WArado Ar 95 – niemiecki samolot bombowo-torpedowy, produkowany w zakładach Arado.
WArado Ar 234 – niemiecki samolot bombowo-rozpoznawczy o napędzie odrzutowym, produkcji zakładów Arado Flugzeugwerke GmbH, używany przez Luftwaffe w latach 1944-1945. Pierwszy na świecie bombowiec z silnikami odrzutowymi. Jedna z ciekawszych, nowatorskich, a nawet pionierskich pod wieloma względami konstrukcji lotniczych okresu II wojny światowej.
WArado Ar E.555 – seria projektów maszyn typu latające skrzydło, z racji przeznaczenia określanych zbiorczym terminem Amerika-Bomber. Samoloty miały być zdolne do bombardowania celów strategicznych na terenie Stanów Zjednoczonych.
WArado E.340 – projekt niemieckiego samolotu bombowego powstały w zakładach Arado Flugzeugwerke w odpowiedzi na konkurs Reichsluftfahrtministerium z 1939 na średni bombowiec z zasięgiem wystarczającym na dotarcie do każdego miejsca Wysp Brytyjskich. Projekt Arado Ar 340 był nieortodoksyjnym, dwukadłubowym samolotem o układzie zbliżonym do wcześniejszego Arado E.500. Pomimo znakomitych, teoretycznie wyliczonych osiągów samolot nie zainteresował RLM i projekt nie został zrealizowany.
WBlohm & Voss Ha 137 – niemiecki bombowiec nurkujący z lat 30. XX wieku. Był pierwszym projektem samolotu bezpośredniego wsparcia Blohm & Voss dla odradzających się po I wojnie światowej niemieckich sił lotniczych. Ostatecznie ustąpił jednak miejsca projektowi Junkersa – Ju 87, który przyjęto do produkcji. Wart odnotowania jest fakt, iż Ha 137 konkurował potem również z prototypem Henschela – Hs 123.
WBlohm & Voss Ha 140 – niemiecki wodnosamolot torpedowo-bombowy.
WBlohm & Voss BV 194 – niemiecki prototypowy bombowiec taktyczny zaprojektowany w 1944 roku. Projekt nigdy nie został wprowadzony do produkcji seryjnej.
WBlohm & Voss P-188 – niemiecki prototypowy odrzutowiec, zaprojektowany w czasie II wojny światowej dla Luftwaffe jako konkurent dla Arado Ar 234.
WDornier Do 23 – niemiecki samolot bombowy z okresu przed II wojną światową.
WDornier Do 11 – niemiecki średni samolot bombowy produkowany przez wytwórnię lotniczą Dornier Flugzeugwerke GmbH we wczesnych latach 30. XX wieku. Miał stanowić podstawowy sprzęt jednostek bombowych Luftwaffe, jednak niedoskonałość konstrukcji spowodowała, że był produkowany w niewielkiej serii i szybko zastąpiony nowocześniejszymi maszynami.
WDornier Do 17 – niemiecki samolot bombowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej, używany także w wersji nocnego myśliwca, produkowany w zakładach Dornier Flugzeugwerke. Ze względu na charakterystyczny kształt kadłuba, nazywany przez załogi Bleistift. Używany przez Luftwaffe na początku II wojny światowej, jako jeden z trzech podstawowych typów bombowców dwusilnikowych. Jego nieznacznie zmodyfikowaną wersją był Dornier Do 215, a następcą był Dornier Do 217.
WDornier Do 215 był niemieckim lekkim samolotem bombowym, rozpoznawczym oraz nocnym myśliwcem produkowanym przez Dornier Werke GmbH. Następcą Do 215 był Dornier Do 217. Użytkowany był przez Luftwaffe oraz Węgierskie Siły Powietrzne.
WDornier Do 217 – niemiecki średni samolot bombowy i nocny myśliwiec konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Zbliżony układem, ale dwukrotnie cięższy następca samolotu Do 17, za którego wariant rozwojowy często bywa mylnie uważany.
WDornier Do 335 Pfeil – niemiecki samolot wielozadaniowy z okresu II wojny światowej zbudowany w koncernie Dornier.
WFocke-Wulf Fw 191 – dwusilnikowy niemiecki prototyp bombowca z II wojny światowej z 1942 roku.
WFocke-Wulf Fw 200 Condor – niemiecki morski samolot patrolowy i bombowy z okresu II wojny światowej.
