
Kondotier – we Włoszech, w okresie od XIV do XVI w. dowódca oddziałów wojsk najemnych w służbie miast lub dworów książęcych, który na własny rachunek werbował ludzi do swojego oddziału.

Alberico da Barbiano – był pierwszym włoskim kondotierem, oraz dowódcą kompanii San Giorgio.

Alfons d’Este – książę Ferrary podczas wojen Ligi z Cambrai.

Alfons d’Este – książę Ferrary i Modeny w latach 1559–1597. Był najstarszym synem Herkulesa II d’Este i Renaty Walezjuszki.

Muzio Attendolo – włoski kondotier i założyciel dynastii Sforzów, gonfaloniere papieski.

Jakub Boncompagni właśc. Giacomo Boncompagni – włoski kondotier, książę Sory w latach 1579-1612, syn papieża Grzegorza XIII.

Cezar Borgia właśc. Cesare Borgia – syn kardynała Rodrigo de Borgii, kardynał w latach 1493–1498, później włoski polityk i kondotier.

Jan Borgia właśc. Juan (Giovanni) de Candia Borgia – książę Gandii, syn papieża Aleksandra VI i jego kochanki Vanozzy Cattanei. Jego braćmi byli: słynny kondotier Cezar Borgia oraz Jofré Borgia, zaś siostrą Lukrecja Borgia.

Bonifacio Cane, zwany Facino Cane – kondotier włoski.

Bartolomeo Colleoni – kondotier włoski w służbie Mediolanu i Wenecji.

Sampièro d’Ornano , zwany także Sampièro di Bastelica – szlachcic korsykański, był bojownikiem o niepodległość Korsyki w walkach z Republiką Genui.

Giovanni Delfino lub Giovanni Dolfin – doża Wenecji od 1356 do 1361.

Andrea Doria – włoski dowódca floty, admirał floty, polityk genueński, wierny stronnik cesarza Karola V, któremu w zamian za opiekę nad Genuą oddał w służbie najsilniejszą flotę w zachodniej części Morza Śródziemnego.

Piotr Alojzy Farnese, wł. Pier Luigi Farnese – włoski kondotier, książę Parmy i Piacenzy w latach 1545-1547. Syn papieża, Pawła III.

Andrea Fortebraccio, także Braccio da Montone − włoski kondotier.

Franciszek I Gonzaga – szlachcic włoski, czwarty Kapitan Ludu, faktyczny władca Mantui.

Fryderyk I Gonzaga – kondotier, markiz Mantui od 1478 roku z rodu Gonzagów.

Fryderyk II Gonzaga, właściwie: Federico II Gonzaga – władca włoskiego miasta Mantua w latach 1519-1540, od 1536 także markiz Montferratu.

Gattamelata – włoski kondotier, od 1424 w wojskach Florencji, od 1427 w służbie papieskiej, a od 1434 – w służbie Wenecji. Był jednym z najsłynniejszych najemnych dowódców wojskowych późnego średniowiecza i znanym mecenasem sztuki.

Gianfrancesco (I) Gonzaga, także Jan Franciszek Gonzaga – władca Mantui od 1407 do 1444, do 1433 tytułujący się jako kapitan ludu (lord), następnie jako markiz, gonfaloniere papieski. Był także kondotierem.

Franciszek II Gonzaga – kondotier, markiz Mantui od 1484 roku z rodu Gonzagów.

Ludwik III Gonzaga – markiz Mantui od 1444 roku z rodu Gonzagów.
Ferrante Gonzaga – włoski kondotier, hrabia Guastalli i wicekról Mediolanu.

Guidobaldo II della Rovere – książę Urbino i Gubbio, kondotier, gubernator (dowódca) armii Republiki Weneckiej, a następnie z nadania papieża gubernator Fano, kapitan generalny Świętego Kościoła Rzymskiego i prefekt Rzymu.

Malatesta da Verucchio – włoski polityk, szlachcic i kondotier, założyciel rodu Malatesta, panującego w Rimini.

Sigismondo Pandolfo Malatesta – włoski kondotier zwany wilkiem z Rimini, syn Pandolfa III Malatesty i jego kochanki Antonii di Giacomino dei Barignano. Od 1432 był panem Rimini i Fano z dynastii Malatesta, podczas gdy jego brat Domenico Malatesta był panem Ceseny.

Federico III da Montefeltro lub też Frederico di Montefeltro, władca Urbino od roku 1444 do śmierci z dynastii Montefeltro był jednym z najbardziej wyróżniających się kondotierów włoskiego renesansu, gonfaloniere papieski.

Niccolò Piccinino – włoski kondotier, odegrał ważną rolę w wojnach Mediolanu przeciwko papieżowi Eugeniuszowi IV, Florencji i Wenecji.

Giovanni della Rovere – włoski kondotier i prefekt Rzymu. Hrabia Sory i Arce; bratanek i protegowany Sykstusa IV.

Filippo di Piero Strozzi, fr. Philippe Strozzi d'Épernay, był włoskim kondotierem, członkiem florentyńskiej rodziny Strozzich. Walczył na wielu frontach, głównie dla Francji.

Angelo Tartaglia – włoski kondotier.