WLotniczy silnik tłokowy – silnik tłokowy który konstrukcyjnie jest przystosowany do pracy w statku powietrznym – najczęściej w samolocie, śmigłowcu, wiatrakowcu lub sterowcu.
WAvgas – benzyna stosowana do napędu samolotów wyposażonych w silniki tłokowe. Nazwa pochodzi z angielskiego od połączenia słów aviation gasoline. Avgas różni się istotnie od benzyn samochodowych, większość jego gatunków zawiera czteroetylek ołowiu jako dodatek podwyższający liczbę oktanową.
WBenz Bz.III - niemiecki silnik sześciocylindrowy, chłodzony wodą, o mocy 150 KM przy 1400 obrotach na minutę. Skonstruowany został w 1914 do wykorzystania w przemyśle lotniczym. Silnik ten używany był do napędzania wielu niemieckich samolotów z wczesnego okresu I wojny światowej, w tym m.in. w takich konstrukcjach, jak AEG C.I, AEG C.II, AEG C.III, AEG C.IV, Albatros C.I, Albatros C.III, Albatros G.II czy Hansa-Brandenburg W.29. Silnik ten nie miał nic wspólnego z noszącymi podobne oznaczenie późniejszymi silnikami Benz Bz.IIIa i Benz B.IIIb - ten ostatni w układzie V-8.
WBMW IIIa – sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą silnik lotniczy i zarazem pierwszy produkt BMW GmbH. Jego sukces zapewnił rozwój BMW.
WCiąg wektorowany – rozwiązanie konstrukcyjne pozwalające na zmianę kierunku wektora siły ciągu silnika odrzutowego i rakietowego względem własnej osi podłużnej. Kierowanie wektorem ciągu uzyskuje się przez zmianę kąta pomiędzy osiami symetrii dyszy wylotowej a pozostałej części silnika. Zmianę ustawienia kierunku dyszy lub tylko jej elementów wykonują siłowniki. Próby zbudowania samolotu z ciągiem wektorowanym, w którym do uzyskania zmiany kierunku wektora ciągu porusza się całym silnikiem nie wyszły poza fazy badań eksperymentalnych. Podczas załogowych lotów na Księżyc, w programie Apollo, człon zniżania modułu księżycowego miał przegubowo zawieszony silnik, w którym zmianę wektora ciągu uzyskiwano poprzez poruszanie całym silnikiem.
WClerget - francuska seria rotacyjnych silników lotniczych stosowanych w trakcie I wojny światowej, zaprojektowanych przez Pierre`a Clergeta.
WClerget 9B – gwiazdowy, rotacyjny, chłodzony powietrzem tłokowy silnik lotniczy, skonstruowany w 1915 roku przez Pierre’a Clergeta. Jego podstawowa wersja rozwijała moc 96 kW (130 KM) przy 1250 obr./min, a pojemność skokowa wynosiła 16,3 dm³. Produkowany był podczas I wojny światowej głównie przez francuskie zakłady Clerget-Blin i przez brytyjskie fabryki Gwynnes Limited i Ruston, Proctor and Company. Łącznie powstało około 4250 sztuk tych jednostek napędowych w dwóch wersjach: 9B i 9Bf. Stosowany był m.in. w samolotach myśliwskich Nieuport 17, Sopwith Camel czy Sopwith Triplane, samolotach rozpoznawczych Nieuport 12 i Sopwith 1½ Strutter, wodnosamolotach Sopwith Baby i FBA Typ C oraz wiatrakowcach Cierva C.6 i Cierva C.8.
WDopalacz – urządzenie stosowane w samolotach bojowych w celu zwiększania ciągu silnika turboodrzutowego, poprzez spalanie dodatkowego paliwa za turbiną. Daje to przyrost ciągu o kilkadziesiąt procent.
WDysza de Lavala – kanał aerodynamiczny dzięki któremu można uzyskać przepływ naddźwiękowy wykorzystywany w niektórych typach turbin parowych, w silnikach odrzutowych i rakietowych. Wynalazcą urządzenia jest Gustaf de Laval (1845–1913), szwedzki inżynier i przemysłowiec.
WGondola – część konstrukcji samolotu, integralnie związana ze skrzydłem lub kadłubem, ale znajdująca się poza nim, zawierająca silnik lub ładunek statku powietrznego. W niektórych konstrukcjach, np. w samolotach Farman MF.11, lub w samolocie z czasów II wojny światowej Lockheed P-38 Lightning, kokpit może też znajdować się w gondoli, która wówczas spełnia rolę kadłuba.
