48 Okręty szkolne

SMS A 42 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zwodowany 1 listopada 1916 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w styczniu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 23 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1939 roku i sprzedany.

SMS A 43 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zbudowany w stoczni Schichau w Elblągu, po czym przewieziony w sekcjach do Antwerpii i tam zwodowany 25 grudnia 1916 roku, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w kwietniu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 24 PC. W maju 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców i zezłomowana w 1943 roku.

KNM B-5 – norweski okręt podwodny z okresu dwudziestolecia międzywojennego, jedna z sześciu zbudowanych jednostek typu B. Zwodowany 17 czerwca 1929 roku w krajowej stoczni Karljohansvern w Horten, został przyjęty do służby w marynarce norweskiej 1 października 1929 roku. Podczas kampanii norweskiej w kwietniu 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców, po czym w listopadzie wcielona do Kriegsmarine pod oznaczeniem UC-1. Jednostka używana była do celów szkoleniowych do marca 1942 roku, a następnie została zezłomowana.

KNM B-6 – norweski okręt podwodny z okresu dwudziestolecia międzywojennego, jedna z sześciu zbudowanych jednostek typu B. Zwodowany 4 września 1929 roku w krajowej stoczni Karljohansvern w Horten, został przyjęty do służby w marynarce norweskiej 1 maja 1930 roku. Podczas kampanii norweskiej w kwietniu 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców, po czym w listopadzie 1941 roku wcielona do Kriegsmarine pod oznaczeniem UC-2. Jednostka używana była do celów szkoleniowych do października 1944 roku. Okręt został samozatopiony w maju 1945 roku, a następnie wydobyty i zezłomowany.

USS Brinkley Bass (DD-887) – amerykański niszczyciel typu Gearing. Został nazwany na cześć kmdr ppor. US Navy Harry'ego Brinkleya Bassa (1916–1944), który zginął w czasie akcji podczas inwazji na południową Francję 20 sierpnia 1944.

HMS Cadmus – brytyjski trałowiec z okresu II wojny światowej, jedna ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine. Okręt został zwodowany 27 maja 1942 roku w stoczni Harland and Wolff w Belfaście, a do służby w Royal Navy wszedł 9 września 1942 roku z numerem burtowym J230. Na początku lat 50. trałowiec sprzedano Belgii, a do służby w Belgijskiej Marynarce Wojennej wszedł pod nazwą „Georges Lecointe” (M901) w styczniu 1950 roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1959 roku i złomowana w roku następnym.

SLNS Gajabahu lankijska była fregata River służący w Marynarce Wojennej Sri Lanki. Został przerobiony z fregaty na okręt szkolny dla Akademii Morskiej w Trikunamalaja.

HMS Gotland – szwedzki krążownik lotniczy wodowany w 1933, służący w szwedzkiej marynarce wojennej w latach 1934–1960. Był to jedyny okręt takiej klasy zbudowany w Europie w okresie międzywojennym. W 1944 „Gotland” został przebudowany na krążownik przeciwlotniczy, a w 1955 na okręt naprowadzania samolotów myśliwskich. Od 1940 służył także jako okręt szkolny. „Gotland” został wycofany do rezerwy 1956, skreślony ze składu floty w 1960, sprzedany na złom w 1962 i złomowany rok później.

ORP Gryf – polski okręt szkolny z lat 1951-1976, początkowo noszący nazwę ORP Zetempowiec. Był drugim okrętem o nazwie ORP Gryf.

Hr. Ms. De Zeven Provinciën − holenderski pancernik obrony wybrzeża, od 1936 nazwany Soerabaia, służący w marynarce holenderskiej w latach 1910-42. Stał się słynny z powodu buntu załogi w 1933 roku. Był to szósty okręt o tej nazwie.

Jeanne d’Arc – francuski krążownik pancerny z przełomu XIX i XX wieku. Jedyny okręt swojego typu, służył podczas I wojny światowej. Okręt nazwano na cześć Joanny d’Arc, jako czwarty okręt o tej nazwie.

