WHMS Arethusa – brytyjski krążownik lekki okresu międzywojennego i II wojny światowej, główny okręt typu Arethusa, siódmy okręt o tej nazwie. Służył w latach 1935-1949, przede wszystkim odznaczył się podczas działań wojennych na Morzu Śródziemnym.
WHMS C17 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1907–1908 w HM Dockyard Chatham w Chatham. Okręt został wodowany 13 sierpnia 1908 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 13 maja 1909 roku. Pierwszym dowódcą był F. H. D Byron.
WHMS C18 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1907–1908 w HM Dockyard Chatham w Chatham. Okręt został wodowany 10 października 1908 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 23 lipca 1909 roku. Pierwszym dowódcą był R.C Halaham.
WHMS C34 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1909–1910 w HM Dockyard Chatham w Chatham. Okręt został wodowany 8 czerwca 1910 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 17 września 1910 roku. Pierwszym dowódcą był G. Bower.
WHMS D7 – brytyjski okręt podwodny typu D. Zbudowany w latach 1910–1911 w HM Dockyard Chatham, Chatham, gdzie okręt został wodowany 14 stycznia 1911 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 14 grudnia 1911 roku.
WHMS D8 – brytyjski okręt podwodny typu D. Zbudowany w latach 1910–1911 w HM Dockyard Chatham, Chatham, gdzie okręt został wodowany 23 września 1911 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 23 marca 1912 roku.
WHMS E1 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w HM Dockyard Chatham, w Chatham. Okręt został wodowany 9 listopada 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 6 maja 1913 roku.
WHMS E2 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w HM Dockyard Chatham, w Chatham. Okręt został wodowany 23 listopada 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 30 czerwca 1913 roku.
WHMS E7 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1913 w HM Dockyard Chatham, Chatham kosztem 105 700 funtów. Okręt został wodowany 2 października 1913 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 16 marca 1914.
WHMS E8 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1913 w HM Dockyard Chatham. Okręt został wodowany 30 października 1913 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 18 czerwca 1914 roku.
WHMS E12 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1914 w HM Dockyard Chatham, Chatham kosztem 101 900 funtów. Okręt został wodowany 5 września 1914 r. i rozpoczął służbę w Royal Navy 14 października 1914 roku. Pierwszym dowódcą był Lt. Cdr. K. M. Bruce. Po rozpoczęciu służby w Royal Navy okręt został przydzielony do o Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych, stacjonującej w Harwich. W 1914 roku jednostka odbywała patrole w rejonie Morza Północnego. W 1915 okręt został skierowany do działań wojennych na Morzu Marmara, aby uczestniczyć w operacjach w Cieśninie Dardanelskiej pod dowództwem Lt. Cdr. K. M. Brucea, a później Lt. F. A. Williams-Freemana.
WHMS E13 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1912–1914 w HM Dockyard Chatham, Chatham kosztem 101 900 funtów. Okręt został wodowany 22 września 1914 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 9 grudnia 1914.
WHMS G1 – brytyjski okręt podwodny typu G. Zbudowany w latach 1914–1915 w HM Dockyard Chatham, Chatham. Okręt został wodowany 14 sierpnia 1915 roku i wkrótce rozpoczął służbę w Royal Navy.
WHMS G2 – brytyjski okręt podwodny typu G. Zbudowany w latach 1914–1916 w HM Dockyard Chatham, Chatham. Okręt został wodowany 23 grudnia 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 18 marca 1916.
WHMS G3 – brytyjski okręt podwodny typu G. Zbudowany w latach 1914–1916 w HM Dockyard Chatham, Chatham. Okręt został wodowany 22 stycznia 1916 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 13 kwietnia 1916.
WHMS G4 – brytyjski okręt podwodny typu G. Zbudowany w latach 1914–1916 w HM Dockyard Chatham, Chatham. Okręt został wodowany 23 października 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 3 marca 1916.
WHMS G5 – brytyjski okręt podwodny typu G. Zbudowany w latach 1914–1916 w HM Dockyard Chatham, Chatham. Okręt został wodowany 23 listopada 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 17 stycznia 1916.
WHMS Hampshire - brytyjski krążownik pancerny typu Devonshire.
WHMS Hawke − brytyjski krążownik pancernopokładowy typu Edgar, zbudowany w latach 1889−1893 w stoczni w Chatham. Dotrwał w służbie do wybuchu I wojny światowej. 15 października 1914 roku został storpedowany i zatopiony przez niemiecki okręt podwodny U-9.