WGTD-350 – radziecki silnik turbowałowy opracowany na początku lat 60. XX wieku, stanowiący napęd śmigłowca Mi-2, produkowany w polskich zakładach WSK Rzeszów w Rzeszowie.
WMercedes D.III – sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą tłokowy silnik lotniczy, wytwarzany w latach 1914–1918 przez niemieckie zakłady Daimler. Jego podstawowa wersja rozwijała moc 118 kW (160 KM) przy 1400 obr./min, a pojemność skokowa wynosiła 14,8 dm³. Był to najliczniej produkowany niemiecki silnik podczas I wojny światowej, a przez to stanowił jedną z najczęściej używanych jednostek napędowych przez niemieckie lotnictwo wojskowe. Stosowany był m.in. w samolotach myśliwskich Albatros D.III, Fokker D.VII czy Pfalz D.III, samolotach rozpoznawczych Albatros C.III, LFG Roland C.II i AEG C.IV, dwumiejscowych wielozadaniowych maszynach klasy CL – Halberstadt CL.II i CL.IV, wodnosamolotach Albatros W.4 i Hansa-Brandenburg W.12 oraz samolotach bombowych klasy R.
WScramjet – silnik strumieniowy z naddźwiękową komorą spalania, mający zastosowanie w zakresie prędkości znacznie przewyższających zwykły silnik strumieniowy. Stosowanie takiego silnika znajduje uzasadnienie nawet do prędkości hiperdźwiękowej odpowiadającej liczbie Macha do 10.
WSilnik odrzutowy – silnik spalinowy w którym pochodząca ze spalania paliwa energia cieplna jest przekształcana w energię kinetyczną gazów wypływających przez dyszę. Wyrzucane z dużą prędkością gazy będące produktem spalania tworzą siłę ciągu skierowaną w przeciwną stronę. Silnik odrzutowy utożsamiany jest często z silnikiem turboodrzutowym, dwuprzepływowym lub turbowentylatorowym. Do silników odrzutowych zalicza się też silnik rakietowy, silnik strumieniowy i silnik pulsacyjny. W silniku odrzutowym traktowanym jako silnik cieplny realizowany jest obieg Braytona-Joule'a.
WSilnik pulsacyjny – odmiana silników odrzutowych niewyposażona w zespół sprężarki. Najbardziej znanym zastosowaniem tego silnika była skrzydlata bomba Fieseler Fi-103 - V-1.
WSilnik rotacyjny – rodzaj lotniczego silnika spalinowego o zapłonie iskrowym, w którym obraca się kadłub silnika z cylindrami, a wał korbowy jest nieruchomy i stanowi element mocowania silnika do konstrukcji samolotu. Najczęściej budowane były w układzie gwiazdowym, rzadziej podwójnej gwiazdy, sporadycznie w układzie przeciwbieżnym. Przede wszystkim silniki rotacyjne stosowane były jako silniki lotnicze, gdzie kadłub silnika był połączony ze śmigłem. Jest to odwrócenie zasady mocowania typowego silnika gwiazdowego, który jest nieruchomy, a w którym wał korbowy jest ruchomy i połączony ze śmigłem. Mieszanka paliwowo-powietrzna w silnikach rotacyjnych była dostarczana przez wał korbowy. Dolot realizowany był poprzez szczeliny w cylindrze lub poprzez zawory w głowicy. Natomiast wydech był zawsze poprzez otwierany popychaczem zawór w głowicy.
WSilnik turbowałowy – silnik turbinowy, w którym ciąg zimny nie jest stunelowany i jest uzyskiwany za pomocą śmigła, a turbina jest zaprojektowana tak, aby możliwie dużą część energii spalin zamienić na energię mechaniczną i przekazywać na wał (śmigło). Niemniej odrzut może stanowić nawet około 20% całości ciągu zespołu silnika turbowałowego ze śmigłem.
WSzewron – ząbkowane zakończenie osłony dyszy niektórych samolotów odrzutowych stosowane w celu zredukowania hałasu pochodzącego z silnika. Kiedy gorące powietrze wylatujące z silnika miesza się z zimnym powietrzem na zewnątrz, ząbkowane krawędzie łagodzą proces mieszania, co zmniejsza hałas. Szewrony zostały wynalezione z pomocą NASA. Szewrony stosowane są np. w silnikach General Electric GEnx i Rolls-Royce Trent 1000.