Jeanne d′Arc – francuski krążownik lekki i okręt szkolny, piąty okręt o tej nazwie. Okręt przejął obowiązki szkolenia kadetów od krążownika pancernego Jeanne d’Arc i przekazał obowiązki szkoleniowe następcy śmigłowcowcowi w 1964 roku.

Jeanne d’Arc (R97) – francuski śmigłowcowiec i okręt szkolny, szósty okręt o tej nazwie. Pozostawał w służbie od 1961 do 2010.

ARA La Argentina – lekki krążownik należący do marynarki argentyńskiej przystosowany do szkolenia marynarzy. Okręt został zatwierdzony do budowy w 1934. Kontrakt zawarto w 1935 z brytyjską firmą Vickers-Armstrongs. Cena wynosiła 6 milionów złotych peso.

Le Fantasque – francuski duży niszczyciel z okresu II wojny światowej.

Lorraine – francuski pancernik typu Bretagne należący do Marine nationale.

Pałłada – rosyjski krążownik pancernopokładowy z początku XX wieku, biorący udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Zatopiony w 1904 w Port Artur, służył po podniesieniu jako japoński okręt szkolny Tsugaru. Nazwę "Pałłada" nosiły też inne okręty.

Pamiat´ Azowa, Память Азова – krążownik I rangi rosyjskiej Floty Bałtyckiej.

Pothuau – francuski krążownik pancerny z końca XIX wieku i I wojny światowej. Okręt nazwano na cześć Louisa Marie Alexis Pothuau. Był jedynym okrętem swojego typu.

HMAS Tattoo – brytyjski, a następnie australijski niszczyciel z końca I wojny światowej i okresu międzywojennego, jedna z 67 zbudowanych jednostek typu S. Okręt został zwodowany 28 grudnia 1918 roku w stoczni Beardmore w Clydebank, a w skład Royal Navy wszedł w kwietniu 1919 roku. W czerwcu 1919 roku niszczyciel wraz z czterema bliźniaczymi jednostkami został nabyty przez Australię i wszedł do służby w Royal Australian Navy 27 stycznia 1920 roku. Okręt został skreślony z listy floty w lipcu 1936 roku i sprzedany na złom 4 czerwca 1937 roku.

U-1 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu II wojny światowej, pierwszy okręt podwodny III Rzeszy.

U-2 – niemiecki okręt podwodny typu IIA, służący w Kriegsmarine w dwudziestoleciu międzywojennym i podczas II wojny światowej. Była to niewielka jednostka przybrzeżna o wyporności podwodnej 303 ton i zasięgu na powierzchni 1600 Mm, wyposażona w trzy wyrzutnie torped kalibru 533 mm, której załogę tworzyło nominalnie 25 osób.

U-3 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu okresu międzywojennego i II wojny światowej. Niewielka jednostka przybrzeżna o wyporności podwodnej 303 ton i zasięgu na powierzchni 1600 Mm, wyposażona w trzy wyrzutnie torped kalibru 533 mm, której załogę tworzyło nominalnie 25 osób.

U-4 – niemiecki okręt podwodny typu IIA, służący w Kriegsmarine w dwudziestoleciu międzywojennym i podczas II wojny światowej. Była to niewielka jednostka przybrzeżna o wyporności podwodnej 303 ton i zasięgu na powierzchni 1600 Mm, wyposażona w trzy wyrzutnie torped kalibru 533 mm, zaś jej załogę tworzyło 25 osób.

U-5 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu okresu międzywojennego i II wojny światowej. Była to niewielka jednostka przybrzeżna o wyporności podwodnej 303 ton i zasięgu na powierzchni 1600 Mm, wyposażona w trzy wyrzutnie torped kalibru 533 mm, której załogę tworzyło nominalnie 25 osób.

U-6 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu okresu międzywojennego i II wojny światowej. Była to niewielka jednostka przybrzeżna o wyporności podwodnej 303 ton i zasięgu na powierzchni 1600 Mm, wyposażona w trzy wyrzutnie torped kalibru 533 mm, której załogę tworzyło nominalnie 25 osób.

U-7 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy: Oblt. Siegfried Koitschka.