WGotha Go 145 – niemiecki dwupłatowy samolot szkolny z okresu przedwojennego i z czasów II wojny światowej. Na froncie wschodnim stosowany również jako nękający bombowiec nocny.
WHeinkel He 50 – niemiecki samolot bombowy zaprojektowany na zamówienie Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej w latach 30. XX wieku. Pozostawał na wyposażeniu przedwojennej Luftwaffe jako bombowiec nurkujący, prawie aż do końca II wojny światowej wykorzystywany jako nękający bombowiec nocny.
WHeinkel He 274 − czterosilnikowy ciężki samolot bombowy. Wariant samolotu He 177.
WHeinkel He 277 − ciężki, czterosilnikowy bombowiec niemiecki, będący wersją rozwojową samolotu Heinkel He 177. Wstępne prace nad samolotem podjęto jesienią 1941 r. i kontynuowano potajemnie wbrew zakazowi Göringa.
WHeinkel He 343 − oznaczenie czterosilnikowego bombowca odrzutowego, którego konstrukcja oparta była na koncepcji Arado Ar 234.
WHeinkel He 45 − dwumiejscowy niemiecki samolot rozpoznawczo-bombowy. Okres jego służby przypadał przede wszystkim na okres wojny domowej w Hiszpanii, choć wykorzystywany był jeszcze w 1942 roku do walk na froncie wschodnim.
WHeinkel He 59 – niemiecki samolot zaprojektowany w 1930, pełniący funkcję zarówno bombowca torpedowego, jak i rozpoznawczą, mający możliwość lądowania na lądzie przy zastosowaniu standardowego podwozia kołowego i na wodzie przy użyciu pływaków.
WHeinkel He 70 Blitz – niemiecki samolot kurierski i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.
WHeinkel He 111 – podstawowy średni bombowiec niemieckiej Luftwaffe wykorzystywany w początkowej fazie II wojny światowej i prawdopodobnie najbardziej charakterystyczna niemiecka maszyna bombowa wykorzystywana podczas bitwy o Anglię. He 111 został opracowany jeszcze przed wybuchem wojny w wytwórni Heinkel i znajdował się na wyposażeniu Luftwaffe do końca wojny.
WHeinkel He 115 – niemiecki wodnosamolot bombowo-torpedowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.
WHeinkel He 118 – niemiecki bombowiec, zaprojektowany jako konkurent dla Junkersa Ju 87, jednak nie został zamówiony przez Luftwaffe.
WHeinkel He 177 Greif – niemiecki ciężki samolot bombowy dalekiego zasięgu z okresu drugiej wojny światowej, produkowany przez wytwórnię Heinkel. Początkowo miał to być następca bombowca He 111. Oblot samolotu nastąpił w 1939 roku. Zgodnie z doktryną Luftwaffe początkowo planowano, że He 177 będzie zdolny do bombardowania z lotu nurkowego, co było rozwiązaniem nietypowym jak na samolot tej wielkości. Jeden egzemplarz w wersji He 177V38 przystosowano do wzięcia na pokład planowanej niemieckiej bomby atomowej, jednak z racji jej nieukończenia nie miał okazji do wykonania swojego zadania.
WHenschel Hs 132 – niemiecki bombowiec nurkujący w czasów II wojny światowej.
WHorten Ho 229 – stalowo-drewniany szturmowy/bombowy samolot niemiecki typu latające skrzydło wyprodukowany w styczniu 1945 przez Gothaer Waggonfabrik AG, zaprojektowany przez braci Horten na podstawie ich wcześniejszego prototypu z późnych lat 30. XX wieku.
WJunkers Ju 86 – niemiecki jednopłatowy samolot bombowy wytwórni Junkersa. Istniała też wersja transportowa Ju 86B.
WJunkers Ju 87 Stuka – niemiecki bombowiec nurkujący z okresu II wojny światowej. Zaprojektowana przez Hermanna Pohlmanna i oblatana 17 września 1935 maszyna swój chrzest bojowy przeszła w 1938 roku podczas wojny domowej w Hiszpanii. W niemieckiej propagandzie samolot stał się symbolem wielkości Luftwaffe.
WJunkers Ju 88 – niemiecki dwusilnikowy samolot z okresu II wojny światowej. Był jednym z najbardziej wszechstronnych samolotów tego konfliktu rywalizując w tej kategorii z samolotem de Havilland Mosquito. Zaprojektowany jako szybki bombowiec był bezkonkurencyjny w atakach z niewielkiej wysokości i płytkiego lotu nurkowego. Mógł też pełnić rolę nocnego myśliwca, bombowca torpedowego i samolotu rozpoznawczego.