WHMS Hood – brytyjski pancernik z przełomu XIX i XX wieku. Był zmodyfikowanym okrętem typu Royal Sovereign.
WHMS Minerva – brytyjski krążownik pancernopokładowy typu Eclipse, zbudowany dla Royal Navy pod koniec lat 90. XIX wieku. Od 1897 roku pełnił służbę na Wyspach Brytyjskich i Morzu Śródziemnym. Brał udział w I wojnie światowej, oznaczony numerami taktycznymi P32, P1A i P7A, działając m.in. na Morzu Śródziemnym, Morzu Czerwonym, w Indiach, Afryce i na Dalekim Wschodzie. Do jego osiągnięć bojowych zalicza się zatopienie we wrześniu 1914 roku austro–węgierskiego statku handlowego „Bathori” oraz udział w zniszczeniu w kwietniu 1915 roku osmańskiego torpedowca „Demirhisar”. Brał udział w operacjach desantowych i ostrzale celów lądowych w rejonie Akaby, podczas bitwy o Gallipoli oraz w Niemieckiej Afryce Wschodniej. W 1920 roku okręt zakończył służbę i został sprzedany w celu złomowania.
WHMS Monarch – wczesny pancernik wieżowy należący do Royal Navy, w służbie od 1869 do końca XIX wieku. Był to pierwszy pełnomorski okręt uzbrojony w działa umieszczone w wieżach, a także pierwszy brytyjski okręt uzbrojony w działa kalibru 305 mm.
WHMS Polyphemus – okręt Royal Navy zaliczany do klasy torpedo ram, jedyna brytyjska jednostka tego typu i jedna z niewielu na świecie. Wodowany w 1881 i nazwany imieniem jednookiego potwora Polifema z Odysei, był jednym z najbardziej znanych brytyjskich okrętów epoki wiktoriańskiej.
WHMS Queen Charlotte − brytyjski okręt liniowy z przełomu XVIII i XIX wieku, zwodowany w 1790 roku.
WHMS Seal (N37) – podwodny stawiacz min typu Grampus z okresu II wojny światowej. Wszedł do służby w Royal Navy w maju 1939 roku, 5 maja 1940 został zdobyty na Morzu Północnym przez Niemców. Wcielony do Kriegsmarine jako UB, w której służył do celów szkoleniowych. Zatopiony przez niemiecką załogę w maju 1945 roku.
WHMS Sussex – angielski XVII-wieczny dwupokładowy okręt liniowy III-rangi.
WHMS Thermopylae (P355) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany w stoczni Chatham Dockyard. Jego stępkę położono 26 października a zwodowano go 27 czerwca 1945. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Thermopylae”, pochodzącą od znanej bitwy.
WHMS Torbay (N.79) – brytyjski okręt podwodny typu T, zwodowany 9 kwietnia 1940 roku w stoczni Chatham Dockyard. Przyjęty do służby w Royal Navy 14 stycznia 1941 roku, walczył w 2 wojnie światowej w kampanii śródziemnomorskiej, zaś od marca do września 1945 roku prowadził operacje w rejonie Zatoki Bengalskiej na Dalekim Wschodzie. W trakcie służby odbył 29 patroli wojennych, zatopił 17 statków handlowych o łącznej pojemności 8 000 BRT, 5 okrętów oraz 24 jednostki żaglowe. Jednostką dowodzili kolejno kmdr por.Anthony Miers, kpt. mar. Robert Clutterbuck oraz kpt. mar. Compton Norman.
WHMS Unicorn – brytyjska fregata z XIX wieku, należąca do typu Leda. Obecnie okręt muzeum w Dundee w Szkocji.
WHMS Victory – żaglowy okręt liniowy brytyjskiej marynarki wojennej zbudowany w latach 1759–1765 w stoczni Chatham Dockyard. Jego portem macierzystym jest Portsmouth w Anglii.
WHMS Vindictive − brytyjski krążownik pancernopokładowy typu Arrogant zbudowany w stoczni Chatham Dockyard. Został zwodowany 9 grudnia 1897, a ukończony w 1900 roku.
WHMS Warspite – brytyjski krążownik pancerny typu Imperieuse. Budowę rozpoczęto w stoczni marynarki w Chatham w 1881 roku; okręt zwodowano 29 stycznia 1884, do służby w Royal Navy wszedł w czerwcu 1888.
WHM Submarine X1 – brytyjski okręt podwodny z okresu dwudziestolecia międzywojennego, jedyna jednostka swojego typu. Po ukończeniu w 1925 roku do czasu wejścia do służby francuskiego „Surcoufa” był największym okrętem podwodnym świata.