U-9 – niemiecki okręt podwodny typu IIB z okresu międzywojennego i II wojny światowej, zwodowany 30 lipca 1935 roku. Przyjęty do służby w Kriegsmarine 21 sierpnia 1935 roku, odbył sześć patroli wojennych na Morzu Północnym, po czym przetransportowany w częściach drogą śródlądową do Konstancy, przeprowadził 12 patroli na Morzu Czarnym przeciwko żegludze radzieckiej.

U-11 – zbudowany w 1935 roku przybrzeżny niemiecki okręt podwodny typu IIB z okresu międzywojennego i II wojny światowej, o wyporności podwodnej 328 ton.

U-14 – niemiecki okręt podwodny typu IIB z okresu międzywojennego i II wojny światowej, o wyporności podwodnej 328 ton.

U-17 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku.

U-21 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku. Wybrani dowódcy: Kptlt. Fritz Frauenheim, Oblt. Hans Heidtmann.

U-24 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku.

U-37 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) z okresu II wojny światowej, pierwsza jednostka typu IX A.

U-38 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX A z okresu II wojny światowej. Wszedł do służby w 1938 roku. Pierwszy dowódca – Kptlt. Heinrich Liebe.

U-52 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939.

U-71 – niemiecki okręt podwodny typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

U-96 – niemiecki okręt podwodny typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

U-120 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

U-121 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku. Wybrani dowódcy: Oblt. Adalbert Schnee, Oblt. Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach, Ltn. Otto Westphalen.

U-552 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

U-1102 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku.

SM U-A – niemiecki okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z budowanych dla Norwegii jednostek typu A. Zwodowany jako A-5 9 maja 1914 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został zarekwirowany przez Kaiserliche Marine i przyjęty do służby w sierpniu 1914 roku. Początkowo używany bojowo, od 1916 roku pływał jako okręt szkolny. SM U-A został poddany 24 listopada 1918 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie trafił do Francji. Okręt został zezłomowany w latach 1920–1921.

SM UC-28 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 8 lipca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 6 sierpnia 1916 roku. Przez cały okres wojny pełnił służbę jako jednostka szkolna. SM UC-28 został poddany Francuzom 12 lutego 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany.

Uruguay – urugwajski krążownik torpedowy z początku XX wieku, zamówiony i zbudowany w niemieckiej stoczni AG Vulcan w Szczecinie. Jednostka została zwodowana 12 kwietnia 1910 roku i wcielona w skład urugwajskiej marynarki wojennej w sierpniu tego roku. Okręt został wycofany ze służby w maju 1951 roku, a następnie sprzedany w celu złomowania w 1962 roku.

Van Kinsbergen − holenderski artyleryjski okręt szkolny, podczas II wojny światowej służący jako eskortowiec. Po jej zakończeniu powrócił do roli okrętu szkolnego, zaś w latach 50. był wykorzystywany do służby kolonialnej, a następnie, po wycofaniu z pierwszej linii, hulk mieszkalny. Od 1959 do 1973 roku służył jako stacjonarna pracownia dla szkoły morskiej w Amsterdamie.

HMCS Wallaceburg – kanadyjski trałowiec z okresu II wojny światowej, jedna ze 110 zbudowanych jednostek typu Algerine. Okręt został zwodowany 17 grudnia 1942 roku w stoczni Port Arthur Shipbuilding Company w Port Arthur, a do służby w Royal Canadian Navy wszedł w listopadzie 1943 roku z numerem burtowym J336. Pod koniec lat 50. okręt sprzedano Belgii, a do służby w Belgijskiej Marynarce Wojennej wszedł pod nazwą „Georges Lecointe” (F901) w lipcu 1959 roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1969 roku i złomowana w roku następnym.

Wariag – rosyjski krążownik pancernopokładowy z początku XX wieku, wsławiony podczas wojny rosyjsko-japońskiej, jeden z najsłynniejszych okrętów carskiej floty rosyjskiej. Zatopiony w 1904 pod Czemulpo, służył po podniesieniu jako japoński okręt szkolny Soya, po czym ponownie wrócił pod banderę rosyjską. Nazwę „Wariag” od hist. pol. Wareg, nosiły też inne okręty rosyjskie.