WJunkers Ju 89 – niemiecki ciężki bombowiec opracowany przed II wojną światową w zakładach Junkersa. Zbudowano jedynie dwa prototypy tego samolotu, seryjna produkcja nigdy nie została podjęta. Pewne rozwiązania konstrukcyjne wykorzystano w następnych samolotach Junkersa.
WJunkers Ju 188 Rächer – niemiecki samolot bombowy w czasie II wojny światowej, następca Ju 88.
WJunkers Ju 287 – niemiecki samolot bombowy o napędzie odrzutowym. Był to pierwszy samolot posiadający skrzydła o ujemnym skosie.
WJunkers Ju 288 – niemiecki dwusilnikowy samolot bombowy średniego zasięgu.
WJunkers Ju 290 - niemiecki samolot transportowy, samoloty rozpoznawczy i bombowy dalekiego zasięgu, który jest przebudowaną wersją wojskową czterosilnikowego samolotu pasażerskiego Ju 90.
WJunkers Ju 388 Störtebeker – niemiecki samolot myśliwski, bombowy i rozpoznawczy, wersja rozwojowa samolotu Ju 88.
WJunkers Ju 390 – samolot transportowy i bombowy dalekiego zasięgu. Wersja rozwojowa samolotu Junkersa Ju 290.
WJunkers Ju 488 – nieukończony, niemiecki bombowiec strategiczny tzw. Amerika-Bomber, którego zadaniem były bombardowania strategiczne celów na terytorium USA.
WMesserschmitt Bf 162 – prototyp niemieckiego szybkiego bombowca z okresu przed II wojną światową, skonstruowany w zakładach Messerschmitt.
WMesserschmitt Me 264 – prototyp niemieckiego bombowca strategicznego dalekiego zasięgu, opracowany przez koncern Messerschmitta. Nie wszedł do produkcji seryjnej.
WMesserschmitt Me 410 – ciężki, dwusilnikowy, samolot myśliwski i szybki bombowiec niemiecki z okresu II wojny światowej, zbudowany na bazie nieudanego samolotu Messerschmitt Me 210. Ze względu na bardzo złą reputację projektu Me 210 przemianowany na Me 410.
WMistel (Jemioła) – jedna z niemieckich broni odwetowych z okresu II wojny światowej. Zestaw dwóch samolotów połączonych jeden nad drugim, z których pierwszy – myśliwiec pełnił rolę nosiciela i kabiny pilota, a drugi – bombowiec pełnił rolę bezzałogowej zdalnie sterowanej bomby latającej.
WSänger Amerika Bomber "Silbervogel" – niezrealizowany projekt bombowca międzykontynentalnego Eugena Sängera z lat trzydziestych XX wieku. Bombowiec miał być wystrzeliwany z wyrzutni o długości 3 km pod kątem 30° przy pomocy dodatkowego silnika. Po osiągnięciu pułapu 1500 m i prędkości 1850 km/h uruchamiane były główne silniki rakietowe, aż do osiągnięcia prędkości maksymalnej 21800 km/h (6055m/s) na pułapie 145 km. Profil lotu zakładał, że po osiągnięciu maksymalnego pułapu Silbervogel będzie opadał aż do natrafienia na niżej położone, gęste warstwy atmosfery, po czym ponownie rozpocznie wznoszenie, "odbijając się od atmosfery". Wykonując ten manewr wielokrotnie będzie w stanie zrzucić na terytorium USA bombę o masie 4000 kg, a następnie kontynuować lot na zachód i wylądować na terytorium Cesarstwa Japońskiego, który było sprzymierzone z III Rzeszą. Konstrukcja miała płaską dolną część kadłuba i krótkie skrzydła, co zwiększało siłę nośną i doskonałość samolotu przy prędkość hipersonicznych oraz zmniejszało masę osłony termicznej. Powojenne analizy wykazały, że w wyniku błędu rachunkowego zaniżono temperatury, jakie miały powstawać podczas wchodzenia pojazdu w atmosferę. Gdyby samolot zbudowano według tego projektu, nie przetrwał by on ponownego wejścia. Problem można by rozwiązać zwiększając osłonę termiczną, ale zmniejszyłby to i tak niewielki ładunek bojowy.