem i cylindrem.
WElsbett - wysokoprężny silnik pracujący na surowym oleju roślinnym. Skonstruowany przez Ludwiga Elsbetta. Według ECE spełnia normy dopuszczalnych zawartości toksycznych składników spalin. Silnik ten różni się od silnika skonstruowanego przez Rudolfa Diesla i stosowany był dotychczas w niewielkim zakresie.
WKrupp-Germaniawerft F46 – 6-cylindrowy czterosuwowy silnik wysokoprężny o mocy 1600 koni mechanicznych i maksymalnej prędkości obrotowej 500 rpm.
WFMB – silnik spalinowy OHC z manualną czterostopniową skrzynią biegów, zbudowany na bazie silnika Hondy Super Cub uchodzącej za wzór jakości i trwałości. Najczęściej stosowany w chińskich motorowerach. Producentem silnika jest m.in: chińskie przedsiębiorstwo Zongshen.
WHEMI – typ silnika spalinowego wyposażony w głowicę o półkulistych komorach spalania, przez co można zainstalować tylko 2 zawory na jednej ze ścian półsferycznych cylindra. Nazwa to skrót angielskiego słowa "hemispherical" (półkulisty). Pierwszy silnik HEMI został użyty w 1903 roku przez belgijskiego konstruktora samochodów Pipe. Następnie zaczęto je stosować w samochodach Peugeot i Jaguar. Po 30 latach silniki typu HEMI zaczęto ponownie instalować w samochodach koncernu Chrysler, przez co stały się jednym z ich symboli od lat 50. Od 2000 roku są znowu dostępne na rynku. Obecnie silniki tego typu stosowane są w pojazdach amerykańskich marek Chrysler, Dodge, Jeep, dawniej także Plymouth, Ford.
WKolejowy silnik spalinowy – z reguły silnik wysokoprężny, o czterosuwowym lub dwusuwowym obiegu pracy, z wtryskiem bezpośrednim, poza nielicznymi wyjątkami posiadający doładowanie poprzez turbosprężarkę, a często wyposażony również w chłodnicę powietrza doładowującego celem wzrostu mocy i sprawności.
WMetoda TR – nazwa technologii kucia wałów korbowych, opracowanej wraz ze specjalistycznymi urządzeniami przez polskiego wynalazcę Tadeusza Ruta z Centralnego Laboratorium Obróbki Plastycznej w Poznaniu.
WObjętość (pojemność) skokowa cylindra – różnica pomiędzy maksymalną a minimalną objętością cylindra. Dla wielocylindrowych silników spalinowych podaje się łączną objętość wszystkich cylindrów, w których następuje spalanie. Jej wartość podawana jest w centymetrach sześciennych, czasem oznaczanych skrótem ccm od ang. cubic centimeter.
WPatataj (papaj) – silnik spalinowy o prostej konstrukcji, stosowany do napędu maszyn w pierwszej połowie XX wieku. Nazwa pochodzi od charakterystycznego odgłosu pracy. Powstał przez unowocześnienie i uproszczenie lokomobili benzynowej.
WSamochodowe płyny chłodzące – płyny stosowane w samochodowych układach chłodzenia zamiast wody, charakteryzujące się znacznie niższą od wody temperaturą krzepnięcia i wyższą temperaturą wrzenia. Wytwarzane są na bazie glikolu etylenowego lub glikolu propylenowego w kilku odmianach, różniących się składem i przeznaczeniem. Lepszymi właściwościami charakteryzuje się glikol etylenowy, ale coraz szerzej jest stosowany glikol propylenowy. Wynika to z dużej toksyczności glikolu etylenowego oraz nietoksyczności propylenowego. Płyny z glikolem propylenowym wymagają dodatków antykorozyjnych w większej ilości i o lepszej jakości oraz wymagają substancji zapobiegających wzrostowi drobnoustrojów, co zwiększa ich koszt.
WSilnik czterosuwowy – silnik spalinowy o spalaniu wewnętrznym typu ZI lub ZS wykorzystywany jako napęd w samochodach, motocyklach, maszynach roboczych, statkach powietrznych, statkach wodnych, agregatach prądotwórczych, lokomotywach spalinowych oraz w innych maszynach. Nazwa odnosi się do czterech faz działania:wpływu powietrza lub mieszanki paliwowo-powietrznej, sprężenia, pracy, wydmuchu spalin.
WSilnik dwusuwowy – silnik spalinowy, w którym cały obieg pracy następuje co drugi suw tłoka, a więc za każdym obrotem wału korbowego. Silniki dwusuwowe teoretycznie mogą osiągać dzięki temu wyższą moc jednostkową, niż czterosuwowe. W praktyce jednak przyrost mocy jest nieznaczny z uwagi na kwestię mniej precyzyjnej wymiany ładunku w silniku, a w niektórych silnikach są straty ładunku podczas przepłukania, co przyczynia się do wzrostu zużycia paliwa. Kwestie te sprawiły, że ze względów ekologicznych silniki dwusuwowe o zapłonie iskrowym – poza najmniejszymi pojemnościami do skuterów i lekkich motocykli – zostały niemal zupełnie wyparte przez oszczędniejsze i czystsze silniki czterosuwowe.
WSilnik o przeciwległych cylindrach – silnik spalinowy wielocylindrowy o parzystej liczbie tłoków, w którym cylindry usytuowane są na wspólnej osi.
WSilnik rotacyjny – rodzaj lotniczego silnika spalinowego o zapłonie iskrowym, w którym obraca się kadłub silnika z cylindrami, a wał korbowy jest nieruchomy i stanowi element mocowania silnika do konstrukcji samolotu. Najczęściej budowane były w układzie gwiazdowym, rzadziej podwójnej gwiazdy, sporadycznie w układzie przeciwbieżnym. Przede wszystkim silniki rotacyjne stosowane były jako silniki lotnicze, gdzie kadłub silnika był połączony ze śmigłem. Jest to odwrócenie zasady mocowania typowego silnika gwiazdowego, który jest nieruchomy, a w którym wał korbowy jest ruchomy i połączony ze śmigłem. Mieszanka paliwowo-powietrzna w silnikach rotacyjnych była dostarczana przez wał korbowy. Dolot realizowany był poprzez szczeliny w cylindrze lub poprzez zawory w głowicy. Natomiast wydech był zawsze poprzez otwierany popychaczem zawór w głowicy.
WSilnik średnioprężny — silnik spalinowy, konstrukcyjnie historyczny, w którym zapłon paliwa następuje w nagrzanej, niechłodzonej gruszce żarowej. Obecnie w silnikach Diesla zapłon inicjowany jest przez wysoki stopień sprężania, co powoduje wytworzenie temperatury zapłonu w cylindrze. W silniku żarowym zamiast wysokiego sprężenia stosowano mocno rozgrzany fragment komory spalania.
WSilnik tłokowy w układzie W – typ silnika spalinowego.
WSilnik w układzie X – silnik tłokowy zawierający dwa bloki silnika typu V leżące poziomo naprzeciwko siebie, a cylindry są osadzone na czterech brzegach, z centralnym wałem korbowym.
WSilnik Wankla – silnik spalinowy, w którym tłok obraca się wewnątrz cylindra. Nazywany silnikiem z tłokiem obrotowym a także potocznie silnikiem Wankla, od nazwiska konstruktora. Silnik ten opatentował Felix Wankel.
WSilnik z tłokiem obrotowym – silnik spalinowy, w którym tłok obraca się wewnątrz cylindra. Powstało wiele takich konstrukcji.
WTłumik wydechowy - jedna z części układu wydechowego, niezbędna do prawidłowego przetwarzania spalin wydobywających się z silnika spalinowego, a także do prawidłowego redukowania hałasu.
WUkład chłodzenia silnika spalinowego – układ, którego zadaniem jest zapobiegania wzrostu temperatury silnika ponad maksymalną oraz utrzymanie jej w optymalnym zakresie 90 °C do 100 °C. Prawidłowe funkcjonowanie układu chłodzenia jest niezbędne dla osiągnięcia przez silnik odpowiednich warunków pracy. W razie braku chłodzenia następuje szybki wzrost temperatury zasadniczych elementów silnika, co skutkuje pogorszeniem smarowania, występowaniem przedwczesnych zapłonów (samozapłonów) mieszanki, wreszcie nadmiernym rozszerzeniem termicznym tłoka w cylindrze, co zwykle kończy się jego zatarciem. Zbyt niska temperatura pracy również nie jest wskazana - m.in. pogarszają się wówczas warunki odparowania paliwa, co zakłóca proces spalania i może powodować podwyższoną emisję szkodliwych substancji. Praca w niskiej temperaturze może także prowadzić do tzw. spłukiwania oleju z gładzi cylindrowych, co jest bardzo szkodliwe dla warunków smarowania.
WUkład wydechowy silnika spalinowego – zespół elementów silnika spalinowego, którego zadaniem jest odprowadzenie spalin z silnika spalinowego oraz zmniejszenie hałasu emitowanego przez silnik.